ตอนที่ 2 | จังหวะตกหลุมรัก
1481 คำ
“เมื่อกี้มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ ฉันเห็นตำรวจเต็มหน้าโรงเรียนเลย” เชอรีน เอ่ยปากถามเพื่อนสนิทของเธอ
วันนี้เธอมาโรงเรียนสายเนื่องจากตื่นสายเพราะดูซีรีส์ดึกจากที่ต้องมาถึงโรงเรียนก่อนเก้าโมง กลับกลายเป็นว่ากว่าเชอรีนจะมาถึงโรงเรียนก็เกือบ ๆ สิบโมง
“เด็กช่างน่ะสิเชอรีน วันนี้มีเรื่องหน้าโรงเรียนเราอีกแล้ว” เหมยตอบกลับมาตามตรงเพราะเธอแอบเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แน่นอนว่ามันรุนแรงจนเธอใจเสียและตกใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
“อีกแล้วเหรอ”
“ครั้งนี้สี่ต่อสองแต่สี่คนแพ้ยับ นอนพะงาบ ๆ จนตำรวจต้องแบกขึ้นรถไปเมื่อกี้เลย”
เป็นจริงตามที่เหมยพูดออกมาเพราะฝ่ายที่เสียท่าหมดสภาพนอนไร้เรี่ยวแรงอยู่บนถนน สี่คนนั้นแม้แต่แรงจะลุกก็แทบจะไม่มี
“น่ากลัวมาก ดีนะฉันมาสาย ถ้ามาเร็วไม่อยากคิดสภาพกลัวว่าตัวเองจะโดนลูกหลง”
แค่คิดภาพตามเชอรีนก็กลัวไม่น้อย เธอน่ะเกลียดเรื่องพวกนี้ที่สุด เกิดมาร่างกายสมบูรณ์ไม่มีร่องรอยอะไรแต่กลับมีเรื่องกันให้บาดเจ็บทำไมก็ไม่รู้
“จริง ! เห็นด้วยถือว่าวันนี้เป็นวันดีของแกนะเชอรีน”
เชอรีนคิดไม่ต่างจากเหมยเลยเพราะหากเธอมาเร็วกว่านี้ อยู่ในช่วงจังหวะที่เด็กช่างพวกนั้นกำลังมีเรื่องกัน เธออาจจะโดนลูกหลงบาดเจ็บก็ได้
“เฮ้อ ! ฉันน่ะไม่ชอบที่สุดเลยกับพวกอันธพาล” เพราะคนพวกนี้ดีแต่สร้างปัญหา ทุกการกระทำนำพาแต่เรื่องเดือดร้อนไม่ว่าจะต่อตัวเองหรือคนรอบข้าง
“ทำใจเพราะฉันคิดว่าเราคงเจออีกเยอะเพราะโรงเรียนใกล้กันมาก” หากถามว่าใกล้แค่ไหนก็ไม่เกินสองร้อยเมตรถึงไม่ได้อยู่ฝั่งกันแต่ก็สามารถข้ามถนนได้ง่าย ๆ
“จะว่าไปก่อนฉันเข้าโรงเรียน ฉันเหมือนเห็นมีคนหลบตรงมุมคอยดูพวกตำรวจอะ เหมือนเขาจะเป็นแฝดด้วยนะ”
แน่นอนว่าเชอรีนเห็น สองคนที่เป็นแฝดกันใส่เสื้อช็อปสีกรมท่าแถบแขนสีน้ำเงิน กำลังยืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใบหน้าของพวกเขายิ้มเราะราวกับสะใจกับที่อีกฝ่ายเป็นแบบนั้น
“ใช่ ! สองแฝดนั่นแหละที่ชนะสี่ต่อสอง”
“คงจะเก่งน่าดูแต่คงไม่พ้นเด็กเกเรเป็นอันธพาล”
คนมีเรื่องแบบนี้ก็ไม่พ้นเด็กเกเรที่เป็นอันธพาล เชอรีนเห็นมาเยอะเห็นทุกวันเพราะพี่ชายของเธอก็ไม่ต่างจากคนพวกนี้ มีเรื่องทุกวัน ได้แผลทุกครั้งจนเธอเอือมระอา
“แกเห็นพวกเขาชัดไหม รู้ไหมว่าสองแฝดโคตรจะหล่อเลยนะ” ในตอนนี้เหมยตื่นเต้นไม่น้อยเพราะเธอน่ะเป็นแฟนคลับสองแฝดเลยหล่อ
เท่ ดุ มีนิสัยกร้าวใจแบบนี้
เหมาะสำหรับการเป็นพ่อของลูกสุด ๆ
“นั่นหล่อแล้วเหรอ” เชอรีนถามออกไปเพราะเธอยังไม่เห็นความหล่อของสองแฝดนั่นเลย
อาจจะเพราะเธอมองสองแฝดนั่นติดลบไปแล้วตั้งแต่ได้คุยกับเหมย ความหล่อที่มีมันถูกบดบังไปด้วยการกระทำและนิสัยของคนพวกนั้น
“เด็กโรงเรียนเรากรี๊ดพวกเขากันใหญ่เลยนะ แกไปอยู่ไหนมาเชอรีน” เรียกว่าตอนนี้มีเชอรีนคนเดียวที่ไม่ตื่นเต้นกับสองแฝด แม้แต่เรื่องที่เกิดขึ้นเธอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
ต่างกับเด็กสาวคนอื่น ๆ ในโรงเรียนที่ดูตื่นเต้นกับเรื่องราวของสองแฝด ยิ่งรู้ว่าสองแฝดชนะสองต่อสี่ก็ยิ่งถูกพูดถึงมากกว่าเดิมในหมู่เด็กผู้หญิง
“สำหรับฉันไม่หล่อเลย หน้ายังกับปลาดุกแล้วเป็นปลาดุกแฝดด้วยนะ”
แน่นอนว่าเชอรีนพูดจริง สองแฝดพวกนั้นหน้าตาราวกับปลาดุก ถึงจะไม่ได้มีหนวดเครารุงรังแต่ทว่าหน้าตากลับไม่ต่างจากปลาดุกเลย
“โอ๊ย ! ยัยเชอรีนแกบูลลี่สองแฝดสุดหล่อของฉัน” เหมยรับไม่ได้สุด ๆ เพื่อนตัวดีของเธอกล้าเปรียบเทียบสองแฝดกับปลาดุกได้ยังไง ให้ตายเถอะ !
“ไม่รู้สิ ! สำหรับฉันพวกเขาไม่หล่อจริง ๆ”
“โอเคไม่หล่อก็ไม่หล่อแต่ฉันยกให้เขาเป็นที่หนึ่งในใจ”
“เราเลิกพูดเรื่องนี้แล้วไปเรียนกันเถอะ” พูดบ่อย ๆ เชอรีนก็รำคาญเหมือนกันเพราะเพื่อนของเธอคนนี้ดูเหมือนจะคลั่งไคล้สองแฝดนั่นมาก
“มึงเห็นเด็กชุดนักเรียนผมเปียที่เดินเข้าโรงเรียนเมื่อกี้ไหมไอ้เกรฟ” เกรทเอ่ยถามน้องชายฝาแฝดของตัวเองเพราะในตอนที่เขากำลังยืนมองตำรวจจับกุมไอ้ชาร์ปและพวกของมันอีกสามคน
“ถามแบบนี้หมายความว่ายังไง” เกรฟถามออกไปเพราะเขาเองก็ละสายตาจากเด็กผู้หญิงที่พี่ชายฝาแฝดพูดถึงไม่ได้
เธอสวย เธอน่ารัก เห็นครั้งแรกก็ตกหลุมรักไม่สามารถละสายตาจากเธอได้เลย
“กูว่าน่ารัก”
“ก็น่ารักจริง”
“ปกติมึงไม่ชมใครนะไอ้เกรฟนอกจากเมียเก่ามึง”
เกรทแปลกใจมากเพราะน้องชายของเขาแปลกไป ปกติเกรฟไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนแต่ทว่าคนนี้กลับเอ่ยปากชมทำเอาเกรทถึงใจเสีย
หากถามว่าใจเสียเพราะอะไรก็เพราะเกรทเองก็รู้สึกชอบและถูกใจเด็กผู้หญิงผมเปียชุดนักเรียนคนนั้น
“แล้วปกติมึงชมผู้หญิงคนไหนนอกจากเมียมึงบ้าง มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอกเกรท” เกรฟสวนกลับไปทันควัน
ถึงพี่ชายของเขาจะพูดเยอะกะล่อนแต่ทว่าก็ไม่เคยเอ่ยปากชมใครสักคนนอกจากแฟนสาวของตัวเอง เรียกว่าสองแฝดเหมือนกันสุด ๆ
“กูว่าจะจีบ” เกรทพูดขึ้นบอกความต้องการของตัวเองออกไป
เขาสนใจเด็กผู้หญิงผมเปียคนนั้นคือเรื่องจริง ไม่ได้เพียงอยากเล่นสนุกแต่อยากเข้าหาด้วยความจริงใจและจริงจังในเรื่องความรู้สึก
“ไม่ได้ !” เกรฟสวนกลับทันควันเพราะในใจลึก ๆ ก็คิดไม่ต่างจากพี่ชาย อยากจีบ อยากทำความรู้จักและอยากเข้าหาเธอคนนั้น
“จะไม่ได้ได้ยังไงในเมื่อกูชอบ”
“กูก็ชอบ !”
“เดี๋ยวไอ้เกรฟ อย่ามาตลก”
“กูไม่ได้ตลกแต่ผู้หญิงคนนั้นน่ารักน่าสนใจ”
แน่นอนว่าในตอนนี้สองพี่น้องฝาแฝดเริ่มเถียงกัน ความรู้สึกและความโมโหเริ่มปะทุขึ้น ไม่เคยมีครั้งไหนเลยสักครั้งที่สองแฝดมีปัญหากันเรื่องผู้หญิง
ครั้งนี้กลับเป็นครั้งแรก ที่ผ่านมาพวกเขาไม่เคยมีใจตรงกันรักชอบผู้หญิงคนเดียวกันแต่ทว่าครั้งนี้กลับไม่ใช่ ทุกอย่างเลยเริ่มบานปลาย
“แต่กูชอบ”
“กูก็ชอบ”
“แม่ง ! ถึงมึงเป็นน้องกูก็ไม่ยอมให้มึงหรอกนะ” เกรทพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเรื่องของหัวใจยังไงเขาก็ยอมไม่ได้
ถึงจะพึ่งเคยเจอหน้าแต่เกรทก็มั่นใจในความรู้สึกของตัวเองหรือเรียกอีกหนึ่งอย่างว่าจังหวะตกหลุมรัก
“เสียสละให้น้องอย่างกูได้ทุกอย่างแค่นี้ทำไมเสียสละให้ไม่ได้” ที่ผ่านมาเกรทเสียสละได้ทุกอย่างแต่ครั้งนี้กลับค้านหัวชนฝา
เกรฟไม่มีทางยอมแพ้พี่ชายเพราะเขาเองก็พึ่งเคยมีความรู้สึกแบบนี้ ชอบตั้งแต่แรกเจอ รู้สึกดีตั้งแต่แรกเห็นและความรู้สึกแบบนี้จะมีอะไรได้อีกนอกจากคำว่าจังหวะตกหลุมรัก
“เรื่องเมียกูไม่มีวันเสียสละ” เกรทยังคงพูดขึ้นเพราะเรื่องนี้มันยอมไม่ได้ ที่ผ่านมาเขายอมเสียสละให้น้องทุกอย่าง ในเรื่องนี้มันควรเสียสละให้เขาหรือเปล่า ?
“กูก็จะไม่ยอมมึงเหมือนกัน เห็นแล้วโคตรถูกใจ คนอะไรน่ารักฉิบหาย !”
ไม่เกินจริงเลยจากที่พูด คนอะไรเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ หน้าตาลูกครึ่ง ผมสีบลอนด์ ตากลมโต ตัวขาวจั๊วะ ให้ตายเถอะ ! อยากทำให้แดงไปหมดทั้งตัว
“เออ ! คนอะไรวะ น่ารักฉิบหาย” แน่นอนว่าเกรทเห็นด้วยสุด ๆ ไม่มีคำไหนจะพูดนอกจากคำว่าน่ารักและสมควรถูกรัก
“เลิกเรียนกูจะไปดักรอหน้าโรงเรียน”
“แล้วมึงคิดว่ากูจะปล่อยให้มึงไปคนเดียวเหรอ”
“แม่ง ! พี่เวร”
❤️
รักกันดี ❌
ตีกันตาย ✅
ฝากคอมเมนต์ให้กันด้วยนะคะ
กำลังใจชั้นดีของเค้าเลย
- ผู้เขียน
