DON'T FRIEND 10
*******************************
18 : 45 น.
ฉันยืนมองหน้าหมอกที่ยืนอยู่หน้าห้องฉัน เขาบอกว่าจะมารับฉันไปกินข้าว ฉันไม่ได้อยากไปกับเขาหรอกนะแต่ตามที่เราตกลงกันไว้ฉันเลยต้องยอมออกไปกับเขาไง
เอาเหอะ ก็แค่กินข้าวเองพอกินเสร็จก็กลับแล้วอยู่ห้องใครห้องมันแล้วล่ะ หมอกพาฉันมากินข้าวที่ร้านอาหารทะเลที่ที่เราเคยมากินด้วยกัน
ตอนนั้นฉันบอกเขาว่าฉันชอบกินอาหารทะเลร้านนี้ แต่ไม่ยักรู้ว่าเขาจะจำได้ว่าฉันเคยพูดอะไรกับเขา เพราะตอนนั้นดูเหมือนเขาจะไม่ใส่ใจคำพูดของฉันด้วยซ้ำ
อย่างที่บอกนั่นแหละว่าอะไรที่เป็นฉันเขาไม่คิดจะจำหรือยอมทำตามที่ฉันต้องการหรอก เพราะเขาจะเลือกแต่สิ่งที่เขาต้องการเท่านั้นไง
“เราจำได้นะว่าเธอชอบกินอาหารร้านนี้”
“แต่ตอนนี้ไม่ค่อยชอบแล้วอ่ะ”
ฉันมองหน้าหมอกที่ยิ้มให้ฉัน นั่นมันเป็นอดีตไปแล้ว ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าที่ไหนที่เป็นความทรงจำระหว่างเราสองคนฉันเลือกที่จะไม่จ
