เนเปิลส์, อิตาลี ไมเคิลเดินทางมาเยี่ยมพี่ชายทันทีที่เดินทางมาถึงอิตาลี บ้านพักตากอากาศหลังใหม่ที่พี่ชายซื้อเอาไว้เมื่อสองปีก่อน ไมเคิลเดินลงมาจากเครื่องบินส่วนตัว นัยน์ตาคู่สีฟ้าเข้มมองทิวทัศน์เหนือเมืองเนเปิลส์ ความงามอันตระการตาที่ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ “สวัสดีครับคุณไมเคิล” เดม่อนเดินเข้ามาทักทายน้องชายของเจ้านายหนุ่ม นับตั้งแต่เขารับร่างอันไร้สติของเจ้านายขึ้นเครื่อง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอน้องชายของเจ้านายหนุ่มในรอบสี่เดือน ไมเคิลเลยละสายตาจากภาพความงดงามตรงหน้าหันกลับมามองลูกน้องคนสนิทของพี่ชาย ก่อนตัดสินใจถามเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของพี่ชาย “พี่ชายฉันเป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง” “ดีขึ้นแล้วครับ เพียงแต่...” สภาพร่างกายของเจ้านายหนุ่มหายเป็นปกติดีทุกอย่าง ยกเว้นอย่างเดียวที่ไม่เหมือนเดิม นั่นก็คือความทรงจำในช่วงที่อยู่เมืองไทยหายไป เจ้านายของเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเพ