“อ่อ ผมเห็นเธอกับเพื่อนนั่งกินเหล้าดองกันอยู่น่ะครับ สงสัยคงจะเต็มที่แล้วล่ะ ฮ่าๆ” วินที่ได้ฟังก็ชะงักไปทันที แต่ถึงแบบนั้นมากับเพื่อนก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ร่างหนาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกนิดหน่อย
“อาจารย์วินชวนเชอรี่มาด้วยเหรอคะ”
“เปล่าครับ เราบังเอิญเจอกัน”
“อ่อ แล้วไม่เป็นห่วงเธอเหรอคะ กินเหล้าดองแบบนั้นด้วย” แพรถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ แต่น้ำเสียงกลับแข็ง แต่วินก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ส่งยิ้มให้กับแพรและส่ายหน้าไปมา
“ไม่ห่วงหรอกครับ เธอมากับเพื่อนเธอ”
ทิฟและเพื่อนๆ อีกสามคนนั่งมองเชอรี่ที่เอาแต่กระดกเหล้าดองที่ชาวบ้านเอามาให้อย่างอึ้งๆ เมื่อเชอรี่จัดการซัดคนเดียวไปสามกระบอก แถมตอนนี้ร่างบางยังมึนแล้วด้วย และไอ้ท่าทางแบบนี้มันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก...
“ไอ้ทีม ไอ้เลว... ไอ้ชั่ว”
“อีเชอแกเมาแล้วนะ”
“ไม่เมา ใครเมาอีทิฟ เดี๋ยวตบปากแตกหรอก เอามากินอีก!!”
“เฮ้ย เก็บไปดิ อีเชอเมาแล้วไปนอนไป”
