แปดโมงเช้าบนเตียงนอน คอร์เนลนั่งหน้าบูดบึ้งตวาดใส่โทรศัพท์ที่บังอาจโทรข้ามทวีปมารบกวนเวลานอนที่แทบจะไม่ถึงสองชั่วโมงของตัวเองด้วยความหงุดหงิด ความไม่พอใจที่ส่งผ่านสายโทรศัพท์ไปทำให้เลขาฯ สาวที่ประจำอยู่ ณ กรุงมอสโกถึงกับหน้าซีดเผือด
“ห้ามโทรมาวุ่นวายกับผมอีก อีกสามสี่วันผมจะบินกลับไปที่มอสโกเอง”
“แต่ท่านประธานคะ เรื่องสัญญา...”
“ผมบอกแล้วไงว่าจะบินกลับไปจัดการในอีกสามสี่วันข้างหน้า หูแตกหรือไง”
คอร์เนลตวาดใส่เลขาฯ สาวที่ประจำอยู่ในสำนักงานของตัวเองที่กรุงมอสโกด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ตอนนี้ต่อให้เป็นเรื่องด่วนคอขาดบาดตายแค่ไหน เขาก็ไม่มีกะจิตกะใจจะคิดอะไรทั้งนั้น เรื่องงานที่เคยเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดในชีวิตตอนนี้ดูจะไร้ค่าไร้ราคาลงอย่างสิ้นเชิง หากเทียบกับเรื่องของยาหยีแม่สาวดีกรีต่ำที่พึ่งจะมอบความสาวสดให้กับเขาเมื่อคืนนี้
ร่างกายของเขาเรียกหา ร้องหาความหวานฉ่ำจากกายสาวรัดรึงของเจ้าหล
