[ซ่า]
เช้าวันศุกร์ที่ผมต้องตื่นไปเรียน ปกติผมจะตื่นตอนใกล้จะแปดโมง อาบน้ำแต่งตัวใช้เวลาไม่นานแล้วค่อยไปโรงเรียน ก็ทันเข้าเรียนตลอด แต่เช้าวันนี้ผมโดนปลุกตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าด้วยสายโทรศัพท์จากที่บ้าน
“ฮัลโหล ว่าไงแม่”
“กว่าจะรับสายนะมึง กูโทรไปหากี่รอบแล้วฮะ แม่ง ไม่มีใครได้ดั่งใจกูสักคน” รับสายไม่ทันถึงวินาที เสียงแม่ก็สวดยับมาแต่เช้า นี่ขนาดผมออกมาอยู่หอยังโดนขนาดนี้ ถ้ายังอยู่บ้านนี่ไม่รู้ว่าจะขนาดไหน
“เสียงดังอะไรอะซ่า” พลอยบ่นแล้วก็พลิกตัวนอนหันหลังให้ผม เมื่อคืนพลอยขอมาค้างด้วย ตั้งแต่ผมย้ายออกมาอยู่หอ พลอยก็มานอนกับผมที่ห้องแทบจะวันเว้นวัน
“มึงฟังกูอยู่ไหมไอ้ซ่า เย็นนี้เลิกเรียนแล้วมาช่วยงานที่บ้านด้วย” แม่สั่งมาเสียงห้วน คงมีใครที่บ้านทำให้หงุดหงิด
“คืนนี้ผมเข้างานอะแม่ ตอนเย็นจะนอน”
เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ และวันนี้ผมก็เลิกเรียนเย็น ช่วงเวลาทำงานเลยเป็นห้าทุ่มถึงหกโมงเช
