ทันทีที่มณีจันทร์ออกไปจากร้าน ชายหนุ่มร่างสูงกำยำก็ลุกเดินออกมาจากร้านเช่นกัน ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปตามถนนทั้งสองฝั่ง เขาก็ไม่พบแม้แต่เงาของผู้หญิงที่เขาให้ความสนใจ
สิ่งเดียวที่เขาเห็นก็คือ เจ้าของร้านอาหารวัยห้าสิบกำลังเดินกลับมาที่ร้านอาหาร นัยน์ตาคู่สีมรกตมองซองสีน้ำตาลเข้มในมือของนาง ถ้าเขาได้ยินไม่ผิด เมื่อกี้นางอุทานออกมาถึงจำนวนเงินที่สาวหน้าหวานคนนี้มอบให้ด้วย
“ขอโทษนะครับ”
“มีอะไรหรือคะคุณลูกค้า” เกรซเงยหน้าขึ้นถามลูกค้าหนุ่ม ซึ่งนางจำได้ดีว่าเขานั่งทานอาหารอยู่ในร้านของนาง ตั้งแต่เกิดเรื่องวิวาทเมื่อหลายชั่วโมงก่อน
“ผู้หญิงที่เดินออกไปจากร้าน เธอชื่ออะไร”
“คุณถามทำไม?”
“ผมสนใจเธอ คุณพอบอกได้ไหมว่าเธอเป็นใคร แล้วพักอยู่ที่ไหน?”
เจอคำพูดตรงๆ แบบนี้ของลูกค้าหนุ่ม เกรซถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวดทันที ผู้หญิงนิสัยดี น่ารักอ่อนหวานมีออกเยอะแยะ เหตุใดเขาถึงชอบมณีจันทร์ ก็เห็นวีรกร
