ณ.ห้องอาหารของแรม
หรือคนที่เจอเมื่อวานจะไม่ใช่เธอ แต่ดูเหมือนเธอมาก หรือผมตาฝาดไปเอง นี้ผมคิดถึงเธอมากจนเห็นอะไรก็เป็นเธอไปหมดแล้วหรอเนี่ย...
"แม่ว่าเราขึ้นไปพีกผ่อนกันก่อนดีใหม เย็นๆค่อยลงมาเดินเล่ยกัน"
"ก็ดีนะคับคุณน้า ผมขอตัวไปเก็บของก่อน บ่าย 4 โมงึ่อยลงมาเจอกันนะคะบ"พี่กรกล่าว
"โอเคคับ /โอดคจ๊ะ" ทั้งหมดขึ้นไปบนห้องพักเพื่อจัดเตรียมเสื้อผ้า
ณ.ห้องพัก
"เป็นไรว่ะ หน้ายังกะหมาเหงา"
"กูว่า กูเห็นวิวจริงๆนะเว้ย กูไม่ได้โกหก กูเห็นจริงๆ"
"อ้าว ไอ้นี้ ท่าจะเป็นเอามากนะมึง รักเขา หวงเขาขนาดนี้ ปล่อยเขาหนีไปได้ไงว่ะ"
"ก็ก่อนหน้านี้กูยังไม่มั่นใจนี้หว่า ว่ารัก กูก็แค่นึกสนุก ก็แค่นั้น"
"สนุกไป สนุกมา เป็นไงละมึง"
"เห้อ กูจะต้องตามหาวิวให้เจอ มึงคอยดู"
"เอ่อ กูจะคอยดู"สองสายหน้าไปมา ไม่น่าเชื่อ ผู้ชายที่เอาไม่เลือกอย่างไอ้เจต จะมาตกหลุมรัก ลูกแมวน้อยสายพันธ์บ้านๆได้ลง
ณ.ล๊อบบบี้โรงแ
