เช้าวันต่อมา… ด้านพิยดาก็ตื่นมาอย่างขบเมื่อยเพราะหลังจากที่ดื่มสังสรรค์กับบิวตี้และพีรวิทแล้ว แมทธิวนั้นพาเธอเข้าห้องแล้วเขาก็สะกิดขอเอาเธอทั้งคืนเลย ไม่รู้เขาไปคึกมาจากไหน ทำให้เธอนั้นต้องตื่นเช้ามาแบบอ่อนเพลียสุดๆเนื่องจากไม่ได้นอนอย่างเต็มอิ่มเท่าที่ควร แล้วเธอก็ยังต้องมาเตรียมตัวจะกลับกรุงเทพอีก ทำให้เธอนั้นนั่งเก็บกระเป๋าด้วยสีหน้าที่ง่วงสุดๆ “ยังง่วงอยู่เหรอ งั้นเลื่อนไฟว์บินไปตอนเที่ยงดีไหม คุณจะได้นอนพักอีกหน่อย” แมทธิวนอนบนเตียงมองเธอแล้วเอ่ยพูดไปแบบเอ็นดู เพราะสภาพเธอนั้นดูอ่อนเพลียมาก “เรานัดกับพี่พีชแล้วก็เจ้บิวตี้ไปแล้วนะคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไปรอบสิบโมงก็ได้ค่ะ ไว้ถึงกรุงเทพแล้วค่อยนอนต่อก็ได้ค่ะ เพราะฉันจะไปทำธุระช่วงบ่ายๆนู้น” พิยดาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขา เพราะอย่างน้อยเขาก็มีใจห่วงเธอ “โอเค งั้นผมโทรตามโทมัสมันก่อนละกัน หายหัวไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ไม่รู้ตอนนี้มันไปมุดห