วันนี้อาทิตยาไม่เข้าเรียนในช่วงเช้า เนื่องจากแม่ไม่สบาย เธอเลยฝากแก๊งห้าหนุ่มหล่อลาอาจารย์ให้ ครั้นพาแม่ไปหาหมอ รับยา และส่งแม่กลับบ้านเสร็จเรียบร้อย ก็รีบนั่งรถเมล์มาเรียน โชคดีที่รถไม่ติด เลยมีเวลาเดินชิลล์ได้อีกถมเถกว่าจะถึงคาบเรียนช่วงบ่าย
เดินผ่านหน้ามหาวิทยาลัย เห็นร้านลูกชิ้นปิ้งหมูล้วนไม่แป้งส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ก็อดคิดถึงใครบางคนไม่ได้ เงินในกระเป๋าที่มีเพียงสองร้อยบาทไม่ทำให้อวบลังเลที่จะเจียดซื้อฝากใครบางคน ไม้ละห้าบาทเอาสิบไม้ ไม่ได้ลำบากอะไร
เผื่ออีกสี่หนุ่มอยากกินด้วยก็จะได้แบ่งกันได้อย่างทั่วถึง ไม่ใช่ว่าเธอสองมาตรฐานอะไรๆ ก็ให้พี่คิงก่อน แต่เพราะเขาพาเธอไปส่งกลับบ้านหลายครั้ง อาทิตยาไม่เคยตอบแทนอะไรขุนพลมากมาย นอกจากห่อข้าวกลางวันมาให้ในบางวัน เห็นลูกชิ้นน่าอร่อยเลยอยากถือติดไม้ติดมือไปฝากเขาก็เท่านั้นเอง
เดินทอดน่องมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหุบยิ้มฉับ เมื่อเห็นคนหล่อที่สุดในโลกใน
