10.ความจริงที่ค้นหา
1042 คำ
?????????????????????
-อีกด้านฝั่งตรงข้าม
เจ้านาย: "ได้ข่าวบ้างมั๊ย?"
ลูกน้อง: "ไม่ได้เลยครับ เหมือนเธอตั้งใจอำพลางตัวอย่างนั้นแหละครับ"
เจ้านาย: ตามต่อไป ยังไงเสียก็ต้องเจอสักวันล่ะว๊า..เอา..นี่ค่าแรงแค่นี้ไปก่อน..งานยังไม่สำเร็จ" พร้อมกับโยนซองสีน้ำตาล ข้างในบรรจุธนบัตรให้ปึกหนึ่ง
ลูกน้อง: ขอบคุณครับเสี่ย
................................................
-ทางด้านสัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าว
ต้นข้าวใช้เวลาขับรถจากกรุงเทพฯ ถึงฟาร์มดวงเดือนในเวลาที่เร็วกว่าทุกครั้งเนื่องจากเป็นวันหยุดถนนโล่งกว่าปกติ
ปึ่ก กรึ่บ เสียงเปิด ปิดประตูรถยนต์ เขาเข้ามาในเรือนพัก ยืนมองรอบบริเวณ รู้สึกเหงา ใจหายพิกล คิดถึงคนหน้าสวยอาหมวยอินเตอร์ขึ้นมาตะหงิด ๆ "ไปกันใหญ่แล้วไอ้ข้าว แกเป็นใคร เค้าเป็นใคร?" ต้นข้าวได้แต่ตัดพ้อกับตัวเอง จากนั้นจึงได้เข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยจึงเข้านอนและเผลอหลับไปอย่างรวดเร็ว
¤"หลาน ระวังตัวด้วย ระวัง พวกมันกำลังจะมา"
"ใครครับ ใครจะมา แล้วคุณผู้หญิงเป็นใครเหรอครับ?"
"เชื่อป้า ระวังตัว" "เดี๋ยวครับคุณ..."¤
เฮื่อก!!! "ฝันอีกแล้ว ทำไมฝันแปลก ๆ อีกแล้วนะ" ชายหนุ่มพึมพำ เขาได้แต่มึนงง จับต้นชนปลายไม่ถูก มันคืออะไรกันแน่ หลังจากปล่อยตัวปล่อยใจอยู่กับความสงสัยระคนแปลกใจได้สักพักสัตวแพทย์หนุ่มต้นข้าวจึงลุกจากที่นอนไปทำธุระส่วนตัวแม้ว่าจะเป็นเวลา 04.30 น.ซึ่งยังเช้าอยู่มาก หลังจากนั้นเขาออกมาวิ่งออกกำลังกายใกล้ ๆ เรือนพัก
"ตื่นเช้าจังนะครับ เมื่อคืนนอนหลับดีมั๊ย?" คนที่กำลังออกกำลังกายหันไปตามเสียง
"อ้าวคุณแดน เจอกันอีกแล้ว เมื่อคืนพอมาถึงอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เข้านอนเลยครับ หลับยาว เลยตื่นเช้ากว่าทุกวัน"
"อ่อ ผมก็เหมือนกัน"
"คุณแดนครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั๊ยครับ?"
"ว่ามาซิครับ" "ที่นี่มีอะไรหรือเปล่า เช่น คู่แข่งอะไรประมาณนี้น่ะครับ"
"ทำไมเหรอครับ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าจะได้ช่วยกันป้องกัน คุณหมอบอกได้เลยนะครับ" แดนชลบอกอย่างจริงจัง
"อืม ไม่ทราบซิครับแต่ผมเห็นผู้ชายแปลกหน้าสองคนยืนด้อม ๆ มอง ๆ ที่ทางเข้าฟาร์มครับ ไม่น่าจะใช่คนงานที่ไร่" เนื่องจากทางฟาร์มมีนโยบายให้ใส่แบบฟอร์มของฟาร์มโดยเฉพาะ และด้วยความเป็นคนช่างสังเกต แม้มาอยู่เพียงไม่นานแต่ต้นข้าวมีสัมพันธภาพกับคนงานเป็นอย่างดี
"งั้นเหรอครับ เดี๋ยวผมจะติดกล้องเพิ่มและซักซ้อมพนักงานอีกสักหน่อยแล้วกันครับ..อ้อคุณหมอยิงปืนเป็นมั๊ยครับ?" แดนชลถามกลับ
"ก็เคยฝึกตอนเรียน ร.ด. ครับจากนั้นก็ไม่ได้จับอีกเลย"
"อยากลองมั๊ยครับเรามีสนามยิงหลังฟาร์ม?"
"ก็น่าลองครับ ถ้าอาจารย์ไม่รำคาญลูกศิษย์คนนี้ซ๊ะก่อน ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบ" ต้นข้าวพูดติดตลก
"หึหึ ได้เลยไอ้น้องชาย ตุบ ตุบ" แดนชลพูดพร้อมกับตบไหล่สัตวแพทย์หนุ่มหนัก ๆ แต่อีกคนกลับรู้สึกอบอุ่นพิกล
@สนามยิงปืน
"ไง คุณหมอ ยืนอึ้งเลยเหรอ?" แดนชลพูดกลั้วหัวเราะ
"คะ ครับ ก็อยู่แต่คลินิก จับแต่เข็มฉีดยากับมีดผ่าตัด ไม่เคยมาที่แบบนี้เลย แฮ่ ๆ
" ต้นข้าวพูดไปพลางเอามือลูบศีรษะไปพลาง
"มะเฮียจะสอนให้ ต่อไปนี้ให้เรียกเฮียว่าเฮียนะ"
"อะเอ่อ เรียกพี่แทนได้มั๊ยครับ?"
"อ่อ ลืมไป แม่นายเป็นคนไทย พ่อนายก็ไทยร้อยเปอร์เซ็นซินะ"
"อ่อ ครับ" ต้นข้าวไม่ได้สงสัยอะไรเพราะคิดว่าคนพี่คงอ่านประวัติจากใบสมัครนั่นเอง "เอาละมาทางนี้เฮีย เอ้ยพี่จะสอนเบสิคก่อน.........." ต้นข้าวฟังอย่างตั้งใจ
"ปัง ปัง ปัง" เสียงซัดกระสุนใส่เป้าจากฝีมือสัตวแพทย์หนุ่ม
"อืม ครั้งแรก ได้แค่นี้ก็ถือว่าดีโข ต่อไปเฮียจะพามาฝึกบ่อย ๆ จะได้ไว้ป้องกันตัว ป้องกันแองเจิ้ลด้วย"
"ครับพี่แดน" ปะกลับฟาร์มกันเถอะ ป่านนี้คุณแองเจิ้ลชะเง้อมองหาแล้วมั้ง"
"หึหึหึ ครับ เดี๋ยวนี้พี่แกอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย" แดนชลมาส่งสัตวแพทย์หนุ่มที่คอกแองเจิ้ลแล้วกลับไปทำงานของตัวเอง
ทางด้านแดนไตร
สายเรียกเข้าพิทยา
แดนไตร: ว่าไงพิทยา
พิทยา: ได้เรื่องแล้วว่ะเพื่อนที่นายสงสัยมันเป็นจริงซิเพื่อน
แดนไตร: อือ หาที่คุยกัน เรื่องนี้จะแพร่งพรายออกไปไม่ได้
พิทยา: ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโด
แดนชล: อืม เจอกัน รอฉันที่นั่นเดี๋ยวฉันไป
@คอนโดพิทยา
"นี่คือสำเนาที่คัดมาได้ ดูซ๊ะ"
"เอกสารการเปลี่ยนชื่อตัว จาก ดวงดาวเป็นพิมพ์ดาว ...เอกสารการเปลี่ยนชื่อสกุลจาก ราชไมตรี เป็น บำรุงวงศ์ ไม่พบหลักฐานการจดทะเบียนสมรส ..."
"ไง อึ้งเลยหรือเพื่อน ..แล้วนายจะทำไงต่อไป" พิทยาหยั่งถาม
"ก็คงต้องบอกเฮียก่อน" "หน้านายมันดูยุ่ง ๆ นะ อย่าบอกนะว่านายจะเก็บน้าเพื่อที่ดินแปลงนั้นน่ะ ฉันไม่เอาด้วยนะโว๊ย"
"โว๊ะ ไอ้นิ่กวนตี_แระ ฉันกำลังคิดว่าน้าดาวจะปกปิดตัวเองเพื่ออะไรต่างหาก"
"เออฉันรู้ว่าแกไม่คิดอย่างนั่นหรอก ถึงหน้าตาแกจะดูเลวก็เถอะ แต่แกเป็นคนดีและเป็นเพื่อนที่ประเสริฐสำหรับฉันมากนะ"
"ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลังเลย ยังไงก็ขอบใจมาก ฉันโอนค่าเหนื่อยให้แกแล้วนะเว๊ย ฉันรู้ว่าแกต้องใช้ทีมงาน...ไปก่อนนะ ไม่ต้องส่ง" แดนไตรบอกลาเพื่อนรักแล้วรีบส่งไลน์ให้พี่ชายและขอตัวกลับเพื่อไปบอกข่าวดีกับพี่ชาย
"อืม เห็นล๊ะ ขอบใจ เดินทางปลอดภัย" พิทยาบอกเพื่อนรักและยืนมองเพื่อนรักจากบานหน้าต่างอย่างคิดคำนึง แล้วล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงกดอะไรบางอย่างแล้วเก็บไว้ที่เดิม
- ผู้เขียน
