ขอโทษครับที่เดินไม่ทันระวังชนเลยคุณที่เคยเจอที่หน้าร้านนี่วันนี้มาหาเด็กไปค้างเหรอครับ?”
“ไม่ๆครับผมไม่ได้ชอบแบบนั้นถ้าผมจะมีความสัมพันธ์กับใครคนนั้นต้องเป็นคนที่ผมรักเท่านั้นครับ ไม่เอาเรี่ยราดไปทั่วหรอก”
“ก็ดีแล้วล่ะครับ...แต่ว่าไม่ได้มาหาเด็กแล้วมาทำไม?”
“ก็แค่อยากออกมาเปิดหูเปิดตาบ้างแค่มาเที่ยวไม่ได้เหรอครับ?”
วินเนอร์มองหน้าคมเข้มของสารวัตรอัคนีผิวสีแทนรับกับกล้ามเนื้อแน่น เขาจ้องมองอยู่เนิ่นนานในที่แห่งนี้ไม่มีชายใดที่หล่อสะดุดตาของเขาเท่ากับสารวัตรอัคนีเลยสักคน
“ไหนว่าไม่ได้สนใจไงครับดูสิจ้องผมขนาดนี้ผมก็เขินแย่สิ”
“อ๊ะ...อุ๊ย...ขอโทษครับงั้นเดี๋ยวเจอกันที่โต๊ะนะครับถ้าว่างก็เชิญมาดื่มด้วยกัน”
“ได้ครับ....”
สารวัตรอัคนีส่งยิ้มให้วินเนอร์สารวัตรอัคนีไม่เคยมีความรู้สึกชอบผู้ชายเขาเป็นผู้ชายแท้ แต่ทว่าเมื่อสักครู่เขารู้สึกใจเต้นแรงเมื่อได้สบตากับวินเนอร์ ชายหนุ่มผิวขาวตาโตในตา
