“ก็ไม่มีอะไรที่ไม่ดีนี่นา ผมอยากให้เชอรี่ รับไว้เถอะนะ”
“ชิ แล้วฉันจะให้อะไรนายดีล่ะเนี่ย?”
“ไม่ต้อง ผมแค่อยากให้ไม่ได้อยากได้ของตอบแทน”
“ไม่ได้ ฉันต้องให้ มานี่เลย” มือบางจับมือหนาให้เดินไปตามทาง โดยมีเดย์ที่มองแผ่นหลังบางอย่างยิ้มแย้ม กระทั่งมาถึงร้านนาฬิกาผู้ชายสุดหรู เชอรี่จับมือเดย์และเดินดูนาฬิกาที่เหมาะกับเขากระทั่งไปเจอนาฬิกาแบรนด์สุดหรูสีดำก็เลือกที่จะไปคว้ามันแต่ทว่ามือของเธอดันถูกมือหนาจับไว้ เธอเงยหน้าสบตากับบุคคลนั้นก็ตกใจนิดหน่อย
“อาจารย์วิน”
“เชอ...” เชอรี่ดึงมือตัวเองกลับ เพราะไม่คิดว่าจะเจอกับเขาที่นี่ทั้งที่เพิ่งเดินผ่านไป วินมองสบตากับร่างบางและมองมือของเธอที่จับมือเดย์แน่น จนเขาเงยหน้าสบตากับเธออีกครั้ง แต่เป็นสายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่
“อาจารย์วินได้นาฬิกาหรือยังคะ เชอรี่”
“สวัสดีค่ะอาจารย์วิน อาจารย์แพร”
“ค่ะ พาแฟนมาซื้อของเหรอ?” แพรมองเชอรี่ด้วยสีหน้ายิ้มแ
