บทที่ 7 กวางน้อยตบแรด!!!!
วันนี้กุ๊กไก่มีประชุมที่บริษัทเลยไม่ได้ไปที่คอนโดของฟรานซิส แต่ว่า!!! ...ฟรานซิสมาดักรอตั้งแต่เช้าที่หน้าปากซอย บอกว่าจะไปด้วย เพราะเขาต้องเข้าไปบริษัทของเธอเหมือนกันเลยมารับได้ด้วย ก่อนจะเข้าบริษัทฟรานซิสแวะข้างทางพากวางน้อยของเขาไปกินข้าวต้มเจ้าประจำ
ฟรานซิสเดินเข้ามาบริษัทพร้อมกับกวางน้อยของเขา การปรากฏตัวของฟรานซิสพร้อมกุ๊กไก่สร้างความแปลกใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก เพราะว่ากุ๊กไก่ขึ้นชื่อเรื่องความไร้เดียงสาและเป็นพนักงานVIP ที่แม้แต่ท่านประธานยังไม่กล้าดุ ไหนจะมีคนคอยคุ้มกันพิทักษ์อีก ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนในบริษัทได้เข้าใกล้กุ๊กไก่เลยสักคน แต่วันนี้!!! กุ๊กไก่ปรากฏมาพร้อมกับชายหนุ่มรูปงามที่พ่วงตำแหน่งหุ้นส่วนของบริษัทและยังเป็นเพื่อนสนิทของท่านประธานอีก และที่สำคัญไม่มีใครรู้ว่าฟรานซิสนั้นเป็นผู้ชายขายเซ็กซ์
“ทำไมคนมองเราสองคนจังเลย” เสียงใสถามขึ้นด้วยความสงสัย คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน มือหนาเอื้อมมือไปขยี้คิ้วของกวางน้อยที่ผูกเป็นปม “วันนี้หนูสวยยังไงล่ะกวางน้อย”
ภาพที่ฟรานซิสขยี้คิ้วของกุ๊กไก่ทำเอาทุกคนมองด้วยความตกใจ ตั้งแต่ทำงานมา ฟรานซิสคือคนแรกที่ได้เข้าใกล้และถูกตัวด้วย สร้างความอิจฉาตาร้อนให้กับหนุ่มทั้งหลายรวมทั้งสาวๆ ที่แอบปลื้มฟรานซิสต่างหันมามองด้วยความไม่พอใจ เพราะแต่ละคนนั้นล้วนแล้วอยากจะได้เคียงคู่กับหุ้นส่วนคนนี้มาก แต่การเข้าถึงตัวได้นั้นค่อนข้างยากเหลือเกิน
ฟรานซิสจูงมือกวางน้อยของเขาเข้าไปในลิฟต์ เพราะเขากับเธอมีจุดหมายเดียวกันคือห้องประชุมที่ชั้น 25 ของตึกนี้ และกวางน้อยของเราก็ไม่รู้ด้วย อยากจะแกล้งเด็กน้อยสักหน่อย ทั้งเขามาถึงชั้น 20 ฟรานซิสขอแยกตัวไปเข้าห้องน้ำ แต่จริงๆ แล้วเขาไปหาเพื่อนรักของเขาต่างหาก
“ขุนลูกของแม่!!!” เสียงใสดังขึ้นอย่างดีใจเมื่อลูกน้องสาวสุดแสนที่รักปรากฏตัว
“สวัสดีค่ะพี่น้ำ สวัสดีค่ะ พี่ๆ ทุก สบายดีกันนะคะ” มือขาวเรียวยกมือไหว้สวัสดีพี่ๆ ที่ทำงานทุกคน และถามไถ่สารพัดสุขดิบอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
“สบายดีจ๊ะ แหม!!! ขุนลูกของแม่ สวยขึ้นนะคะเนี่ย!!” น้ำหวานแซวขึ้น แต่มันก็จริง สาวน้อยตรงหน้าหล่อนรู้จักการจัดแต่งทรงผม แต่งหน้าแต่งหน้ามากขึ้น การแต่งกายก็เปลี่ยนไป เหลือเพียงแค่ยังสวมแว่นเท่านั้น ดีแล้วแหละที่ไม่ถอดแว่น ขนานใส่แว่นผู้ชายก็ยังเหลียวมอง ผู้หญิงอะไรสวยทะลุเลนส์
“ชมเกินไปค่ะพี่หวาน หนูก็ปกติเหมือนเดิม”
“จ้า...แม่คนถ่อมตัวสุดสวย แต่ว่าทำงานเป็นยังไงบ้าง คุณฟรานซิสเขาใจดีหรือเปล่า”
“ใจดีมากค่ะ เขาให้ความร่วมมือดีมากเลย” พูดถึงฟรานซิสภาพกิจกรรมที่ทำร่วมกันไหลเข้ามาในหัว แต่ละกิจกรรมนั้นสร้างความเขินอายแปลกใหม่ให้กับเธอทั้งนั้น
“แหม!!! หน้าแดงขนานนี้คงมีอะไรดีแน่ๆ ไม่อย่างนั้นบอสคงไม่พูดชมหรอกนะ กลิ่นน้ำหอมตัวใหม่ที่หนูส่งมานะ ผลออกมาดีเกินคาด กลุ่มทดลองพึงพอใจ อีกประมาณอาทิตย์หน้าคงได้เปิดตัว งานนี้ขุนลูกแม่ดังพลุแตกแน่นอน”
“ไม่ขนานนั้นหรอกค่ะ ใกล้จะถึงเวลาเข้าประชุมแล้ว เราไปกันเถอะค่ะ” มือเรียวหยิบเอกสารขึ้น และฉุดดึงหัวหน้าของเธอขึ้น เพื่อไปยังห้องประชุม
ภายในห้องประชุมที่แสนจะตึงเครียดไปหน่อย กุ๊กไก่มองค้อนฟรานซิสอย่างไม่พอใจ ข้อหาที่ปิดบังไม่ยอมบอกเธอว่าจะเข้าร่วมประชุม เชอะ!!! มันน่าน้อยใจไหมล่ะ ถึงเธอจะไร้เดียงสานะ แต่เธอก็งอน โกรธเป็นเหมือนกัน คอยดูนะ จะไม่ให้จูบเธอ ไม่ให้แตะต้องตัวเอง เลยคอยดู งอนมากตอนนี้
ฟรานซิสอดขำไม่ได้กับท่าทางของกวางน้อยคงงอนเขาแน่นอน แต่มันก็น่ารักไปอีกแบบ นานๆ ครั้งจะได้เห็นกวางน้อยงอนเขาบ้าง ทุกวันนี้มีแต่เขานี่แหละที่งอนเธอทุกครั้ง การประชุมผ่านไปด้วยดี กลิ่นน้ำหอมใหม่ของกุ๊กไก่เป็นที่พึงพอใจสำหรับหุ้นส่วนหลายคนเป็นอย่างมาก มีเพียงฟรานซิส กุ๊กไก่ และท่านประธานที่เป็นเพื่อนสนิทของฟรานซิสเท่านั้น ที่รู้ว่ากลิ่นน้ำหอมตัวใหม่นั้นมาจากใคร
“ยัยแอ๊บ!!” เสียงเรียกดังขึ้น ทำให้กุ๊กไก่ที่กำลังจะเดินไปยังแคนทีนหันไปมองต้นเสียง
“มีอะไรเหรอคะคุณแรด” เสียงใสถามขึ้นเจ้าของต้นเสียง ที่แต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันเหลือเกิน พี่น้ำหวานบอกเธอว่าผู้หญิงคนนี้แรด ก็น่าจะแรดนะ เพราะดูได้จากการแต่งตัวแล้วก็ท่าทางคงเป็นแม่แรดแน่นอน
“กรี๊ดดดดดด ยัยแอ๊บ!!! เธอเรียกใครว่าแรดห๊ะ!!!” หญิงสาวกรีดลั่นกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจ
“ก็คุณไงแรด ไม่ได้ชื่อแรดเหรอ…..ก็เห็นมีนอโผล่ออกมา พี่น้ำหวานบอกว่าคุณชื่อแรด ถ้าไม่ได้ชื่อแรดแล้วชื่ออะไร ดูดิ้นเข้าสิ เหมือนกิ้งกือโดนน้ำร้อนลวกเลย ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องชื่อชะนี!!!” เสียงใสพูดขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิด
“กรี๊ดดดด ยัยแอ๊บ!! เธอกล้ามานะที่ด้าฉัน!!! ทำเป็นไร้เดียงสาใสๆ แต่ที่ไหนได้จ้องจับคุณฟรานซิส” หญิงสาวปากแดงจีบปากจีบคอพูด สายตามองเด็กสาวที่ทำตัวแอ๊บอย่างรักเกียจ
“จับ...จับอะไรหรอ….ฉันไม่ได้จับนะ พี่ฟรานมาจับหนูเอง”
“กรี๊ดดดด ยัยแอ๊บ!!! เผียะ!!!”
มือเรียวบางของหญิงสาวปากแดงที่มีนามว่าแรดตวัดตบลงที่แก้มนวลของกุ๊กไก่อย่างแรง
“เผียะ!!!”
ไม่รอช้ากุ๊กไก่ก็สวนกลับด้วยฝ่ามือของเธอ กระแทกเข้าไปใบหน้าสวยของแรดตัวเมียอย่างแรง ทำเอาพนักงานที่หยุดมองเหตุการณ์ต่างตกตะลึง รวมทั้งฟรานซิสที่ยืนมองอยู่ด้วยความตกใจที่น้องน้อยกวางน้อยของใครๆ ทั้งหลายสู้คนเป็นด้วย
“ยัยแอ๊บ!!! แกตบฉัน” หญิงสาวปากแดงชี้หน้าด้วยความโมโห ดวงตาคู่เฉียวตวัดมองด้วยความไม่พอใจ
“อ่าว!! ก็คุณแรดมาตบหนูก่อน หนูเลยตบกลับ พี่ชายของหนูสอนไว้ว่า ถ้าใครมาทำร้ายเรา ให้เราสวนกลับเลย หนูก็เลยตบกลับ เราหายกันนะ” เสียงใสตอบขึ้นด้วย ดวงตากลมโตกะพริบถี่ๆ มองหน้าแรดตัวเมีย ทำแก้มป่องขึ้นมา ราวกับว่าตัวเองนั้นไม่ผิดเลยสักนิด
“แก!!! ยัยแอ๊บ แกตายซะเถอะ”
กุ๊กไก่เอี้ยวตัวหนีแรดตัวเมียที่กำลังจะพุ่งชนเธอด้วยความเร็ว
“โครม!!!!”
และแล้วแรดตัวเมียก็สะดุดขาตัวเองหน้าคว่ำลงขยะที่ตั้งอยู่ข้างทางเดิน ดูสิ!!! แรดตัวเมียต้องหิวมากแน่ๆ เลยต้องได้ไปคุ้ยขยะกิน
“คุณแรด….ไม่มีเงินกินข้าวเหรอคะ ถึงได้ไปคุ้ยขยะกิน” เสียงใสถามขึ้น แล้วหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ ถึงเธอจะไร้เดียงสาแต่ก็ไม่ยอมคนนะ ใครมาดีเธอก็ดีด้วย ใครมาร้ายเธอตบกลับอย่างเดียว
“พรวดดด ฮ่า ฮ่า ฮ่า” แต่คนถึงกับหัวเราะออกมากับคำพูดของกุ๊กไก่แม้แต่ฟรานซิสเองก็ยังอดขำไม่ได้กับฝีปากจัดจ้านของแม่กวางน้อย
“กรี๊ดดดด ยัยแอ๊บ!!! แก!!!! กรี๊ดดด อี๊!!! แหวะ!!!” หญิงสาวปากแดงพยุงตัวเองขึ้นมาจากถังขยะเศษขยะติดตามตัว ส่งกลิ่นตลบอบอวลไปทั่ว ราวกับไปตกบ่อขี้มานั่นแหละ
“คุณแรด!! เหม็นจังเลย อี๊!!! คุณแรดอาบน้ำบ้างนะคะ” กุ๊กไก่เอามือปิดจมูกอย่างรังเกียจ แต่ก็อดสะใจไม่ได้กับสภาพของแรดตัวเมีย
“กรี๊ดดด ยัยบ้า!!” หญิงสาวปากแดงกรีดร้องดิ้นพล่านด้วยความโมโห แล้วพุ่งเข้าผลักเป้าหมายของตนจนล้มลงอย่างแรง
“ตุ๊บ!!!”
กุ๊กไก่ล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง ใบหน้าเบ้ขึ้นด้วยความเจ็บ ดวงตากลมโตภายใต้แว่นตาตวัดมองแรดตัวเมียด้วยความไม่พอใจก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าหาแรดตัวเมีย
“ผลัวะ!!!”
หมัดเล็กๆ กระทบลงที่จมูกซิลิโคนของแรดตัวเมียอย่างแรงจนซิลิโคนหัก
“จมูกฉัน!!! กรี๊ดดดด จมูกฉันหัก!!! ยัยแอ๊บ!!!” หญิงสาวปากแดงกรีดร้องขึ้นด้วยความเจ็บ จมูกมีเลือดไหลออกมา
“หยุดได้แล้ว!!!! ทะเลาะกันเหมือนเด็กไปได้” เสียงทุ้มดังขึ้นของท่านประธานหนุ่ม ทำให้ทุกคนก้มหน้ากัน
“แต่บอสค่ะ ยัยนี้มันหาเรื่องฉันก่อนนะคะ” หญิงสาวปากแดงฟ้องขึ้น
“แต่...ผมเห็นว่าคุณหาเรื่องกวางน้อยของผมก่อนนะ” ฟรานซิสพูดขึ้น ประโยคที่ทำให้ทุกคนต้องงงงวยไปตามกัน
“กวางน้อย???”
“นี่ไงกวางน้อยของผม บอกไว้เลยนะว่า ใครกล้าที่มาแตะกวางน้อยของผม….มีเรื่องแน่!!” มือหนาดึงร่างกวางน้อยมาชิดตัว แล้วโอบกอดหลวมไว้ พร้อมกับแนะนำให้ทุกคนรู้ว่านี่แหละคือกวางน้อยของตน
“กรี๊ดดดดดด” แรดตัวเมียกรีดร้องขึ้นอย่างไม่พอใจ ที่ยัยเด็กแอ๊บฉกผู้ชายที่เธอหมายปองไว้นานไปกิน ทุกคนต่างส่ายหัวอย่างเอือมระอากับพฤติกรรมของแรดตัวเมียเหลือเกิน
ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปหน้าที่ของตนเอง ส่วนแรดตัวเมียนั้นก็ขอลาครึ่งวัน เพราะทนความเหม็นของตัวเองไม่ไหว และก็ยังอับอายที่ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงที่ไร้เดียงสาแบบกุ๊กไก่
ดวงตากลมโตหันตวัดใส่ฟรานซิสอย่างไม่พอใจ แต่ฟรานซิสก็ทำหน้าตาเฉยไม่สนใจอะไร จากนั้นก็ฉุดลากกวางน้อยของตนไปทานอาหารด้วยกันข้างนอก ตอนแรกกวางน้อยของเขาก็อิดออดงอแงไม่ยอมไป พอเขาบอกว่าจะจูบต่อหน้าทุกคนนั่นแหละ รีบเดินขึ้นรถไปเลยทีเดียว ตอนนี้กวางน้อยของเขาเริ่มไม่ไร้เดียงสาแล้วนะ จูบเก่งอีกสักด้วย