ฉันค่อยๆ เม้มปากเข้าหากันแน่นเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่เจ้าคุณพูดออกมาเมื่อครู่ สีหน้าของฉันซีดเผือดทันที และคิดวิตกไปต่างๆ นาๆ ถ้าเกิดว่าฉันท้องขึ้นมาจะทำยังไง
“หน้าซีดเลย พี่แค่ล้อเล่นเองทำเป็นจริงจังไปได้” พี่เจ้าคุณเขาคิดว่าเรื่องแบบนี้มันควรจะเอามาล้อกันเล่นหรือไง
“หนูไม่เล่น” ฉันพูดเสียงจริงจังและแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาให้คนตรงหน้ารับรู้ว่าฉันไม่พอใจมากขนาดไหน
“จะไปไหนเธอยังไม่กินกุ้งเลยนะฝัน” พี่เจ้าคุณคว้ามาจับแขนของฉันเอาไว้ไม่ให้ฉันเดินหนีเขาไปไหนได้
“ไม่กิน”
“พี่แกะไว้ให้ตั้งหลายตัว...”
“หนูไม่กิน ปล่อยหนูง่วงจะไปนอน” ฉันดันมือหนาของพี่เจ้าคุณที่จับแขนของฉันอยู่ออก เขาไม่ขัดอะไรเลยสักนิดแถมยังยอมปล่อยมือออกอย่างง่ายดาย จนฉันรู้สึกแปลกใจ โกรธฉันงั้นเหรอ
“ถ้าเธอไม่ยอมกิน งั้นพี่ก็จะกินแทนเธอเอง” พี่เจ้าคุณถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหลังเดินไปหยิบกุ้งในจานขึ้นมา เขาจะกินจริง
