8

1600 คำ

พรลักษมีเดินถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อออกจากห้องสโลปแล้ว ทันเวลาที่อาจารย์ผู้คุมสอบบอกว่าหมดพอดี เธอเป็นคนสุดท้ายที่เพิ่งทำข้อสอบเสร็จส่วนเพื่อนในกลุ่มออกมาก่อนหน้าและเตร่ไปมารอที่โต๊ะไม้ใต้ต้นหูกวางหน้าคณะ ไม่วายชวนกันไปฉลอง ที่คงไม่พ้นกิน เที่ยวและดื่มตามประสา แต่เธอไม่อยากไปเลยบอกปัดแล้วตั้งใจจะเริ่มต้นหางานทำให้เป็นหลักเป็นแหล่งเสียที งานพาร์ทไทม์ที่เคยทำโทรมาบอกยกเลิกแล้ว เพราะทางนั้นได้พนักงานเต็มช่วงเวลามาแทนเธอ เมื่อกดดูเงินในบัญชีก็ดูเหมือนจะหร่อยหรอลงหรือเธอจะคิดมากไป ถึงจะได้เช็คจากอาสิดมาก็เถอะแต่ไม่อยากเอามาใช้ เธอเรียนจบแล้วควรรับผิดชอบตัวเองได้แล้วไม่ควรรบกวนใครๆ เงินนั่นก็ตั้งใจจะเก็บเอาไว้ใช้ยามจำเป็นจริงๆ แล้วตั้งใจจะหางานทำให้ได้ภายในเดือนนี้   พอเดินแยกจากกลุ่มเพื่อน พรลักษมีตั้งหน้าตั้งตาเดินตรงไปตามทางเท้าที่ลัดไปหน้ามหาวิทยาลัยเพื่อกลับห้องท่ามกลางแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม