รักอุ่นใจนายเย็นชา 13
ช่วงนี้ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้สิ มันทั้งเวียนหัวอยากอาเจียนยิ่งอาหารไม่ต้องพูดถึงฉันมานี่จะสามวันแล้วยิ่งเป็นหนักกว่าเดิม เมื่อเช้าเกิดความชุลมุนขึ้นนิดหน่อยเมื่อเพื่อนทั้งสองเห็นฉันอาเจียนทุกอย่างจบลงตอนที่ฉันบอกว่าจะเข้ามาอาบน้ำนี่แหละ ฉันอาบน้ำนานกว่าปกติเพราะยังอยากรู้สึกอาเจียนอยู่รสขมๆในคอทำเอาฉันถึงกับทรุดนั่ง ฉันออกจากห้องน้ำก็เดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ร่างสูงของคนที่โทรมาจังหวะที่เกิดช่วงชุลมุนนอนอยู่บนเตียงฉันเปิดเครื่องปรับอากาศให้เพราะกลัวว่าเขาจะร้อน ก่อนเข้าห้องมาซีมันบอกฉันแล้วล่ะว่าเวลจะตามมา สองวันก่อนตั้งแต่ฉันมาเที่ยวฉันไม่ตอบแชทหรือรับสายเขาเลย
“ไม่สบายหายยัง”
เสียงงัวเงียดังจากข้างหลัง หันไปมองก็พอจะรู้อยู่ว่าใคร
“หายแล้ว”
“เป็นอะไรหรือเปล่า โกรธอะไรพี่”
“...”
“อย่าเงียบทิม พี่รู้ว่าเราโกรธมีอะไรก็คุยกันสิ” เวลลุกจากที่นอนแล้วเดินมาสวมกอดฉั
