หวั่นไหว

1488 คำ

“นี่คุณ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ เอาแขนออกไปหน่อยสิ” เช้าวันต่อมา อลิสาที่อยากลุกจากที่นอนแต่กลับถูกคริสเตียนกอดเอาไว้แน่นเลยตัดสินใจปลุกเขาขึ้นมา ก่อนคนที่หลับจะค่อยๆลืมตาขึ้นมามองแล้วยอมเอามือออกจากร่างบางของเธอ อลิสาค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นเดินเข้าไปห้องน้ำ ก่อนจะมองร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยช้ำจากแรงรักเมื่อคืนของคริสเตียน “เฮ้ออออ สุดท้ายก็ลงเอยแบบนี้จนได้” อลิสาได้แต่ถอนหายใจให้กับความใจง่ายของตัวเองที่ยอมให้คริสเตียนได้เข้ามาในชีวิตของเธออีกแบบนี้ ส่วนคริสเตียน พอเห็นว่าอลิสาเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเขาก็ค่อยๆลืมตาขึ้นอีกครั้ง เมื่อนานเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่ได้นอนเต็มอิ่มแบบนี้ ‘อยู่คนเดียวจริงเหรอ...’ เขาอดที่จะลุกขึ้นเดินสำรวจไปรอบๆไม่ได้ เมื่อสงสัยว่าเธออยู่คนเดียวจริงๆหรือว่าโกหก และพอได้เดินดูรอบๆเขาพบว่าในห้องมีแค่เฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็น แทบไม่มีของตกแต่งอะไรเลย ขนาดในตู้เย็นยังมีแค่น้ำดื่ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม