DON'T FRIEND 14
*******************************
ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกทีภายในห้องก็มืดสนิทไปแล้ว
ฉันลุกขึ้นมาเปิดไฟและเป็นจังหวะเดียวกับเสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ทำให้ฉันรู้ได้ทันทีเลยว่าคนที่มาหาเป็นใคร
ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายที่หมอกตามตื๊อฉันหนักมากขนาดนี้ ไอ้ที่เขาบอกว่าจะให้อิสระกับฉันน่ะมันไม่มากพอด้วยซ้ำไง
และถ้าฉันไม่ยอมไปเปิดเขาก็จะเปลี่ยนจากกดออดเป็นทุบประตูเหมือนที่เคยทำอีก ฉันเลยต้องไปเปิดประตูให้เขา
และทันทีที่เปิดประตูออกไปเขาก็ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันทันทีโดยไม่ทันให้ฉันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ
“คิดถึงจัง”
“นี่หมอกเราบอกหลายครั้งแล้วนะว่าเราไม่ชอบให้ทำแบบนี้”
“ขอโทษ เราแค่ห้ามตัวเองไม่ได้เท่านั้นเอง เธอก็รู้ว่าเราคิดยังไงกับเธอ”
แล้วยังไง คือจะให้ฉันยอมให้เขาทำอะไรกับฉันก็ได้อย่างนั้นเหรอ เขาบ้าหรือเปล่า
ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าต่อให้เราจะเคยมีอะไ
