จนกว่าจะได้รักกัน...

เริ่มวุ่นวาย..

วิว:

หลังจากที่ตื่นขึ้นมา ฉันก็อยู่บนที่นอนโดยที่มีคุณเจตนอนอยู่ข้างๆฉัน ฉันมองสำรวจใบหน้าที่ดูดี จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีชมพูระเรื่อ "น่าจูบจัง" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ อยู่ๆ คนที่หลับอยู่ก็ยิ้มออกมา "ลองดูใหมละ" มีเสียงตอบกลับมา ฉันยังไม่ได้พูดอะไร เขาก็ประกบปากของเขากับฉันทันที

"อืมม จ๊วบๆ จุ๊บๆ อืมมม" ฉันเผลอครางออกไป จากนั้นเขาก็เลือนจากปากมาดูดที่หน้าอก ของฉัน

"เสียวจังง อ่าาส์ อืมม อ่าาาา เสียววว เสียวคะ คุณเจต อืมม อือ อ่าาาา"

"จะเสียวกว่านี้อีก " ผมค่อยๆเลือนลงต่ำ ไปหยุดที่ ร่องรักของเธอ ดูดเสีย

"อร้าย อ่าาา อือ เสียววๆๆๆๆ อ่าา อร้าย อ่าาา "

"เธออยากลองดูใหม " ผมเปลี่ยนท่า นอนหงาย ให้เธอลองอม พญามังกรของผม เธอจัดการทำโดยไม่มีเงือนไข

" อืม ดี อ่าาาา อืมมม อ่าาาส์ "

"อ๊อก อ๊อกๆๆๆ แผล๊บ จุ๊บๆ แผล๊ลบ

อ๊อกๆๆๆๆ"

"อ่าาา ดี เร็วขึ้นอีก ใกล้แล้ว อ่าาส์ อ่าาาา เสียวจังโว้ย อ่าาา อ๊าาาาาา"

"แค๊กๆๆๆๆ" ฉันสำลักหน้าดำหน้าแดง

"เก่งนิ หึหึ" ผมจัดการคอมตัวเธองัดเจ้ามังกรมายัดเขาร่องรักของเธอ

"อือ จุกๆ อ่าาา " จากจุกก็กลายเป็นเสียว

"แน่น โคตรแน่นเลย เอามันชิบหาย ฮ่าาา อ่าาา"

"เสียวจัง คุณเจตขาาาา เสียว อ่าาา อ่าาาา จะเสร็จ แล้วคะ อ่าาาา"

พร้อมกันนะ อร้าย อ๊าาาาา เราเสร็จพร้อมกัน ผมลุกไปเข้าห้องน้ำ และดึงผ้าห่มมาคลุมร่างของเธอ จัดการธุระส่วนตัว ผ่านไป 30 นาที ผมเดินออกมา ส่วนเธอยังนนอนหลับอยู่บนที่ นอน ผมจึงเดินไปข้างๆเตียง แล้วเขียนโน็ต ติดไว้ที่หัวเตียง "ฉันจะออกไปทำธุระ เธอตื่นแล้วหาอะไรกิน ไม่ต้องรอ" ผมก็เดินออกจากห้องทันที

ณ.โกดัง ปัง ปัง ปัง เสีบงปืนดังรั่ว หลายนัด

"จัดการเก็บทุกอย่างให้เรียบร้อย" ผมสั่งพัน พร้อมกับเดินออกมาจากห้องลับ

"มันเป็นคนของนายเมคา คับนาย "

"จัดการวางเวรยามให้หน้าแน่นกว่านี้ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดอีก" ผมตวาดเสียงดังพร้อมเดินไปจัดการเอกสารในห้อง พันรับคำแล้วเดินออกไปสั่งงานทันที

ครื้น.. ครื้น...

ฮัลโหล ใคร

"เจตคะ ทิพ เอง วันนี้เจตว่างไปทานข้าวกับทิพใหมคะ"

วันนี้ผมไม่ว่าง มีอะไรอีกใหม ผมมีงานต้องจัดการ

"แต่...."

ผมกดวางสายทันที ที่เธอ ขยังพูดไม่จบ "น่ารำคาญชะมัดเลย แมร่งเอ้ย"

กว่าผมจะกลับถึงบ้าน ก็ปาเข้าไป เกือบเที่ยงคืน ผมเดินไปที่ห้องของเธอ เห็นเธอหลับไปแล้ว บนโต๊ะ มีอาการวางไว้ 3-4 อย่าง มีโน็ตวางอยู่ใกล้ๆ "กลับมาทานอาหาร ด้วยนะคะ วิว" ผมทานอาการ จัดการธุระส่วนตัว มองดูเตียงที่ว่างเปล่า ในห้องของตัวเอง ผมถอนหายใจไปนึ่งทีและตัดสินใจเดินไปที่ห้องของเธอ นอนกอดเะฮและหลับไปในที่สุด

วิว:

พอฉันลืมตาตื่นขึ้นมา คุณเจตก็นอนอยู่ๆข้างๆฉันอีกแล้ว ฉันเผลอยิ้มออกมานับวัน ฉันยิ่งรู้สึกดี ยิ่งนานวัน ยิ่งห้ามใจตัวเองไม่ได้ ฉันลุกขึ้นไปจักดารธุระส่วนตัวในห้องน้ำ พอเดินออกมาเจอ คุณเจต นอนเล่นโทรศัพอยู่

"ตื่นนานแล้วหรอคะ"

" อืม สักพักแล้ว วันนี้ต้องเข้าบริษัทนะ มีเซนเอกสาร " ผมพูดพรางเดินออกไปเข้าห้องน้ำ จัดการธุระส่วนตัวของผม ที่ห้องผม

"ทานกาแฟ กับแซนวิส ก่อนนะคะ" ฉันพูดออกไป ทันที่ที่เขาเปิดประตูห้อง ออกมา

"อืม นี้บัตร อยากได้อะไรก็ซื้อ เอาละกัน" ผมพูดพรางยืนบัตรให้เธอ

" เอาไว้ซื้อ ของใช้กับเครื่องครัว และอาหาร ใช่ใหมคะ ในบัตรมีอยู่เท่าไหร่คะ "

" ฉันเอาไว้ให้เธอเผื่อ อยากได้อะไร ของใช้ อาการการกิน พันเป็นคนจัดการอยู่แล้ว อันนี้เอาไว้เผื่อเธออยากได้เสื้อผ้า กระเป๋ารองเท้า บัตรไม่จำกัดวงเงิน ซ์้อได้ตามที่เธอต้องการ"

"วิว ว่า ที่มีอยู่มันก็เยอะ อยู่แล้วนะคะ วิวไม่อยากได้หรอกคะ" ฉันพูดพรางยื่นบัตรคืนคุณเจต

"เอาเก็บไว้เถอะ แล้วก็ไม่ต้องพูด เราต้องไปกันแล้ว เดี๋ยวสาย"

"ค่ะ" ฉันรับคำหยิบกระเป๋าและรีบเดินตามคุณเจตไป

ณ.บริษัท

"คุณเจตคับ คุณทิพมารออยู่ในห้องตั้งแตาเช้าแล้วคับ" พนารายงานผมทันที ที่ผมถึงหน้าห้อง ผม พยักหน้า รับบคำ แล้วเดินเปิดประตูเข้าไป

"เจตคะ ทิพมารอคุณนานแล้วนะคะ ไปใหนมาคะ ทำไมเข้าสายจังคะ"

"ผมต้องรายงานคุณตลอดเลยหรอ ผมจะไปใหนมาใหนมันก็เรื่องของผม" ผมพูดสายตาเมินเฉย พรางเดินไปนั่งที่เก้าอี้

" ก็ทิพเป็นห่วงคุณนิคะ ทำไมคุณใจร้ายกับทิพจังคะ" ทิพอาภาเดินไปพร้อมนั่งลงที่ตักของเจต เอามือคล้องคอของเจตอย่างถือวิสาสะ

เพล้ง... ทั้งสองคนหันมามองทางเสียง

"ขขขข ขอโทษคะ" ฉันพูดออกไปพร้อมกับเดิรหันหลังออกไปทันที พอมาถึงห้องน้ำ

"ฮึก ฮึกๆๆ ทำไมเจ็บแบบนี้นะ ฮึกๆๆๆ" น้ำใสๆไหลทางมาเป็นทางยาว พร้อมกับเสียง สะอื้น รำให้แทบขาดใจ พอฉันตั้งสติได้ จัดการกับใบหน้าของตัวเองเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เดินออกมานั่งข้างๆโต๊ะของลุงพนา

"เป็นอะไรหรือเปล่าคับ คุณวิว ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะคับ" ลุงพนาเอ่ยปากถามฉัน

"เปล่าคะ วิวแค่ปวดหัวนิดหน่อยคะ" ฉันตอบลุงพนาออกไป สักพัก คุณเจตและคุณทิพก็เดินออกมา

"วันนี้ผมจะไปข้างนอกและไม่กลับเข้ามาอีก ลุงพนา จัดการเรื่องประชุมพรุ่งนี้และแจ้งเวลาผมด้วยนะคับ ส่วนวิว ไปด้วยกันใหม " ผมถามออกไป หยังว่าเธอจะตอบว่าไป...

"ไม่ดีกว่าคะ คุณเจตกับคุณทิพทานข้าวให้อร่อยนะคะ วันนี้ วิวขอลางานออกไปทำธุระส่วนตัวหน่อยนะคะ" ฉันพูดพรางก้มหน้าไม่กล้าสบตาคุณเจต

"ก็ดีเหมือนกัน ซุ่มซ่ามแบบนี้ ถ้าเกิดไปด้วย อายเขาแย่เลย เผลอๆจะทำให้คุณขายหน้าไปด้วยนะคะเจต"ทิพอายุพูดพร้อมยิ้มแบะปากเล็กน้อย

"งั้นวิวขอตัวเลยแล้วกันนะคะ สวัสดีคะ คุณเจต คุณทิพ ลุงพนา" ฉันพูดพร้อมยกมือไหวลาคนทั้ง 3 และเดินหันหลังออกไป

ณ.โรงพยาบาล

"พ่อคะ เป็นยังไงบ้างคะ"

"วิวหรอลูก พ่อสบายดี ไม่ต้องห่วงนะลูก ลูกเป็นไงบ้าง งานที่ลูกทำเจ้านาย ใจดีใหมลูก พ่อเป็ฯห่วงลูกแทบแย่"

วิว สบายดีคะพ่อ ไม่ต้องห่วง วิว นะคะ" วิวกับพ่อคุ่ยกันหลายเรื่อง...

"ตลอดเวลที่กินข้าวอยู่กับทิพผมก็วนคิดถึงเรื่องวิว เธอไปใหน ไปทำอะไร ไปกับใคร ที่ใหน ยังไง"ผมจัดารหยิบโทรศัพสั่งงาน พัน ให้ติดตามดูวิว และคอยรายงานผม...

...ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่าชีวิตผมมันเริ่มวุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ....