MY TEACHER :: CHAPTER 4 [30%]
1130 คำ
MY TEACHER
3
วินมองร่างบางที่ถอดเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นทรวงอกอวบที่ล้นทะลักออกมาจากชั้นในสีแดงสด ใบหน้าของเชอรี่ยิ้มอย่างยั่วยวน โน้มใบหน้าเข้าไปซุกไซ้ซอกคอของวินจนเขาผลักไหล่เธอให้ออกไป
“คุณมีสติหน่อยสิ เชอรี่”
“อืม สติหนูมีอยู่แล้ว แต่ไม่มีกับอาจารย์แค่คนเดียวนะคะ ง่ำ” ริมฝีปากบางร้อนงับลงที่ต้นคอของวิน จนเขาเงยหน้าขึ้นอย่างแปลกๆ กับความรู้สึกในตอนนี้ มือบางจับมือเขาให้เลื่อนจากหน้าท้องมาวางที่ทรวงอก กดมือเขาให้บีบขยำนมของเธอ จนเชอรี่เงยหน้าขึ้นราวกับเสียวมากจนวินเบิกตาโพลง
“อ้ะ บีบแรงกว่านี้อีกสิคะ อาจารย์วิน”
“เชอรี่ คุณปล่อยผม อื้อ...” เชอรี่รำคาญเสียงบ่นและเสียงผลักไสก็ก้มลงประกบจูบเขาอีกครั้ง กวาดลิ้นเลียเข้าไปในโพรงปากจนวินถึงกับไปไม่เป็นสักนิด มือหนาที่ถูกมือของเชอรี่วางไว้ที่อก ก็ออกแรงบีบเค้นตามแรงจูบที่เชอรี่ส่งให้ มือหนาอีกข้างก็กอดรัดเอวบาง ขยี้จูบกับเธออย่างที่ร่างกายต้องการ ถึงจะปฏิเสธแต่การที่มาโดนสาวสวยในคราบยั่วยวนชวนตบะแตกแบบนี้ เป็นใครจะทนไหวล่ะ เขาไม่ใช่อิฐ ไม่ใช่ปูนนะที่จะทนต่อร่างกายที่หอมเย้ายวนขนาดนี้ได้
“อืม”
น้ำเสียงครางดังเล็ดออกมา และเป็นเชอรี่ที่เป็นฝ่ายผละจูบออก ไล่ใบหน้าไปตามซอกคอ มือบางก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออกไป ลงลิ้นไปที่หัวนมของวินที่เงยหน้าขึ้นอย่างเสียวซ่าน ในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“อืม จ๊วบ”
“ชะ เชอรี่... อา” วินครางออกมาก่อนจะผลักร่างบางให้นอนลงกับโซฟาและตัวเขาก็ตรึงแขนทั้งสองข้างเธอไว้ จ้องมองใบหน้าสวยที่ยิ้มให้เขาอย่างยั่วยวน
“อาจารย์วินขา อยากดูดนมหนูล่ะสิ เอาสิคะ หนูพร้อมแล้ว อิอิ”
“เชอรี่ คุณตั้งสติ”
“ไม่ตั้งอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ เร็วสิคะอาจารย์ หนูไม่ไหวแล้วนะ” เชอรี่สะบัดมือออกจากการเกาะกุม และถลกชั้นในของตัวเองขึ้นไป จนวินเบิกตากว้าง มองทรวงอกอวบที่ขาวเนียนและเม็ดอกสีสวยชมพูน่ากิน กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แต่เขาจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ เขาต้องเตือนสติเธอไม่ใช่หลงไปกับเชอรี่ลูกงามลูกนี้
“เชอรี่ คุณฟังผมนะ ผม...”
ตุ้บ
“อ้ะ อาจารย์ บีบนมหนูเลย อา” ใบหน้าหล่อถูกมือบางกดลงจนซบกับทรวงอกอวบที่มีกลิ่นหอมจนเขาแทบทนไม่ไหว มือหนาพยายามดันตัวเองออก แต่เชอรี่ก็ใช้ขาเกี่ยวเอวเขาไว้ และที่สำคัญ ใบหน้าของเขาอยู่ระหว่างก้อนเนื้อทั้งสองที่ใหญ่คับหน้าเขา ทั้งกลิ่นหอมและสัมผัสทำให้เขาสติขาดทันที ริมฝีปากร้อนเลียไปมาที่เนินอก ก่อนจะบีบขยำเนินเนื้อที่ปลิ้นออกฝ่ามือ วินไล่ลิ้นไปตามทรวงอกและมาครอบงำยอดอกสีสวยดูดกลืนจนเชอรี่ถึงกับอ้าปากค้าง รับรู้ถึงลิ้นร้อนของเขาที่ตวัดเลียดูดดึงยอดอกเธอราวกับร่างกายกำลังจะแหลกสลาย
“อ้ะ อือ ดูดแรงอีกค่ะ อาจารย์”
“อืม จ๊วบๆ” เสียงดูดนมของวินดังไปทั่วห้อง ริมฝีปากร้อนย้ายไปครอบงำยอดอกอีกข้างจนเชอรี่กดศีรษะเขาไว้อย่างแนบแน่น ร่างกายแอ่นอกให้เขาได้สัมผัสมากยิ่งขึ้น เมื่อดูดจนพอใจแล้ว วินก็โน้มใบหน้าขึ้นไปซุกไซ้ซอกคอหอม มือหนาเลื่อนไปปลดกางเกงของเชอรี่ซึ่งเธอก็ให้ความร่วมมืออย่างดี แถมมือบางก็เลื่อนลงไปปลดซิปกางเกงวินจนเห็นขอบกางเกงในที่หุ้มความเป็นชายไว้อยู่ วินไล่ลิ้นไปตามหน้าท้องแบนราบ จนเชอรี่ยกขาเกี่ยวไหล่หนาไว้ นิ้วมือจิกลงที่ศีรษะของเขา
“อะ อาจารย์ขา...”
“อืม เชอรี่”
“อาจารย์ หนูไม่ไหวแล้ว... อาจารย์ลงไปอีก” วินไล่ลิ้นต่ำไปที่ขอบกางเกงในของเชอรี่ ก่อนจะใช้จมูกสูดเอาความสาวเข้ามาในปอด มันเป็นกลิ่นที่ทำให้เขาตื่นตัว รับรู้ถึงความเป็นชายที่ตุงคับกางเกงแล้ว นิ้วมือหนาเกี่ยวขอบกางเกงในสีสวยของเชอรี่ออกมาอย่างช้าๆ ไม่ต่างจากเชอรี่ที่ผงกหน้ามามองด้วยหัวใจที่สั่นรัว
Rrrr
“!!!”
และทุกอย่างก็สิ้นสุดลง วินถึงกับชะงักและขมวดคิ้วราวกับว่าการกระทำเมื่อกี้มันไม่ใช่เขา ร่างหนารีบผละตัวเองออกมาและจัดการแต่งตัวเองให้เรียบร้อย มองเชอรี่ที่นอนแผ่นหลาเปลือยเปล่าอยู่ก็กุมขมับทันที
“จิ๊ ทำบ้าอะไรของแกวะวิน” ร่างหนาเดินเข้าไปในห้องนอนและคว้าเอาผ้าห่มผืนใหญ่มาคลุมร่างบางที่นอนมองเขาอย่างมึนงง วินเดินไปที่ระเบียงคอนโดและหยิบมือถือที่อยู่ในกระเป๋ามาดูปลายสายก็พบว่าเป็นเบอร์ของแพร
“ครับ อาจารย์แพร”
(“อาจารย์วินถึงคอนโดแล้วเหรอคะ?”)
“เออ ครับ”
(“อาจารย์เป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมน้ำเสียงดูเหมือนเหนื่อยๆ ล่ะคะ”) วินหลับตาลงและยกมือปาดเหงื่อที่หน้าผากออกไป รับลมเย็นๆ ที่เข้ามาปะทะใบหน้า พยายามใช้เสียงให้นิ่งเข้าไว้
“เปล่าครับ พอดีเพิ่งยกเวทเสร็จ ว่าแต่อาจารย์แพรมีอะไรหรือเปล่า?”
“อ่อเปล่าหรอกค่ะ แค่เป็นห่วงว่าอาจารย์ถึงที่พักแล้วหรือยัง แต่ถึงแล้วก็โอเคค่ะ”
“ครับ”
“งั้นแค่นี้นะคะ เจอกันที่มหาลัยค่ะ” มือหนากดวางสายและถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก มองดูตัวเองก็ได้แต่ยกมือจิกผมตัวเองอย่างแรง ที่เผลอตัวไปทำอะไรแบบนั้นกับเชอรี่ทั้งๆ ที่เธอกำลังเมาอยู่ นี่ถ้าอาจารย์แพรไม่โทรมา จะเป็นยังไงเนี่ย? เขาจะมองหน้าเธอติดเหรอ อุตส่าห์จะช่วยให้หายจากอาการอกหัก แต่เกือบจะกินเธอแทนซะนี้ วินเดินเข้ามาในห้องก่อนจะมองใบหน้าสวยที่หลับตาลงแล้ว ถึงยังไงก็คงจะกลับตอนนี้ไม่ได้ คงต้องเคลียร์กันก่อน ไม่งั้นเชอรี่จะเสียหาย วินนั่งลงที่โซฟาข้างๆ เธอมองใบหน้าสวยที่ยังคงมีคราบน้ำตาอยู่ ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบมันเบาๆ
- ผู้เขียน
