วินเนอร์ ขัดขืนแต่ทว่าหัวใจของเขาก็เรียกร้องด้วยไม่ต่างกัน วินเนอร์ไม่เข้าใจสับสนว่าสารวัตรคิดอะไรถึงจูบเขาหรือว่าละเมอแต่ว่าช่วงเวลาที่แสนสุขนี้ถึงจะเป็นแค่ละเมอเขาก็มีความสุข
“ถนัดจริงนะลักหลับเนี่ย...”
“ผมอยู่ของผมดีๆสารวัตรละเมอมาดึงผมไปจูบเองนะฝันถึงสาวที่ไหน?ล่ะ...”
“ไม่ได้ฝันถึงผู้หญิง...ผมขอตัวไปก่อนแล้วพอดีต้องไปสะสางงานที่ค้างฝากบอกไอ้นนทร์ด้วยว่าวันนี้ไม่ต้องทำอาหารเผื่อนะผมคงมาไม่ได้”
“คุณนนทร์ไม่ได้เป็นคนทำอาหารนะครับ...ไปซะแล้วจะรีบอะไรเบอร์นั้น”
หลังจากผ่านมื้อค่ำไปแล้วดาวรู้สึกได้ถึงความไม่ปลอดภัยของตัวเองและแม่ ดาวรู้สึกกระสับกระส่ายร้อนรนเมื่อก่อนอยู่ตัวคนเดียวดาวไม่กลัวอะไรเลยแม้แต่ความตายแต่ตอนนี้มีแม่ นนทร์แอบมองหญิงสาวเดินไปเดินทาสักพักใหญ่จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ สีหน้าของดาวดูกังวล
“เป็นอะไร?...กลัวเหรอ?...ไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่ที่นี่แล้วพี่จะปกป้องดาว”
“แห
