เพร้ง!!
"ไม่ได้เรื่อง แค่เรื่องแค่นี้ก็ทำให้นางหลุดออกจากตำแหน่งได้แล้ว ทำไมท่านอ๋องยังเก็บนางไว้ข้างกายอีก ทำไม!"
"ทรงระงับโทสะด้วยเจ้าค่ะพระสนม "
พอรู้ว่าฟูเหรินนางไม่ได้โดนถอดยศหรือโดนโทษพระสนมเจียงหวงมีอาการเช่นนี้อยู่หลายวันแล้วจนเหล่านางกำนัลคนรับใช้เข้าหน้าไม่ติดเลย
"ทำไมคนรอบตัวข้าล้วนแต่ไม่เอาไหน แม้แต่ท่านพ่อของข้ายังทำเรื่องเล็กๆนี้ให้ข้าไม่ได้"
"ข้าว่าที่ท่านอ๋องทรงไม่ทำอะไรฟูเหรินอาจเป็นเพราะเห็นแกท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ คงยังไม่อยากสร้างศัตรูภายใน กว่าจะดึงตัวท่านแม่ทัพมาได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายนะเจ้าคะ "
"ข้าก็คิดเช่นนั้น หากท่านอ๋องรักนางจริงคงไม่สั่งอดข้าวอดน้ำและสั่งโบยนางจนปานตายไปเยี่ยงนี้ "
สนมเจียวจูเริ่มใจเย็นลงถึงยังไงนางก็ยังเป็นที่โปรดปรานของท่านอ๋องอยู่ ยังมีโอกาสอีกหลายหน
"ต่อไปนางคงระวังตัวมากกว่าเดิม เจ้าพยายามจับตาดูนางหากนางทำสิ่งใดผิดอีกให้รีบมารายง
