“มีสตรีผู้หนึ่งว่าไม่ถือธรรมเนียม ไม่มากพิธี”
“ท่านชอบยอกย้อนคำพูดของข้านัก นับวัน ๆ ก็ชักเอาใหญ่ ข้าเริ่มจะขวางหูขวางตาท่านแล้วล่ะ เทพอู่เฉิน” นางทำตาขวางใส่สามี ผู้วางแผนการมาอย่างดิบดี พานางเข้าป่ามาแล้วก็ร่ายเวทอำพรางตาล้อมรอบบ้านหลังนี้ ด้วยหวังว่าจะได้อยู่กับนางโดยไม่มีผู้ใดรบกวน
“ข้าอาจเผาท่านด้วยเพลิงกัลป์ก็ได้”
“เจ้าคงไม่กล้าเผาสามี... ข้าน่าอร่อย เอาใจภริยาเก่ง... ข้ารับรองได้”
อสรพิษแสนรู้ใจนาง สักพักหนึ่งจึงกลายร่างเป็นครึ่งบุรุษ ครึ่งปีศาจ ยกหางสีนิลขึ้นคลอเคลียกับเรียวขาของนาง เทพอู่เฉินรู้ดีว่านางหลงใหลมันเท่าไร โดยที่นางไม่ได้เสแสร้งแม้แต่น้อย ทางจึงเอาใจนาง ยั่วเย้านางด้วยเกล็ดอสรพิษอันงดงาม
หญิงสาวใจเต้นรัวแรง ไม่ละวางตาไปจากเกล็ดสีนิลที่สะท้อนประกายแสงสีทอง เวทอำพันในมือของนางรายล้อมสถานที่แห่งนี้ให้เป็นเครื่องคุ้มกันภัยอีกชั้นหนึ่ง เมื่อนางเองก็อยากอยู่กับสามีตามลำ
