5
961 คำ
“ก็อย่าดิ้นสิ”
“พี่ดินทำแบบนี้ไปทำไม”
“ฉันชอบเธอ อยากครอบครองเธอมันผิดอะไร”
“ผิดที่แก้วไม่ยอม”
“ไม่ชอบก็เรื่องของเธอสิ” เขาฟุบหน้าลงไปยังทรวงอกอวบอิ่ม ดูดรวบอย่างเร้าอารมณ์ กลอยแก้วผวา เสียวซ่านอย่างหักห้ามใจไม่อยู่
ไม่ชอบอารมณ์แบบนี้ของตัวเองเลย กลอยแก้วประท้วง แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ แพ้ความวาบหวามที่เขามอบให้
เขาลดทอนความรุนแรงลง บดจูบหนักหน่วง ซูบซับไปทั่วสรรพางค์กาย
“เคยหรือยัง” เขาเอ่ยถามเสียงแหบพร่า เมื่อเปลือยเปล่าเสมอกันกับเธอ
“ปล่อยแก้วนะคะ”
“ถามว่าเคยหรือยัง” เขาจับเธอแหวกขาออก
ก่อนจะพิศมองกลีบสวาทอวบอูมปิดสนิทกลางกายสาว เขาครางอย่างพึงพอใจ บ่งบอกว่าชื่นชมและตื่นเต้นเป็นที่สุด
“พี่ดินอย่าค่ะ” เธอใช้มือปิดป้อง เขาก็รวบมือของเธอไปเหนือศีรษะ ก่อนที่จะดึงเข็มขัดมารัดข้อมือของเธอเอาไว้
“อยากให้ใช้ปากเลียให้ไหม”
“น่าเกลียด อย่าทำนะคะ”
“เธอบอกว่าอย่าทำ งั้นพี่จะทำ” ปฐพีชอบเหนือกว่าทุกคน คนเอาแต่ใจก้มลงไปลามเลียกลีบอวบอูมที่ปิดสนิทของร่องเสียว
เธอบิดกายครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ครางกระเส่าอย่างหักห้ามใจไม่ไหว
“อ๊าย...” เขาเลียจนน้ำแตก เธอเกร็งกระตุกแทบจะทานทนไม่ไหว
“แตกแล้วเหรอ น้ำแตกแรงเสียด้วย ไหนบอกไม่อยากไง” เขาเอ่ยถาม คนที่นอนหอบกระเส่า ใบหน้าแดงก่ำ
“ปล่อยค่ะ” เธอพูดเสียงหอบๆ
“ถึงขนาดนี้แล้วยังบอกให้ปล่อยอีกเหรอ คิดได้นะว่าพี่จะปล่อยเธอไป” ประโยคของเขาทำให้เธอใจสั่น เมื่อเห็นท่อนกายชายที่ผงาดกล้าอยู่เบื้องหน้า เธอต้องตกเป็นของเขาแน่ ๆ จึงเอ่ยประโยคยินยอมออกไป
“ถ้าแก้วยอมพี่ พี่จะไม่ทำรุนแรงใช่ไหม”
“ถ้าเธอไม่ดื้อพี่จะไม่ทำรุนแรง” เขาบดจูบเป็นการสัญญา หัวใจของกลอยแก้วกระตุกเมื่อส่วนปลายของความแข็งแกร่งกำลังเสียดสีอยู่กับปากถ้ำสวาท
เธอต้องตกเป็นของเขา เธอเข้าใจ แต่ไม่ใช่ในสภาพยับเยิน
“พี่ดินป้องกันด้วยค่ะ” เธอร้องบอกเขา
“ในห้องเธอมีคอมดอมด้วยเหรอ” เธอส่ายหน้าไปมา
“ไม่มีก็ไม่ต้องใช้ เธอบริสุทธิ์ผุดผ่องขนาดนี้ กลีบร่องยังปิดสนิท ฉันไม่กลัวติดโรคหรอก”
“แต่แก้วกลัว”
“พี่ก็ไม่มีโรคอะไร ตรวจสุขภาพครั้งล่าสุด สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง” เขาไม่ใช่พวกมักง่ายสำส่อน สกปรกไม่สะอาด ไปเอากับใครหน้าไหนก็ได้
“ไม่เชื่อเหรอ” เขาเอ่ยถาม ยังลากไล้ส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับปากถ้ำสวาทฉ่ำเยิ้ม เพื่อต้องการหยาดน้ำหวานของเธอชโลมตรงสัดส่วนแข็งแกร่งนั้น
“แก้วไม่อยากท้อง”
“เธอไม่อยากท้อง พี่ก็ยิ่งอยากให้ท้อง”
“แก้วยังเรียนอยู่นะคะ”
“นักศึกษาที่เรียนอยู่มีผัวกันเยอะแยะ ท้องก็คลอดลูกให้พี่เลี้ยงได้เลย พี่เลี้ยงให้เอง” เขาเอาจริงใช่ไหม เธอตกใจกับประโยคของเขา
“พี่พร้อม พี่ไม่ติด” เขารวยเธอรู้ แต่เขาจะจริงจังกับเธออย่างนั้นเหรอ กลอยแก้วแทบไม่เชื่อหู
“อ๊า... เจ็บ แก้วเจ็บ เอาออกไปค่ะ” เพราะกำลังสับสน เขาก็กดกายลงมาจนเธอคับติ้วไปหมดทั้งร่อง เจ็บจนน้ำตาเล็ด
“ทนหน่อย พี่ก็เจ็บ อ๊า... ร่องแน่นฉิบ” ปฐพีครางออกมา ก่อนจะกอดรัดเธอเอาไว้แนบอก เพื่อล็อกร่างของเธอเอาไว้ เขาใช้มือหนึ่งช้อนสะโพกของเธอขึ้นแล้วกดแทรกเข้าไปอีกรอบ
“อ๊าย... เจ็บ” กลอยแก้วหวีดร้องเสียง เจ็บจุกไปหมดทั้งร่อง หมดกันความสาวสดที่เธอเพียรรักษาเอาไว้ ตกเป็นของคนเผด็จการ เอาแต่ใจ และสุดแสนจะร้ายกาจแบบเขา
กลอยแก้วคิดว่าไม่นานเขาก็คงเบื่อหน่าย และเธอก็จะโดนทิ้งเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เขาได้แล้วทิ้ง
เขาขยับโยก สีหน้าบอกว่าเสียวซ่านสุดใจ ในขณะที่เธอเจ็บจนนอนร้องไห้
“เจ็บเหรอ”
“เจ็บ พี่ดินพอก่อนได้ไหมคะ”
“เอาให้เสร็จก่อน พี่ไม่ไหว ทรมาน” เขาเอ่ยเสียงนุ่มอย่างเห็นใจ จูบซับเธออย่างดูดดื่ม ทำให้เธอมีอารมณ์ร่วม เมื่อเธอผ่อนคลาย เขาก็เริ่มโยกอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่เจ็บจุก แต่มีความเสียวจากการเสียดสีเข้ามาด้วย
กลอยแก้วจำต้องทอดตัวให้เขาเชยชมให้สมใจ เพราะดิ้นไปเธอก็เจ็บตัวเปล่า ๆ
“อ๊า... จะแตกแล้ว จะแตกแล้ว” ปฐพีร้องบอก
“พี่ดินอย่าแตกในนะคะ พี่ปล่อยนอกนะ” เธอพอรู้เรื่องแบบนี้เพราะโตแล้ว เธอยังไม่อยากท้องก่อนเรียนจบ
“อ๊า... ไม่ทันแล้วเธอรัดแน่นเกิน” เขาร้องบอกก่อนจะระเบิดน้ำกามใส่ร่องของเธอจนหมดแมกซ์
ทั้งสองหอบหายใจประสานกันระงม ปฐพีจูบซับกลอยแก้วอย่างหลงใหล
“พี่ดินถอยออกไปได้แล้ว”
“อีกสามวันหายเจ็บร่องให้พี่เอานะ”
“พี่ดิน!” เธอหน้าแดงตกใจกับประโยคของเขา
“ร่องแน่นจัง พี่ชอบ”
“พี่จะลามกไปถึงไหน”
เขาไม่ตอบแต่เดินไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้เธอนอนร้องไห้เสียใจอยู่บนเตียง
ปฐพีทำอย่างที่พูดจริง ๆ เขาให้เธอลอยนวลถึงสามวัน และเธอก็โดนเขาจัดอีก
เขาจัดเธอในบ้าน ทั้ง ๆ ที่ยังมีคนอยู่เต็ม ทั้งบิดาเลี้ยงและมารดาของเธอ รวมถึงคนรับใช้อีกหลายคน
- ผู้เขียน
