“จะเรียกทำไมล่ะคะ อยู่ใกล้กันแค่นี้เองจะเสียงดังทำไมคุณ” พิยดาแกล้งทำหน้าใสซื่อไม่รู้ไม่ชี้ออกไป ก่อนจะอมยิ้มใส่เขาแบบน่ารัก
“ยังจะกล้ามาพูดอีกนะว่าผมเสียงดังทำไม ก็คุณนั่นแหละ จะอ่อยอะไรนักหนาหึ ผมบอกอยู่หยกๆว่าห้ามอ่อยก็เหมือนยิ่งยุคุณให้พูดยั่วพูดอ่อยผมอย่างนั้นแหละ” แมทธิวพูดบ่นออกไปแล้วมองเธอด้วยสายตาจดจ้องอย่างคาดโทษ
“ก็หยอกเล่นนิดหน่อยเองค่ะ ให้มันเป็นสีสันชีวิตไงคะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ” พิยดาพูดไปก็เข้าไปโอบกอดเขาแบบอ้อนๆ
“ผมอ่อนไหวกับการยั่วยวนของคุณมาก ดังนั้นคุณห้ามอ่อยผมในที่ที่ผมไม่สามารถทำอะไรคุณได้อีกเข้าใจไหม เพี๊ยะ ผมถามว่าเข้าไหม” แมทธิวพูดบอกไปแบบจริงจังแล้วเอามือตีก้นเธออย่างหมั่นเขี้ยวเลยทีเดียว
“อื้อ…มันเจ็บนะคุณ…จะตีทำไมเนี่ย” พิยดาพูดออกไปแบบเขินๆที่เขามาตีก้นเธอแล้วทำหน้าหมั่นเขี้ยวใส่เธอแบบนั้น
“ก็มันน่าตีไหมล่ะ ซนตลอดเลยคุณน่ะ สรุปยังจะถ่ายรูปต่อไหม ถ้าไม่
