ตอนที่ 11 ทวงหนี้

1513 คำ
เมื่อลืมตาขึ้นเจเดนก็ลุกขึ้นจับเปรี้ยวให้พลิกมานอนราบกับโซฟาจากนั้นก็ขึ้นคร่อมร่างบางไว้แล้วจูบปากเธอโดยที่เปรี้ยวไม่ทันตั้งตัว ในตอนแรกเปรี้ยวก็ดิ้นขัดขืนเพราะตกใจแต่สักพักก็เคลิ้มไปกับรสจูบของเขาจนเผลอเอามือคล้องคอหนาไว้ เมื่อเห็นเปรี้ยวเลิกขัดขืนมือหนาก็สอดเข้าไปในเสื้อของเธอทันที “อื้ออ เดี๋ยวก่อนค่ะคุณเจเดน” เปรี้ยวรีบผละจูบออกแล้วจับมือหนาไว้เมื่อเขาเริ่มสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอ จนเจเดนจ้องหน้าเธอนิ่งรอว่าเธอจะพูดอะไรต่อ “ให้แค่จูบค่ะ หนูให้ได้แค่จูบ ขอหนูเก็บร่างกายบางส่วนไว้ให้ผู้ชายที่จะเป็นแฟนหนูในอนาคตบ้างนะคะ” เปรี้ยวพูดขอร้องเจเดนด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ ทำเอาเจเดนถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เพราะยิ่งเห็นสีหน้าอ้อนของเธออารมณ์กระสันเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “ไม่เคยมีใครจับนมเธอรึไง ถึงได้หวงไว้” “ไม่เคยค่ะ” “ไม่มีใครเคยดูดด้วยหรอ” “จับหนูยังไม่ให้จับ แล้วจะให้ดูดได้ไงคะ” “ดี เพราะฉันไม่ชอบกินของต่อใครเหมือนกัน” พูดจบเจเดนก็ถกเสื้อของเปรี้ยวขึ้นจนเห็นอกอวบที่มีบลาปิดไว้จึงรีบดึงบราเธอขึ้นไปกองข้างบนอกเผยให้เห็นเต้าอวบขนาดใหญ่ ปากหนาไม่รอช้ารีบอ้าปากงับยอดถันแล้วดูดเลียอย่างมูมมามโดยที่มือยังจับล็อกมือของเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอขัดขืน “กรี๊ดดด คุณเจเดน หยุดนะคะ อย่าทำแบบนั้น อื้ออออ” เปรี้ยวร้องกรี๊ดด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ ถึงเธอจะชอบเขาแต่ก็ไม่ได้คิดจะมอบร่างกายให้เขาง่ายๆ เปรี้ยวทั้งดิ้นทั้งขอร้องอ้อนวอนเจเดนให้หยุดแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขานั้นเอาแต่ก้มดูดเลียเต้าอวบของเธอสลับกันไปมาอย่างมูมมามเหมือนคนเคยทำมาก่อน ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงเพราะเจเดนยังไม่เคยจูบไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงเลยสักครั้งเรียกว่านั้นก็บริสุทธิ์ไม่ต่างจากเธอ แต่เปรี้ยวกลับเข้าใจว่าเจเดนนั้นผ่านผู้หญิงมาเยอะแล้วเพราะเขานั้นจูบเก่งมากเหลือเกิน เจเดนดูดเลียเต้าอวบโดยไม่สนใจเสียงพูดขอร้องของเปรี้ยวจนสักพักเขาก็หยุดทำกลางคันรีบเงยหน้ามองเธอทันทีเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นร้องไห้ของเปรี้ยว เจเดนจึงได้สติว่าตัวเองทำตามใจตัวเองมากเกินไปจึงผละตัวลุกขึ้นยืน ส่วนเปรี้ยวเมื่อเจเดนยอมปล่อยเธอแล้วก็รีบลุกขึ้นนั่งแล้วดึงบราและเสื้อตัวเองลงให้เข้าที่เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัวเพราะเป็นครั้งแรกที่มีผู้ชายมาทำแบบนี้กับเธอ “ออกไปซะ” เจเดนเอ่ยปากไล่เปรี้ยวเสียงแข็งโดยไม่หันมามองหน้าเธอสักนิดเพราะกลัวตัวเองจะอดใจไม่ไหวจับเธอกดอีกครั้ง ทางด้านเปรี้ยวเมื่อได้ยินเจเดนเอ่ยปากไล่ก็รีบวิ่งออกจากห้องไปเข้าห้องน้ำทันทีเพื่อจัดการสติของตัวเองให้กลับมาปกติก่อนไปทำงานเพราะไม่อยากให้ใครสงสัยว่าตัวเองไปโดนอะไรมา เมื่อจัดการตัวเองได้แล้วเปรี้ยวก็ลงมาทำงานช่วยออกัสและผักบุ้งตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยมีสายตาคู่หนึ่งนั่งมองเธอทำงานไม่วางตาจากชั้นสองของผับ หลังจากที่เปรี้ยวออกจากห้องไปแล้วเจเดนก็มานั่งดื่มเหล้าดับกระหายอารมณ์ตัวเองแล้วมานั่งคิดทบทวนเมื่อในใจรู้สึกว้าวุ่นคิดถึงแต่ใบหน้าหวานของเปรี้ยวอยู่ตลอดเวลาได้แต่สงสัยกับการกระทำของตัวเองว่าทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนมีผู้หญิงเสนอตัวมานอนกับเขามากมายเขากลับไม่รู้สึกอยาก ไม่มีอารมณ์จนคิดว่าตัวเองตายด้านไปแล้ว แต่พอมาเจอเปรี้ยวเขากลับควบคุมตัวเองไม่ได้อยากจะจูบเธอ อยากนอนกอดและอยากทำมากกว่านั้นมาตลอดตั้งแต่เธอทำแผลให้ครั้งแรก หลังจากที่นั่งคิดและมองเปรี้ยวทำงานอยู่นานเจเดนก็สลัดความคิดตัวเองให้หยุดคิดเรื่องของเปรี้ยวแล้วลุกไปทำงานที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ทางด้านเปรี้ยวที่กำลังจัดแจงเครื่องดื่มให้พนักงานเสิร์ฟก็ต้องชะงักเมื่ออยู่ดีๆ ไม้เมืองและลูกน้องอีกสองคนก็มายืนอยู่ตรงหน้าเธอ “ถ้าไม่อยากให้ฉันอาละวาดในผับก็ออกไปคุยกันหลังร้านตอนนี้ ฉันให้เวลาห้านาทีถ้าเธอไม่เดินตามออกมา ฉันพังที่นี่แน่” ไม้เมืองโน้มหน้าไปพูดกับเปรี้ยวพร้อมกับยิ้มร้ายใส่เธอ จนเปรี้ยวได้แต่ยืนนิ่งไม่พูดอะไร จากนั้นไม่เมืองก็เดินไปทันที “มีอะไรรึเปล่าน้องเปรี้ยว สามคนนั้นเป็นใครหรอ” ออกัสเดินมาถามเปรี้ยวด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นสีหน้าไม่น่าไว้ใจของไม้เมือง “พวกเค้าเป็นญาติหนูค่ะ หนูขอออกไปคุยธุระกับพวกเค้าแป๊บนึงได้มั้ยคะพี่ออกัส” เปรี้ยวพูดโกหกออกัสไปเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เมื่อเห็นออกัสพยักหน้าตอบเปรี้ยวจึงรีบเดินไปหาไม้เมืองที่หลังผับทันที “ถ้าจะมาเก็บดอก ฉันขอจ่ายพรุ่งนี้ได้มั้ยคะ” เปรี้ยวพูดเข้าประเด็นทันทีเมื่อเดินมาถึงไม้เมืองแล้ว “หึ เห็นฉันเป็นคนใจดีขนาดนั้นเลยหรอแม่กระต่ายน้อย ความจริงถ้าเธอรับข้อเสนอมานอนอ้าขาให้ฉันเอาจนกว่าฉันจะเบื่อเพื่อแลกกับหนี้สี่แสนของพ่อเธอมันอาจจะคุ้มกว่านะ ว่าไงสนใจมั้ย ฉันรออยู่นะ” ไม้เมืองพูดกับเปรี้ยวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะที่เขาตามตื๊อเปรี้ยวเพราะอยากได้ตัวเธอมาสนองราคะของตัวเอง เขายื่นข้อเสนอไปให้เปรี้ยวตั้งแต่ครั้งแรกที่มาทวงหนี้แต่เธอกลับยืนกรานว่าจะหาเงินมาใช้หนี้และก็หาเงินจ่ายดอกตรงตามวันกำหนดตลอดยกเว้นครั้งนี้ครั้งแรกที่เธอหามาจ่ายไม่ทัน ซึ่งก็เข้าแผนของไม้เมืองที่สามารถเอาเรื่องจ่ายดอกช้ามาเป็นข้ออ้างในการจะเครมเธอ “ไม่ค่ะ งั้นขอเวลาฉันห้านาที ฉันจะเข้าไปเบิกเงินล่วงหน้ากับเจ้านายข้างใน ว้ายย! ปล่อยฉันนะ จะทำอะไร” เปรี้ยวร้องโวยวายทันทีเมื่อโดยไม้เมืองดึงมากอดเธอจึงพยายามดิ้นจนไม้เมืองเหวี่ยงเธอไปกระแทกกับกำแพงของผับอย่างแรงจนเปรี้ยวถึงกับล้มนั่งลงพื้นด้วยความเจ็บ “มันสายไปแล้วล่ะ เพราะวันนี้ฉันจะเอาเธอให้หนำใจโทษฐานที่จ่ายดอกช้า แต่ก่อนจะอุ้มไปเอาที่อื่นขอเชยชมความหอมสักนิดก่อนล่ะนะ จับมันไว้” เมื่อได้ยินคำพูดของไม้เมืองลูกน้องสองคนก็ไปจับมือเปรี้ยวคนละข้างดันให้นั่งติดกำแพง “กรี๊ดด ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย อ๊ะ!” เปรี้ยวถึงกับหยุดตะโกนเมื่อโดนไม้เมืองต่อยเข้าที่ท้องอย่างแรงจนเธอนั้นจุกหน่วงไปทั่วท้อง “ถ้าแหกปากอีกฉันเล่นเธอสลบแน่” ไม้เมืองพูดขู่เปรี้ยวแล้วฉีกเสื้อเธอออกตรงไหล่ลงมาถึงอกจนเผยให้เห็นไหล่ขาวเนียนและเนินอกอวบเล็กน้อยทำเอาไม้เมืองถึงกับแลบลิ้นเลียปากอย่างหื่นกระหาย “ปล่อยฉันเถอะนะ ฮือออ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันจะรีบไปหาเงินมาจ่ายให้วันนี้เลย ฮืออ ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ กรี๊ดดด!” “เธอรู้มั้ยว่าตอนนี้เธอทำฉันคลั่งอยากจับเธอกระแทกตรงนี้เลยนะ เห็นแค่เนินอกก็ทำฉันแข็งแล้ว อ่า โคตรขาวเลย” ไม้เมืองพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงและสีหน้าหื่นกามออกมาชัดเจนจนเปรี้ยวนั้นรู้สึกกลัวมากกว่าเดิม “ไม่นะ ไอ้บ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฮือออ ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลย” เปรี้ยวทั้งด่าทั้งพูดขอร้องอ้อนวอนทั้งร้องกรี๊ดด้วยความกลัวเมื่อโดนไม้เมืองฉีกเสื้อที่ไหล่อีกข้างของเธอโดยไม่สนใจเสียงพูดขอร้องอ้อนวอนและเสียงร้องไห้เธอสักนิด ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดเจเดนก็นั่งมองผ่านกล้องวงจรปิดอย่างใจเย็นโดยไม่มีท่าทีจะไปช่วยเธอเลยสักนิดทั้งๆ ที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่แรกและรู้อยู่แล้วว่าถ้าเธอเดินไปหาคนพวกนั้นเธอจะเจอกับอะไร
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม