ด้านพิยดาพอวางสายจากเขาแล้วก็นั่งมองรูปและวีดิโอที่เขาส่งมาให้อย่างอดใจไม่ได้ โชคดีที่เธอบล็อคเขาไปแล้วมันจึงทำให้เธอนั้นสามารถเข้าไปดูแชทที่เขาส่งมาได้ และเธอก็ซูมดูท่อนเอ็นของเขาอย่างหื่นๆ เพราะมันไม่ง่ายเลยนะที่จะได้มาเห็นของดีแบบนี้
“หืม…ใหญ่ยาวน่ากินมากพ่อคุณเอ้ย… อดใจรอหน่อยก็แล้วกันนะ ขอเล่นตัวอีกสักหน่อยแล้วเดี๋ยวแม่จะจัดให้หนักเลย หึๆ หวังว่าคุณจะไม่ท้อไปซะก่อนนะ” พิยดาพูดออกไปด้วยสีหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะใจเธอน่ะอยากจะได้เขาจะตายไป แต่ติดที่เขานั้นเผยตัวตั้งแต่แรกว่าแค่อยากจะสนุก เธอจึงไม่อยากจะเป็นของเล่นของเขา แต่ความหล่อความอลังการของเขามันก็ทำให้เธอนั้นอดใจไม่ได้จริงๆ
“หืม…หัวบานฉ่ำอมชมพูเชียว…” พิยดาซูมดูที่หัวถอกของเขาแล้วมองอย่างชอบใจ เพราะมันบานใหญ่ย่าเลียน่าดูดมาก เห็นแล้วอยากจะใจร่านขึ้นมาทันทีเลย เธอจึงเลื่อนไปดูวีดิโอที่เขาพ่นน้ำรักออกมาต่อ แล้วก็เลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย
“โอ๊ย…ดูแค่นี้ก็น้ำเดินแล้วเนี่ย สาธุสิ่งศักดิ์เทวดาเจ้าที่เจ้าขา ขอให้หนูได้หนูโดนคนนี้เถอะเจ้าค่ะ หนูโสดมานานแล้ว ขอให้เขาตามจีบตามชอบหนูทีเถอะ ถ้าหนูได้คนนี้มาเป็นสามีนะ หนูจะทำบุญถวายหัวหมูเก้าหัวเลยจ้าค่ะ สาธุ” พิยดาดูจบแล้วก็เอ่ยพูดออกไปแล้วขอพรสิ่งศักดิ์ให้เธอได้คนนี้มาเป็นสามี เพราะนานจะเจอเด็ดๆแบบนี้ก็ขอให้ได้ทีเถอะ
จากนั้นพิยดาก็พยายามนอนหลับแต่ก็กระวนกระวายใจมาก เพราะในหัวของเธอนั้นเอาแต่คิดถึงเรื่องฝรั่งสุดหล่อคนนี้ไม่หยุด จนเธอต้องจัดการช่วยตัวเองเพื่อดับความวุ่นวายใจนี้ไปจนเธอสามารถนอนหลับได้ในที่สุด
เช้าวันใหม่….
พิยดาก็มาทำงานในช่วงบ่ายเพราะวันนี้ตอนเย็นเธอต้องไปถ่ายภาพงานปาร์ตี้สละโสดให้กับบุริน และพอเธอมาถึงเพื่อนตัวดีของเธอก็เข้ามาทักทายถึงโต๊ะทำงานเลยทีเดียว
“ไงแก เมื่อคืนพ่อหนุ่มฝรั่งสุดหล่อของฉันเขาโทรไปหาแกไหมยะ เป็นไงบ้างเล่าให้ฟังหน่อยสิแก…” กาญจนาเข้ามานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเพื่อนสาวแล้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มออกไป
“นี่ขนาดฉันด่าพวกแกในไลน์ไปเมื่อเช้าแล้วนะ แกก็ยังเสนอหน้ามาเผือกอีกนะยัยก้อย พวกแกนี่หาเรื่องให้ฉันจริงๆเลย” พิยดาพูดบ่นไปเพราะเช้ามาไลน์กลุ่มของแก้งค์เด้งรัวๆพร้อมกับคำถามของหนุ่มฝรั่งคนนี้ แต่เธอก็ไม่ได้ตอบอะไรไปเลย
“หาเรื่องที่ไหนล่ะแก พวกฉันกำลังจะหาผัว อ่อ หาสามีในอนาคตให้แกต่างหาก แล้วฝรั่งคนนั้นก็ออกจะดูดีดูโก้ขนาดนั้น ฉันว่าเขาเหมาะกับแกดีออก นี่ถ้าไม่ใช่แกนะ ฉันปาดหน้าเอาไปแล้วนะยะรู้เอาไว้ซะด้วย แล้วสรุปเป็นยังไงแก เขาโทรไปจีบแกแล้วใช่ไหม” กาญจนาพูดออกไปแล้วยิ้มใส่เพื่อนสาวไป ก่อนจะพยายามคาดคั้นถามเพื่อนสาวอย่างอยากรู้
“เออ…เขาก็โทรมา แต่ไม่ได้โทรมาจีบ เขาโทรมาโชว์ไอ้นั่นต่างหาก เป็นไงล่ะคนดีของแกน่ะ อยากจะให้ฉันเอามาทำสามีอยู่ไหมหึ ลามกซะขนาดนั้นน่ะ” พิยดาพูดออกไปแล้วทำหน้าเซ็งๆ
“จริงเหรอแก ไหนเอามาดูบ้างสิ ฉันอยากเห็นอ่ะ หล่อขนาดนั้นไอ้นั่นจะขนาดไหน เอามาดูเร็วแก” กาญจนาพูดออกไปด้วยสายตาลุกวาว ก่อนจะบอกให้เพื่อนสาวเอามาให้เธอดูบ้าง
“จะบ้าเหรอแก แกจะไปดูของเขาได้ยังไงกันยัยก้อย แกนี่ชักจะลามกอีกคนแล้วนะ” พิยดาพูดปฎิเสธไปแบบหวงๆ เพราะถ้าวันหนึ่งเธอได้เขาขึ้นมาแล้วเพื่อนสาวดันเห็นไอ้นั่นของเขาแล้ว จะมองหน้ากันยังไงล่ะ ไม่ได้เด็ดขาด ยังไงก็ไม่ได้
“อ่าว ก็แกพูดเหมือนแกไม่ชอบเขา ฉันก็เลยขอดูไง แกจะมาหวงทำไมหึ เอ๊ะ หรือว่าแกเองก็สนใจเขาอยู่น่ะยัยน้ำตาล หึๆ บอกมานะแก อย่ามาเก๊กใส่ฉันนะ” กาญจนาพูดออกไปแล้วหรี่สายตามองเพื่อนสาวอย่างจับผิด เพราะหวงแบบนี้แสดงว่าเพื่อนของเธอเองก็คงจะเล็งเขาไว้นั่นแหละ
“เออ…ฉันก็ชอบนั่นแหละแกเขาก็หล่อดูดีขนาดนั้นจะไม่ชอบได้ยังไงล่ะ เพราะฉะนั้นแกไม่ต้องมาดูอะไรของเขาหรอก เดี๋ยววันนึงฉันได้เขาจริงๆขึ้นมา ถ้าเขารู้ว่าฉันเอารูปไอ้นั่นของเขามาให้แกดู ก็แย่สิแก จะมองหน้ากันยังไงไหว” พิยดาพูดบอกไปตามตรง เพราะอะไรมันก็ไม่นอน เธอยิ่งอยากจะได้คนนี้อยู่ด้วย เพราะฉะนั้นกันเอาไว้ก่อน
“ก็จริงของแกนะ…แล้วนี่เขาส่งรูปไอ้นั่นมาให้ดูแล้วแกทำยังไงอ่ะ” กาญจนาเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ไม่ใช่แค่รูปนะแก แต่เขายังโทรมาโชว์ไอ้นั่นให้ฉันอีก พอฉันด่าเขาแล้ววางสายไปเขายังหน้าด้านส่งตอนเสร็จมาให้ดูอีก แกดูความหื่นของเขาเอาเถอะ เฮ้อ…นี่ฉันก็ด่าเขาไปแล้วตอนนี้ฉันก็บล็อกเขาไปแล้วด้วย ไม่รู้ว่าเขาจะกล้ามาจีบฉันอีกไหม” พิยดาเล่าให้เพื่อนสาวฟังแล้วทำหน้าเสียดายออกไป เพราะเมื่อคืนเธอเล่นตัวเกินเบอร์ไปหน่อย ที่จริงเธอไม่ควรจะไปบล็อกเขาเลยด้วยซ้ำ
“อ่าวยัยน้ำตาล แกนี่ตัดโอกาสตัวเองเฉยเลยอ่ะ แกจะไปบล็อกเขาทำไมห้ะ แม๋ แกเองก็หื่นเหมือนกันนั่นแหละ ทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้ หล่อขนาดนั้นสาวๆคงเข้าหาเพียบ จะเหลือรอดมาถึงมือแกไหมเนี่ย เฮ้อ… แต่เมื่อคืนเจ้บิวตี้ก็เขียนเบอร์โทร อินสตาแกรม แล้วก็ไลน์ของแกให้ไปแล้ว ฉันว่าถ้าเขาชอบแกจริง เดี๋ยวเขาก็คงจะติดต่อมา ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแหละแก” กาญจนาพูดไปแล้วก็ส่ายหน้าไปมาทันที แล้วแบบนี้เพื่อนของเธอจะได้ฝรั่งคนนี้ไหมเนี่ย
“ฉันก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นนะแก รอบนี้ถ้าเขาทักมา ฉันจะเล่นตัวแบบพอประมาณก็พอแล้ว เดี๋ยวพลาดอีก” พิยดาพูดตอบไปตรงๆ แล้วหวังว่าเขาจะติดต่อมาอีก
“ยังจะเล่นตัวอีกเหรอแก เอาๆไปเถอะ แกก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว คนเด็ดๆแซ่บๆแบบนี้ไม่ได้เจอบ่อยๆนะแก ถ้าไม่ได้คบก็ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยก็ไดกินก็ถือว่าเริดแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ต้องคิดมากหรอกแก ร่านให้สุดไปเลย” กาญจนาเอ่ยบอกเพื่อนสาวออกไป
“เรื่องแบบนี้ล่ะส่งเสริมกันจริงๆ เฮ้อ… เออน่า ฉันมีวิธีอ่อยวิธีจัดการในแบบของฉัน แกรอดูได้เลย ฉันได้ผู้ชายคนนี้แน่นอน” พิยดาพูดออกไปแบบมาดมั่น เพราะเธอมีลางสังหรณ์ว่าเธอกับเขาต้องได้ขึ้นเตียงด้วยกันแน่ๆ
“ได้ผู้ชายคนไหนเจ้ ใครมันจะตาบอดมาตกหลุมนรกของเจ้กันบอกผมสิ” สิทธิกรเดินเข้ามาแล้วเอ่ยถามออกไปด้วยสีหน้ากวนๆ ก่อนจะมองสบตากับกาญจนาแล้วยักคิ้วให้ จนกาญจนาที่แลสายตามองเขานั้นก็ทำตาขวางใส่อย่างอดไม่ได้
“เพี๊ยะ! นรกกับผีน่ะสิ ปากแกนี่มันวอนหาเรื่องจริงๆเลยนะไอ้มอส ผู้ชายคนไหนได้อยู่กับฉันมีแต่ขึ้นสวรรค์ย่ะ แต่ผู้หญิงคนไหนอยู่กับแกนั่นแหละมีแต่จะลงนรก” พิยดาตีแจนของสิทธิกรแล้วต่อว่ากลับไปอย่างไม่ยอม
“ถามเพื่อนเจ้สิว่าลงนรกหรือว่าขึ้นสวรรค์กันแน่ หึๆ” สิทธิกรพูดออกไปแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มทันที เพราะเขาคิดว่าเรื่องนี้กาญจนาน่ะคอมเฟิร์มได้
“มอส…เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามบอกใครน่ะ” กาญจนาพูดดุเขาออกไปพร้อมกับสีหน้าจริงจัง เพราะเธอไม่อยากจะให้ใครรู้เรื่องนี้
“นี่อย่าบอกนะว่าแกเสร็จยัยก้อยแล้วน่ะ โอ้!...มาย ก็อต!...ยัยก้อย ไหนแกบอกว่าไม่ชอบเด็กไง…แล้วพวกแกไปได้กันตอนไหนวะเนี่ย…” พิยดาได้ยินแบบนั้นก็เอ่ยพูดออกไปแล้วเอามือมาปิดปากของตัวเองอย่างตกใจ แล้วมองเพื่อนสาวสลับกับสิทธิกรไปมา แล้วก็นึกสงสัยว่าสองคนนี้มันไปได้กันตอนไหน ในเมื่อเพื่อนเธอยังบ่นอยู่เลยว่าไม่อยากให้สิทธิกรนั้นตามจีบ แล้วนี่มันไปได้กันตอนไหน
“พวกฉันจะได้กันตอนไหนก็ช่างเถอะ แกไม่ต้องสนใจหรอกน่า นี่ก็อีกคนสนุกมากหรือไงหึ ยังจะมายิ้มอยู่อีก…” กาจญนาพูดบอกเพื่อนสาวไปแล้วสายตาก็แลมองที่สิทธิกรอย่างจดจ้อง ก่อนจะเอ่ยพูดกับเขาอย่างไม่พอใจ
“หึๆ ก็ผมสบายใจที่มีคนรู้เรื่องของเรานิ อย่างน้อยผมก็มีพยานละหนึ่งคนที่รู้ว่าพี่น่ะเป็นเมียผม” สิทธิกรพูดอกไปแบบตรงๆ จนกาญจนานั้นอึ้งจนเขินเลยทีเดียวกับคำพูดตรงๆของเขา
“มอส! เกินไปแล้วนะเราอ่ะ” กาญจนาพูดแล้วทำสายดุๆใส่สิทธิกรไป เพราะยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุอย่างไงอย่างนั้นเลย
“ฉันว่าแกปิดไม่มิดหรอกถ้ามอสมันอยากจะเปิดตัวขนาดนี้ ฉันว่างานนี้ไม่ใช่มอสมันเสร็จแกแล้วล่ะ แต่เป็นแกเสร็จมันแล้วต่างหาก ฮ่าๆ แต่จะว่าไปดูๆแล้วแกสองคนก็เหมาะสมกันดีนะเนี่ย เอากันจริงๆขึ้นมาลูกดกแน่ๆอ่ะ” พิยดาพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อเธอดันมารู้ความลับที่เพื่อนสาวอยากจะเปิดบังซะนี่
“เออ แซวไปเถอะแก ทีใครทีมันก็แล้วกันนะยัยน้ำตาล อย่าให้ฉันแซวแกกลับบ้างล่ะ ไม่คุยกับแกแล้ว ไปทำงานดีกว่า”กาญจนาพูดบอกไปด้วยสีหน้าค้อนๆ ก่อนจะหันมามองหน้าของมิสแบบงอนๆแล้วเธอก็เดินหนีกลับไปทำงานในแผนกของเธอทันที
“อ่าวแก ไม่บอกลาผู้ชายของแกหน่อยเหรอยัยก้อย ยัยก้อย ฮ่าๆ….” พิยดาเรียกตามเพื่อนสาวแล้วก็หัวเราะขำๆออกมา
“พอแล้วเจ้ เดี๋ยวผมง้อเพื่อนเจ้ยากอีก ช่วงนี้ยิ่งแรดๆตามเขาไม่ทันอยู่ด้วย เดี๋ยวเตลิดไปหาผู้ชายใหม่ผมแย่เลยนะ” สิทธิกรพูดบอกไปด้วยสีหน้ากังวล
“เออ ไม่แย่หรอกน่า แกก็ตามเพื่อนพี่ให้ทันก็แล้วกัน จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง เพราะเพื่อนพี่คนนี้น่ะ แรดที่สุดในกลุ่มแล้ว เอาให้อยู่ล่ะ…สู้ๆไอ้น้องชาย แต่ที่แน่ๆคืนนี้ไหวนะ” พิยดาพูดออกไปแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะเอามือตบไหล่ของสิทธิกรไปแบบเอาใจช่วยให้มันปราบเสือสาวอย่างกาญจนาให้อยู่หมัดให้ได้
“ถึงเรื่องรักจะโคม่าแต่เรื่องงานผมไหวอยู่แล้วเจ้ นี่ระดับไหนกันแล้ว” สิทธิกรพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้รุ่นพี่ของตัวเองไป
“ดีแล้ว งั้นนายก็ไปเตรียมตัวต่อเถอะ พี่ก็จะเตรียมของพี่เหมือนกัน” พิยดาพูดบอกไปเพราะเธอพึ่งมาถึงก็เม้าท์กับเพื่อนสาวเลย ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยสักอย่าง
จากนั้นพิยดาและสิทธิกรก็ต่างเตรียมกล้องและอะไรต่างของของพวกเขากันอย่างเรียบร้อยแล้วทั้งสองก็ไปนอนพักที่ห้องของพนักงาน เพราะคืนนี้คงอยู่จนดึกจึงพักเอาแรงกันสักหน่อย
หนึ่งทุ่มกว่า….
พิยดาและสิทธิกรก็ได้เข้ามาถ่ายภาพในงานปาร์ตี้สละโสดของบุรินแบบส่วนตัวสุดๆ เพราะในงานมีแค่เธอและสิทธิกรเท่านั้นที่สพายกล้องมาถ่ายรูป ถ้าเกิดเธอเอาข่าววันนี้ไปให้จารุวัตรล่ะก็มีหวัง เธอได้โดนเด้งออกจากงานแน่ๆ
“กริ้งๆ…ฮือ…ตายยากจริงๆเลยนังเจา คิดถึงบุ๊ปก็โทรมาปับเลย … มอส เดี๋ยวแกถ่ายรอไปก่อนนะ พี่ไปคุยโทรศัพท์แปปนึง” พิยดาพูดบอกไปก็เดินออกไปคุยด้านนอก ส่วนสิทธิกรก็ยืนรอถ่ายภาพตามความต้องการของเจ้าของงาน
“ว่าไงนังเจา แกนี่โทรมาได้จังหวะพอดีเลยนะ ฉันว่าจะบอกข่าวร้ายแกพอดีเลย วันนี้งานส่วนตัวสุดๆ ฉันคงเอาข่าวให้แกไม่ได้แล้วนะยะ” พิยดาพูดออกไปเบาๆ แล้วเดินมาที่ราวกั้นตรงหน้าห้องจัดเลี้ยงแล้วพูดกับเพื่อนหนุ่มไปตรงๆ
“เออ เรื่องนั้นฉันเข้าใจไม่เป็นไรแก แต่เรื่องที่มันน่าตกใจก็คือนายแบบที่ฉันจะให้แกทำข่าวให้อ่ะ แกรู้ไหมว่าเขาคือใคร” จารุวัตรที่ไปสืบข่าวจนได้ข้อมูลมาก็ถึงกับตื่นเต้นจนเขารีบโทรมาบอกเพื่อนสาวเป็นคนแรกเลย
“แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงอ่ะแก ทำเสียงแบบนี้เขาเป็นใครอีกล่ะ” พิยดาเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มออกไปอย่างสงสัย
“ก็ฝรั่งคนที่เราเจอที่ร้านอาหารเมื่อวานอ่ะ คนที่พวกฉันให้เบอร์แกกับเขาไปเมื่อวานอ่ะ เขาคือนายแบบชื่อดังจากฝรั่งเศสที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณยุรินเขายังไม่พอนะแก เขายังเป็นเจ้าของแบนร์ดห้องเสื้อเชลองอีกด้วยนะแกเอ้ย โคตรรวยเลยแกรู้ไหม…ไม่แปลกใจเลยที่หล่อวันตายควายล้มขนาดนั้นน่ะ…ที่แท้เขาก็เป็นนายแบบนี่เอง” จารุวัตรพูดอธิบายบอกเพื่อนสาวไปแบบตื่นเต้น เพราะผู้ชายคนนี้กำลังสนใจเพื่อนของเขาอยู่
“ตาหื่นนี่อ่ะนะ…ทำไมโลกมันกลมแบบนี้เนี่ย งั้นวันนี้ฉันก็ต้องเจอเขาในงานน่ะสิแก” พิยดาได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันที เพราะไม่คิดว่าเขาจะมาเป็นคนที่เพื่อนของเธอต้องการที่จะทำข่าวพอดี อะไรจะบังเอิญขนาดนั้นนะ พิยดาคิดไปก่อนจะเอ่ยตอบเพื่อนหนุ่มไป
“ก็ต้องเจอสิแก เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับคุณบุริน ยังไงเขาก็ต้องไปงานปาร์ตี้อยู่แล้ว วันนี้ข่าวฉันไม่ได้ไม่เป็นไร แต่คืนนี้แกต้องอ่อยเขาให้ได้นะยัยน้ำตาล ดีกรีระดับนี้แกหาไม่ได้ง่ายๆนะ เขากำลังสนใจแก แกก็หว่านเสน่ห์ไปเลย เข้าใจไหมยะ” จารุวัตรพูดบอกไปแบบจริงจัง เพราะพอได้รู้ประวัติของฝรั่งคนนี้แล้ว เขาก็ยิ่งอยากจะให้เพื่อนสาวได้กับคนนี้ จะได้ควงไปตบหน้าเพื่อนๆหลายๆคนที่ดูถูกเอาไว้
“แกนี่เห็นผู้ชายรวยเป็นไม่ได้สนับสนุนเพื่อนตลอด เขาเป็นคนยังไงเรายังไม่รู้เลย ถ้าเขาสนใจฉันจริงเดี๋ยวเขาก็เข้าหาเองแหละ ฉันอยู่เฉยๆดีกว่าไม่อยากให้เขาคิดว่าฉันอยากจะจับเขา ” พิยดาพูดออกไปตามความคิดของตัวเองในตอนนี้ เพราะเขากับเธอนั้นฐานะต่างกันมาก เธอคงจะคิดแบบที่ผ่านมาไม่ได้แล้ว
“โอ้ยยัยน้ำตาล ใครๆก็เข้าหาเขาเพราะเขารวยทั้งนั้นแหละ แกจะรอให้เขาเข้าหาแกเองแกก็คงจะโดนผู้หญิงคนอื่นปาดหน้าไปซะก่อนอ่ะ พลาดแล้วพลาดเลยนะแก ฉันเตือนแกได้เท่านี้แหละย่ะ แกจะอ่อยเขาหรือไม่มันก็เรื่องของแก”จารุวัตรพูดออกไปอย่างอดไม่ได้ เมื่อเพื่อนสาวคิดแบบนี้
“เออๆ ฉันเข้าใจแล้ว แค่นี้นะแก ฉันต้องไปแล้ว” พิยดาพูดบอกไปแบบเลี่ยงๆ เธอก็กดวางสายไปทันที แล้วสายตาของเธอก็เห็นฝรั่งคนนั้นกำลังเดินเข้ามาที่ล็อบบี้พร้อมกับฝรั่งหน้าตาดีอีกคน และเขาก็กำลังจะเดินมาขึ้นบันไดเลื่อนทำให้เธอนั้นรีบหลบที่มุมเสาทันที เพราะเธอยังไม่อยากจะเจอเขาในตอนนี้
“เขาจริงๆด้วย แล้วเราจะทำงานยังไงล่ะทีนี้ ระดับนี้อ่อยไปก็คงจะเสียตัวให้เขาเชยชมเล่นๆเท่านั้นแหละ…เขาจะมาจริงจังอะไรด้วย” พิยดาแอบมองร่างสูงใหญ่ขึ้นบันไดเลื่อนมาอย่างพิจารณา เพราะถ้าเขาเป็นฝรั่งธรรมดาแบบที่เธอเข้าใจก่อนหน้านี้ก็คงจะดี แต่นี่เขาเป็นทั้งนายแบบเป็นทั้งเจ้าของห้องเสื้อ แล้วเธอจะเอาอะไรมาคู่ควรกับคนอย่างเขากัน สุดท้ายแล้วก็คงไม่พ้นแค่คู่นอนของเขาเท่านั้นแหละ
ด้านแมทธิวที่มางานปาร์ตี้สละโสดของบุรินพร้อมกับโทมัสก็เดินโดดเด่นเข้ามาจนคนในล็อบบี้พากันมองเขาเป็นแถว จนเขานั้นขึ้นบันได้เลื่อนมาถึงชั้นสองก็เจอห้องที่จัดเลี้ยงเล็กๆในคืนนี้ทันที เขาก็เดินตรงเข้าไปด้านในทันที แล้วก็เห็นว่ามันถูกจัดขึ้นให้เป็นคลับแบบย่อมๆ และก็มีผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยคอยเสิร์ฟเหล้าและอาหาร รวมถึงนั่งกับพวกหนุ่มๆด้วย
“นี่บุรินมันจัดหนักก่อนแต่งงานจริงๆโว้ย…ไม่รู้ว่ามันเอาใจเพื่อนหรือเอาใจตัวเองกันแน่แกว่าไหมโทมัส…”แมทธิวพูดออกไปแล้วก็ยิ้มมุมปาก
“จะเอาใจใครก็ช่างเถอะว่ะแต่ถูกใจมาเลยว่ะแบบนี้ สงสัยคืนนี้ฉันคงไม่ได้กลับตัวเปล่าแล้วล่ะ หึๆ” โทมัสพูดไปก็มองสาวๆอย่างละลานตา เพราะมีหลายสไตล์มาก ทำให้หัวใจของเขานั้นกระชุ่มกระฉวยอย่างบอกไม่ถูก
“มากันแล้วเหรอวะ มาๆ ฉันกำลังรอนายสองคนอยู่เลย เป็นไงวะ ชอบงานสละโสดของฉันหรือเปล่าวะ” บุรินเดินมาต้อนรับเพื่อนหนุ่มทั้งสองก็เอ่ยพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะวันนี้เขาจัดหนักจัดเต็มก่อนที่จะแต่งงาน
“ดูหน้าโทมัสมันสิ คำตอบอยู่บนหน้ามันแล้วแกไม่เห็นเหรอ หึๆ” แมทธิวพูดออกไปแล้วส่ายหน้าไปมาด้วยรอยยิ้มกวนๆ
“เออ ฉันไม่ได้มีหน้าตาเรียกสาวๆแบบแกนิวะไอ้นี่ กัดเก่งจริงๆ” โทมัสพูดตอบกลับไปแบบหมั่นไส้ที่เพื่อนหนุ่มพูดแบบนั้นใส่เขา
“พวกแกนี่อยู่ด้วยกันแล้วก็กัดกันอยู่ได้ ป่ะๆ ไปนั่งตรงนั้นดีกว่า เดี๋ยวจะมีสาวๆขึ้นเต้นโชว์ด้วยนะโว้ย ที่แน่เปิดงานจัดคนล่ะสองช็อตเลยก็แล้วกัน จะได้สนุกสุดเหวี่ยงไปเลยคืนนี้ มา…ชนแก้ว” บุรินพูดไปก็พาเพื่อนๆเดินไปที่โต๊ะ แล้วก็หยิบเหล้าช็อตให้เพื่อนๆคนล่ะสองช็อตเพื่อให้เพื่อนๆได้เมาและสนุกไปด้วยกัน
แมทธิวและโทมัสก็ไม่มีใครปฎิเสธ ทั้งสองยกเหล้าขึ้นดื่มแบบรวดเดียวติดๆกัน จากนั้นก็นั่งคุยกับเพื่อนหนุ่มและก็ทำความรู้จักกับเพื่อนๆของบุรินที่มาในวันนี้ ซึ่งมีไม่ถึงยี่สิบคน จึงทำให้งานวันนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก
ด้านพิยดาก็เอาหน้ากากจากเด็กๆในงานมาใส่ปิดหน้าของเธอเอาไว้ เพราะเธอไม่ต้องการที่จะให้แมทธิวได้เห็นหน้าของเธอ และเพื่อความสะดวกที่จะทำงานในคืนนี้ด้วย แต่พอเธอเข้าไปงานก็เริ่มขึ้นแล้ว และเธอก็เห็นแมทธิวนั้นนั่งดื่มอยู่กับบุรินและเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน เธอก็เดินถือกล้องถ่ายรูปเข้าหาทันที
“เจ้ไปไหนมาเนี่ย แล้วนี่ใส่หน้ากากมาทำไมหึ” สิทธิกรเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย
“นี่แกรู้เหรอว่าเป็นฉันอ่ะมอส” พิยดาเอ่ยถามออกไปแบบตกใจที่สิทธิกรจำเธอได้ งั้นแบบนี้ไอ้ฝรั่งนั่นมันก็จำเธอได้น่ะสิ
“เจ้บ้าหรือเปล่าเนี่ย ทำไมผมจะจำไม่ได้ล่ะก็เจ้ยังใส่ชุดเดิมอยู่เลยเนี่ย ถ้าเจ้ไปเปลี่ยนชุดใส่แบบน้องๆพวกนั้นก็ว่าไปอย่าง ” สิทธิกรพูดบอกไปแล้วก็มองหน้าของพิยดาแบบงงๆว่าเล่นอะไรของเธออยู่
“เฮ้อ งั้นก็แล้วไป แต่คนอื่นคงไม่รู้ว่าเป็นฉันหรอกเนอะ งั้นเราทำงานต่อเถอะ เสร็จแล้วจะได้รีบกลับ” พิยดาพูดบอกไปก็หยิบกล้องขึ้นมาแล้วก็เอากล้องขึ้นมาถ่ายภาพบรรยากาศในงานทันที ก่อนจะไปจบที่บุรินและไอ้ฝรั่งหื่นนั่นที่นั่งดื่มกันอย่างเมามันส์ แล้วยังมีสาวสวยไปนั่งเคียงข้างเอาอกเอาใจอีก พิยดาถ่ายรูปไปก็เบะปากใส่อย่างหมั่นไส้