“อร่อยอะ” ภูมิเอ่ยปากชมทุกครั้งที่กินอาหารฝีมือขวัญ คนทำมักจะยิ้มแก้มปริอยู่ตลอดที่ได้ฟัง เช้านี้เป็นอีกวันที่ได้กินข้าวด้วยกัน
ขวัญเอาจานที่เกลี้ยงเกลาทั้งของเธอและของเขาเข้าไปล้าง ภูมิเดินตามเข้ามายืนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง เขากอดเอวเธอไว้หลวม ๆ ก่อนจะวางคางลงบนลาดไหล่เล็ก
“ไปข้างนอกก่อนนะ อาจจะกลับช้านิดหนึ่ง” บอกเผื่อไว้เพราะยังไม่แน่ใจว่าจะกลับถึงบ้านกี่โมง
“อ่าฮะ”
“แล้วคืนนี้…อย่าทำแบบเมื่อคืนล่ะ มันตลก”
ขวัญเบิกตาโพลงฟองน้ำล้างจานร่วงลงจากมือ เมื่อคืนนี้เขาแกล้งหลับ! ตอนทำก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเขาพูด…อายฉิบหาย! เพราะอย่างนี้ใช่ไหมเขาถึงแกล้งหลับไปเลย ตาย ๆ อยากเอาหัวโหม่งพื้น
“ขวัญอยู่เฉย ๆ ภูมิก็มีอารมณ์แล้ว” เขาพูดพลางคลอเคลียที่แก้มนุ่ม กดหอมไปฟอดใหญ่แล้วจึงปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ
หญิงสาวล้างมือก่อนจะเอามือกุมพวงแก้มที่มันเห่อร้อน หันไปมองอีกฝ่ายที่กำลังเดินถอยหลังออกไป เช
