DON'T FRIEND05:เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าไม่ได้
1787 คำ
DON'T FRIEND 05
***************************
ฉันคิดว่าตัวเองพูดชัดเจนกับเขามากเลยนะว่าฉันกับเขาเราเป็นเพื่อนกันไม่ได้ และฉันก็ไม่อยากเป็นอะไรกับเขาทั้งนั้น ไม่ว่าเขาจะทำยังไงฉันก็คงให้คำว่าเพื่อนกับเขาไม่ได้
หมอกที่ได้ยินแบบนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาก่อนที่มุมปากของเขาจะยกยิ้มแล้วบอกว่าเขาไม่ยอมถอยจนกว่าฉันจะยอมใจอ่อนให้เขา
และต่อให้ตอนนี้ฉันจะเกลียดเขามากแค่ไหนก็ตามเขาก็จะไม่หายไปจากฉันอีกแล้ว
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาต้องการฉันและเขาเองก็อยากให้ฉันต้องการเขาเหมือนกัน และการที่เขาพูดแบบนี้มันก็ทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่เลิกยุ่งกับฉันหรอก
นิสัยของหมอกน่ะอยากได้อะไรก็ต้องได้ มันคือนิสัยของคนนิสัยไม่ดีอย่างเขาไง ฉันคบกับเขามาสามปีไม่มีเรื่องไหนที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับหรอกนะ ฉันรู้หมดทุกอย่างนั่นแหละ
เราสองคนยืนมองหน้ากันก่อนที่คนที่เป็นฝ่ายหลบตาก่อนก็คือฉัน ฉันไม่อยากเสียเวลามาทะเลาะกับเขา
เอาเป็นว่าเขาอยากจะทำอะไรก็ทำไปเลยเพราะฉันไม่อยากสนใจเขาอีกแล้ว ฉันเดินหนีมาขึ้นรถของตัวเองเขาเองก็ไม่ได้ตามมาเหมือนกัน
พอขับมาถึงคณะรถของหมอกก็มาจอดอยู่ข้างฉัน ดูเหมือนว่าเขาจะทำตามที่ตัวเองพูดเอาไว้จริงๆ นั่นก็คือการที่เขาไม่ยอมปล่อยฉันไปไหนทั้งนั้น
“อ้าวอุ่นวันนี้อย่าลืมที่เรานัดกันนะ”
ฉันกำลังจะเดินเข้าไปคณะก็เจอเข้ากับชุนเพื่อนสนิทของฉัน วันนี้เรามีนัดกันว่าจะไปร้านเหล้า เพราะวันนี้เป็นเกิดของเขาและเขาก็จะเลี้ยงฉลองกันที่ร้านเหล้าด้วย
ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะบอกว่าไม่ลืมหรอกงานวันเกิดเพื่อนทั้งที อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ไปร้านเหล้านานแล้ว
ฉันเป็นคนไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืนเท่าไหร่ และเวลาที่ฉันเมาน่ะนะฉันมักจะจำอะไรไม่ได้ด้วยก็เลยเลือกที่จะไม่กินเครื่องดื่มมึนเมาเท่าไหร่
แต่ก็นานๆ ครั้งเวลาที่ตัวเองเครียด แล้วให้เพื่อนไปดูแลในตอนที่ตัวเองจำอะไรไม่ได้นั่นแหละ
“เราไม่ลืมหรอก แต่ขอไม่ขับรถไปเองนะเพราะถ้าขับไปเองน่าจะกลับไม่ไหวแน่ๆ”
“งั้นเดี๋ยวเราไปรับก็ได้”
“โอเคจ๊ะ”
ฉันยิ้มให้ชุนแล้วเดินเข้ามาในคณะ เมื่อกี้เอมมี่ไลน์มาบอกฉันว่ามันมาถึงนานแล้วและนั่งรอฉันนานแล้วด้วย
ที่จริงฉันก็จะมาถึงนานแล้วเหมือนกันถ้าไม่ทะเลาะกับหมอกซะก่อน
ฉันที่กำลังจะเดินเข้าไปหาเพื่อนอีกคนก็ถูกมือหนาของหมอกคว้ามือเอาไว้ซะก่อนทำให้ต้องหันไปมองเขาแล้วทำหน้าไม่พอใจออกมา
เพื่อให้เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมาแตะต้องตัวฉันแบบนี้ แค่เขาตามฉันมากขนาดนี้มันก็ทำให้ฉันอึดอัดมากพอแล้วนะ
“อย่ามาทำแบบนี้นะหมอก เราไม่ชอบ”
“เมื่อกี้ที่เธอพูดกับเพื่อนน่ะ จะไปไหนกัน?”
“มันเรื่องของเราหรือเปล่าไม่เกี่ยวอะไรกับนาย”
“เราอยากไปด้วย”
จู่ๆ หมอกก็ขอไปด้วย เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครที่จะขอไปด้วยแบบนี้อ่ะ เพื่อนฉันสักคนเขาก็ไม่รู้จัก
เขารู้จักแค่เอมมี่คนเดียวแต่เพื่อนฉันมันก็ไม่ได้ชอบเขาที่จะยอมให้เขาไปด้วยหรือเปล่าล่ะ
อีกอย่างนะเราสองคนก็ไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย คำว่าเพื่อนฉันยังไม่ยอมให้เขาเลยแล้วแบบนี้จะไปในฐานะอะไร
“ก็เราเป็นห่วงเธออ่ะ เธอพูดเหมือนตัวเองจะไปเมาเลยนะทั้งที่ก็รู้ว่าตัวเองแม่งถ้าเมาจะจำอะไรไม่ได้”
“แล้วไง มันเรื่องของเราหรือเปล่าจะเมาไม่เมามันก็เรื่องของเรา ไม่ต้องมายุ่ง”
“เราบอกแล้วไงว่าเราเป็นห่วง”
คำว่าเป็นห่วงของหมอกที่พูดออกมามันไม่ได้ทำให้ฉันซึ้งเลยนะ เพราะตอนที่เราคบกันน่ะคำนี้ไม่เคยหลุดออกมาจากปากเขาเลยด้วยซ้ำ
เพราะงั้นมันเลยทำให้ฉันไม่คิดที่จะเชื่อคำพูดของเขา ไม่คิดที่จะหลงกลเขาด้วย และที่เขาแสดงออกแบบนี้ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเขาต้องการที่จะให้ฉันใจอ่อนให้เขา
“ไม่ต้องมายุ่งกับเรา”
ฉันสะบัดมือของคนตรงหน้าให้หลุดจากมือตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปหาเอมมี่ทันที เขาเองก็ไม่ได้ตามฉันมาด้วย
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าหมอกกำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำแบบนี้ แต่ไม่ว่าเขาจะคิดอะไรก็ตามฉันจะไม่หลงเชื่อเขาอีกแล้ว
คำพูดของเขาทุกคำน่ะมันเป็นคำพูดที่เชื่อถือไม่ได้ ฉันเดินมานั่งตรงข้ามกับเอมมี่ก่อนที่มันจะมองหน้าฉันแล้วเลิกคิ้วถามทันทีว่าทำไมทำหน้าแบบนี้
“ไปทำอะไรมาทำไมทำหน้าหงุดหงิดมาล่ะ?”
“ไปเจอหมอกมาอ่ะ”
“นี่เขายังตามมึงอีกเหรอ?”
เอมมี่มันทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อว่าหมอกจะตามฉันแบบนี้ ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน เพราะนิสัยของเขาแล้วนั้นเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะมีวิ่งไล่ตามผู้หญิงแบบนี้
โดยเฉพาะแฟนเก่าที่เขาไม่คิดจะดูแลอย่างฉันด้วยซ้ำ แต่นี่เขากลับยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันกลับไปหาเขา นั่นแหละที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาแปลกไปจากเดิมมาก
“หรือว่าเขาสำนึกผิดแล้วเลยอยากจะกลับมาหามึง”
“เอมมี่นี่มันผ่านมาสองปีแล้วนะมึงไม่ใช่สองเดือนหรือสองวัน ถ้าเกิดว่าเขาอยากกลับมาเขาก็คงกลับมานานแล้วป่ะ”
“ไม่รู้ดิ เผื่อว่าเขาอาจจะเพิ่งสำนึกได้ตอนนี้ก็ได้ แต่ก็ดีแล้วล่ะที่มึงไม่ยอมกลับไปอ่ะเพราะเราไม่รู้เลยว่าตอนนี้หมอกกำลังคิดอะไรอยู่”
ก็นั่นแหละที่ทำให้ฉันไม่อยากกลับไป เพราะไม่รู้ว่าหมอกกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ อย่างที่บอกว่าเขาไม่ใช่คนที่จะวิ่งไล่ตามผู้หญิงที่ไม่สนใจเขา
คนอย่างเขาน่ะมีผู้หญิงเข้าหาแทบทุกวันอยู่แล้ว แต่การที่เขากลับมาหาฉันแบบนี้มันเป็นเพราะอะไรกันแน่ฉันยังไม่รู้เลย
แต่เขาก็บอกแล้วนะว่าที่เขากลับมาเพราะอยากไถ่โทษในสิ่งที่ตัวเองเคยทำไม่ดีกับฉัน
แต่ฉันจะเชื่อเขาได้แน่เหรอว่าเขารู้สึกแบบนั้นจริงๆ เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์มากเลยนะ
และอะไรที่เขาอยากได้เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้มาด้วย เขามันนิสัยไม่ดีมาตั้งนานแล้ว
“แล้วถ้าเขายังตามมึงต่อไปแบบนี้ล่ะมึงจะทำยังไง?”
“ไม่รู้เหมือนกัน จริงๆ กูก็บอกเขาไปแล้วนะว่าเรื่องของเรามันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว เพราะกูจะไม่กลับไปแล้ว”
“ตอนที่เขาขอให้มึงเป็นเพื่อนกับเขาอ่ะ ทำไมมึงไม่ยอมเป็นเพื่อนกับเขาล่ะ?”
“กูบอกแล้วไงว่าคนที่เคยเป็นแฟนกันมาก่อนมันเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก”
“แต่คู่อื่นก็เห็นว่ายังมาเป็นเพื่อนกันได้”
“ก็นั่นมันคู่อื่นไม่ใช่สำหรับกูไง เพราะสำหรับกูแล้วเพื่อนก็คือเพื่อน แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า เพื่อนที่ไหนเขาเอากันบ้างล่ะ”
ฉันมองหน้าเอมมี่ที่มองหน้าฉันกลับมา ฉันบอกแล้วไงว่าฉันอาจจะคิดไม่เหมือนคนอื่นก็ได้
ฉันกับหมอกไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้หรอกและฉันก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับด้วย สถานะที่ฉันจะให้เขาได้ก็คือคำว่าคนอื่นเท่านั้น
และฉันก็อยากให้เขาเลิกยุ่งกับฉันด้วย เพราะฉันกลัว ไม่ได้กลัวเขาหรอกนะ แต่ฉันกลัวใจตัวเองต่างหากล่ะ
ฉันกลัวว่าตัวเองอาจจะหวั่นไหวให้เขาขึ้นมาก็ได้ไง แล้วสุดท้ายตัวเองก็จะต้องกลับไปเจ็บอีก
ฉันไม่อยากให้ตัวเองต้องกลับไปเจอสภาพนั้นอีกแล้วไง พอแล้วกับความเจ็บปวดที่หมอกทำไว้กับฉัน
“มึงแน่ใจแล้วใช่ป่ะที่จะไม่กลับไปหาเขาอ่ะ?”
“แน่ใจสิ สิ่งที่เขาทำเอาไว้กับกูน่ะมันทำให้กูไม่อยากกลับไปหาเขาแล้ว”
“ดีแล้วล่ะ ตอนนั้นกว่ามึงจะออกมาจากเขาได้มันก็ทำให้มึงใช้เวลาในการทำใจนานเหมือนกัน”
คนที่อยู่กับฉันในวันที่ฉันโคตรแย่มากๆ อ่ะก็คือเอมมี่ และมันก็รู้เรื่องทั้งหมดเลยว่าหมอกทำอะไรกับฉันบ้าง
อีกอย่างเราสามคนก็เคยเป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันมาก่อนสมัยมัธยม การที่เอมมี่มันจะรู้นิสัยของหมอกไม่แปลกหรอก
และมันก็รู้ด้วยว่าเรื่องระหว่างฉันกับหมอกมันเป็นมายังไง มันเลยไม่อยากให้ฉันกลับไปหาเขาไง
“แต่ถ้าเขาสำนึกผิดจริงๆ ก็น่าจะยกโทษให้เขานะ”
“มึงคิดว่าหมอกจะสำนึกผิดจริงๆ เหรอ?” ฉันถามกลับไปทันที ไอ้ที่เขาต้องกลับมาหาฉันแล้วมาพูดนั่นนี่ว่าอยากไถ่โทษ ฉันแทบไม่เชื่อเขาด้วย
“กูไม่รู้หรอก แต่ถ้าเขามาหลอกมึงกูเองก็ไม่อยากให้มึงกลับไป แต่ถ้าเขารู้สึกผิดจริงๆ ก็ก็อยากให้มึงลองมองเขาดูใหม่”
“กูไม่อยากกลับไปรักเขา และไม่อยากให้เขาตามกูอีกแล้ว”
“แต่กูคิดว่าหมอกน่าจะตามมึงอีกนานเลยล่ะ ระวังใจตัวเองด้วยแล้วกัน”
“นั่นแหละคือสิ่งที่กูกลัวมากที่สุด”
- ผู้เขียน
