บทที่ ๘ ความลับของเสวี่ยนซ่าน ที่เรือนของเสวี่ยนซ่าน “ที่เจ้าว่า มันจริงหรือ” ใบหน้างามนั้นตึง ดวงตาวาววับ “จริงแท้เจ้าค่ะ บ่าวเห็นมากับตาตนเองเลย” อันที่จริงไม่เห็น แค่ได้ยินมาบ่าวของเสวี่ยนซินที่คุยกันอีกที เสวี่ยนซ่านหน้าบึ้งตาวาว เมื่อบ่าวคนสนิทของนางมาบอกว่าผัวของตนไปที่เรือนของน้องเลวนั่น หัวใจของนางมันร้อนรุ่มเพราะตั้งแต่ที่ท่านแม่ทัพกลับมาจากทัพ นับได้ก็เจ็ดวันเข้าแล้วแม่ทัพผู้เกรียงไกรก็ไม่ยอมหลับนอนกับนาง จนทำให้ตนหิวโหยและกระสัน จนต้องหาทางดับความกระหายและเร่าร้อนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนน้องเลวนั่นรู้เข้า แต่ผู้เป็นผัวกลับไปหาน้องเลวนั่นจะไม่ให้นางโมโหได้อย่างไร แถมบางสิ่งที่กำลังเกาะกุมหัวใจของนาง มันก็ยิ่งส่งผลขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งสำคัญเจ้าน้องเกอนั่นก็เป็นผู้กุมความลับนี้เอาไว้ด้วย แล้วจะให้นางปล่อยให้ลอยนวลได้เช่นไร นางจึงเกลียดน้องนอกไส้คนนี้ยิ่งนัก จิตคำนึงหวนคิดตาม