เสียงประตูกระแทกปังจนรถสะเทือนไม่ได้ทำให้คนรักรถเคืองขุ่นเลย รู้อยู่แล้วว่าเธอจะต้องโมโห เพราะเขาเป็นคนยั่วเธอเอง
“คุณเอาเบอร์ฉันมาจากไหน” คำถามแรกได้รับ
“ไม่ยากหรอก ผมแค่ยืมมือถือพ่อคุณมาใช้นิดหน่อย หมายเลขของคุณก็อยู่ในนั้น เปลี่ยนกี่ครั้งก็ยังหาได้ไม่ยาก”
“วิธีของคุณที่มันโจรชัดๆ ว่าแต่มีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะค่ะ ฉันไม่อยากเสียเวลานานนัก”
“นี่คุณฟังฉันอยู่ไหมคะ” หญิงสาวถามฉุนๆ เมื่อเขาไม่พูดอะไร มีเพียงสายตาที่ทอดมองหน้าเธอแล้วยิ้มแบบพึงใจ หญิงสาวหนาวๆ ร้อนๆ เบาโหวงในช่องท้องอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เพียงแค่เห็นใบหน้าเจือรอยยิ้มและสบตาคมของเขาก็ทำให้เธอสัมผัสได้ว่าเธอไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
“...” อาชว์นิ่งเงียบ เพราะเขาบอกตรงๆ เลยว่าไม่มีเหตุผลอะไรเลยสำหรับการขู่เข็ญเธอให้มาเจอหน้า สิ่งที่เขาต้องการคือการเห็นหน้าเธอหลังจากที่เธอพยายามหลบหน้าหลบตารวมทั้งไม่รับสายยามที่เขาโทรหา เธอเป็นคนบอ
