@ตอนเย็น เมื่อเป็นเวลาต้องไปรับลูกที่โรงเรียน เมยาวีตื่นเพราะนาฬิกาปลุก เธอเดินออกจากห้องพร้อมพ่อของลูก ตามหลังเขาไปติดๆ เข้ามาอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน ไม่ได้มีการพูดคุยอะไรทั้งนั้นกระทั่งลงมาถึงที่จอดรถ แล้วไปรับลูกสาวที่หน้าโรงเรียน เมยาวีเปิดประตูกำลังจะลงรถแต่กลับถูกรั้งข้อมือเอาไว้ เมยาวีหันมาเลิกคิ้วถาม อคิราห์รู้สึกโมโหตัวเองมาก เพราะมีแต่เขาคนเดียวที่ปรับอารมณ์ไม่ได้สักทีพอเห็นใบหน้านี้ เมยาวีดูไม่เป็นอะไร ก็มีแต่เขาเนี่ยแหละที่เป็นคนเดียว "คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ" เมยาวีจึงได้ปิดประตูรถกลับเข้ามาอย่างเก่าแล้วรอฟังเขาพูด อีกยี่สิบนาทีจะถึงเวลาเลิกเรียนของลูกเขาจึงได้ถือวิสาสะอุ้มเมยาวีขึ้นมานั่งที่ตัก เมยาวีตกใจรีบโอบรอบคอเขาก่อนทักท้วงออกมา "คุณคะ!" "นิ่งๆ ก่อน" เมยาวีจึงยอมนิ่งตาม แล้วมองตามมือเขาเอื้อมไปหยิบถุงอะไรบางอย่างจากทางด้านหลังมา เปิดออกมาเป็นกล่องกำมะหยี่สีแดง ด้านในเป็