- โจนส์อินดัสตรี้ – มาเฟียหนุ่มนั่งยกขาพาดไปที่โต๊ะทำงาน มือหนาคีบบุหรี่อยู่เขาปล่อยควันขาวคละคลุ้งออกมาดวงตาคมราวกับหมาป่ามองจ้องออกไปด้านนอกหน้าต่างกระจกใสอย่างอารมณ์ดี วันนี้ทุกอย่างราบรื่นราวกับปอกกล้วยเข้าปาก แม้จะเสียเงินร่วมเก้าล้านไปเมื่อเช้า แต่มันเป็นสิ่งที่เขาเต็มใจ ตอนนี้เธอเป็นของเขาแล้ว แต่ทำไมยัยเด็กนั่นไม่คิดจะโทรมาขอบคุณเลยรึไง หรือว่ายังไม่ได้เปิดโทรศัพท์ดู ก๊อก ก๊อก ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้มาเฟียหนุ่มหยุดความคิดของตัวเองเอาไว้ก่อนแล้วหมุนเก้าอี้กลับไปดู สาวสวยหุ่นดีที่ใส่ชุดบางเบาไร้บราเซียร์เดินทอดน่องเข้ามาด้วยท่าทียั่วยวน รอยยิ้มของเธอยั่วยวนชายหนุ่มอย่างมากหมายถึงถ้าเป็นเมื่อก่อนอะนะไม่ใช่ตอนนี้ "มาทำไม" "คุณเจคะ เราไม่ได้เจอกันมาหลายวันแล้วนะ" "แล้วยังไง เธอเป็นอะไรกับฉัน ทำไมจะต้องเจอกันทุกวัน" "พูดจาห่างเหินจังเลยนะคะ" "ออกไป! ฉันไม่มีอารมณ์" หญิ