“พ่อพูดกับแกดี ๆ อย่าแสดงความก้าวร้าว ทั้งทางสายตาและวาจา เกรงใจคุณผึ้งบ้าง” ออกตัวปกป้องทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นปั้นหน้าจะร้องไห้
ตอแหล!
ทำหน้าบาง ทีแย่งผัวชาวบ้านอะหน้าด้าน
“บังเอิญว่าต่อมมารยาทของหนูมันเลือกปฏิบัติค่ะ” ฉันกดเสียงต่ำ แสดงความไม่พอใจ ทำไมฉันต้องให้เกียรติคนที่มีส่วนทำให้ครอบครัวฉันพัง ทำไมต้องวางตัวดีกับคนที่ต้องการแย่งผัวคนอื่น
“ยัยแหวน!” พ่อตะเบ็งเสียงและใช้มือตบโต๊ะไปหนึ่งฉาดใหญ่ ทำวางอำนาจไง พ่อเป็นแบบนี้ตลอด ทะเลาะกับแม่ทีไรก็เป็นแบบนี้ จบลงที่บ้านร้อนเป็นไฟ เพราะต่างฝ่ายต่างร้อน
“คุณคะอย่าใช้อารมณ์สิ” ผู้หญิงหน้าด้านทำแสร้งเป็นคนดี คนดีจริงไม่มีทางรักกับคนที่มีภรรยา มีครอบครัวอยู่แล้ว
คนแบบนี้เรียกดีไม่จริง
“แกคงฟังแม่แกเป่าหูเยอะเกินไป ถึงได้ก้าวร้าวกับพ่อและคุณผึ้ง” หึ พ่อแม่ของฉันน่ะพอ ๆ กัน แต่แม่น่ะดีหน่อยที่หวงทุกอย่างไว้ให้ลูก ไม่เหมือนพ่อที่พร้อมประเคนท
