EP4 บทลงโทษ SM20+
1463 คำ
"ฮรึก มุกขอโทษ" เธอสะอึ้นออกมาก่อนจะถอยหลังไปชิดหัวเตียงจ้องมองเขาอย่างไม่วางตา
"ยะ อย่าทำมุกเลยนะคะ มุกขอโทษที่ไม่เชื่อฟังคุณ" เธอพูดเสียงสั่นเครือด้วยความกลัวสุดขีด
"ฉันเบื่อแล้วคำๆนี้"
"..."
"หึ มันสายไปแล้ว มานี่!" เขากระชากตัวเธอเข้ามาจนชิดแผงเอาแกร่ง ก่อนใช้เเรงชุดกระชากและถอดชุดที่เธอใส่ออกไปจนหมดเพียงเสี้ยววินาทีเพราะชุดที่เธอใส่มันถอดง่าย
"กรี๊ดดด ฮรึก เจ็บ" เธอกอดตัวเองไม่เอาไว้แน่นเพราะเขากระชากชุดออกจากตัวเธอจึงทำให้บาดผิวหนังบอบบาง
"ฉันคงใจดีกับเธอมากไปสินะ เธอถึงได้ดื้อและขัดคำสั่งฉัน" เขาจ้องมองดวงตาที่จ้องมองเขาด้วยความกลัวเขามองดูเธอด้วยความเย้ยหยัน
"ฮรึก โอ้ยย" เธอร้องออกมาเมื่อมือหนาจับเธอพลิกคว่ำหน้าลงบนเตียงก่อนที่เขาจะใช้เนคไทผูกข้อมือเล็กไขว้หลังไว้แน่นจนเธอเจ็บแสบ
ใบหน้าเล็กแนบชิดกับเตียงนอนแทบหายใจไม่ออกเธอจึงเอียงใบหน้าแนบที่นอนเพื่อหายใจ
"ไม่ต้องเล้าโลมหรอกเพราะบทลงโทษที่เธอจะได้รับการคือความเจ็บปวดเท่านั้น!!" เขาพูดพร้อมปลดเข็มขัดเเละชุดที่เขาสวมใส่ออกจนร่างกายเปลือยเปล่าเหมือนกับเธอ
เพี๊ยะ เพี๊ยะ "กรี๊ดด ฮรึก มุกเจ็บ" เธอกัดผ้าปูที่นอนเอาไว้ราวกับเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเธอ
"หึ แค่นี้มันยังน้อยไป" เขาแสยะยิ้มออกมาก่อนจะชัดรูดแก่นกายใหญ่สองสามครั้งและกดมันเข้าไปในโพรงสวาทของเขาทีเดียวสุดลำและดึงออกมาจนสุดก่อนจะกระแทกเข้าไปอีกหลายครั้งและทำแบบนั้นซ้ำเพราะลงโทษเธอ
ส๊วบ!!!
"กรี๊ด เจ็บ ฮือ" เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะความเจ็บแสบร่องสวาทอย่างหนัก
ปึกกก ปึกกก ปึกกก
"จำไว้เธอเป็นของฉันคนเดียว" เขาพูดเสียงรอดไรฟัน
"โอ้ยยเจ็บ ฮรึกก" เธอกัดทีนอนแน่น
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ เสียงหน้าขาของเขาที่กำลังคุกเข่ากระแทกแก่นกายใส่ร่องสวาทของเธอย้ำๆ จนเกินเสียงกระทบกันกับของก้นงามงอนของเธอ
"ฮรึก อ๊า เจ็บ มุกกลัวแล้ว" เธอสะอื้นไห้พยายามจะเปล่งเสียงครวญครางให้มีอารมณ์ร่วมกันกับเขาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
ความเจ็บปวดที่ได้รับครั้งนี้มันไม่ต่างจากครั้งแรกเลยสักนิดเธอยังเจ็บปวดเหมือนเดิม
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบ
"ครางออกมาสิ ครางชื่อฉัน" เขาออกคำสั่ง
"ฮรึก จุก คุณอองเดร มุกเจ็บแล้ว ฮือ" เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
"อ๊าส์ เธอยังทำให้ฉันพอใจเหมือนเดิม" พูดจบก็โน้มตัวไปชิดกับแผ่นหลังเล็กในขณะที่เอวสอบยังขยับไม่ผ่อนแรง
จ๊วบ จ๊วบ เขาโน้มตัวไปกดจูบขมเม้มลำคอและแผ่นหลังขาวเนียนของเธอจนเกิดรอยแดงเต็มไปหมด
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ เขาหยัดตัวขึ้นพร้อมกับจับเอวคอดไว้แน่นและกระแทกแก่นกายสวนเข้าไปเมื่อรับรู้ว่าเธอกำลังจะเสร็จเพราะร่องสาวของเธอมันตอดรัดแก่นกายเข้าถี่ๆ
"อ๊าส์ ปลดปล่อยออกมา"
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ เขากระแก่นกายอีกสองสามครั้งจนเธอปลดปล่อยออกมาในขณะที่แก่นกายเขายังคาอยู่
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบ "โอ้วว เธอทำให้ฉันเสียวมาก อ๊าส์" มาเฟียหนุ่มปลดปล่อยน้ำรักฝากฝังไว้ในร่างกายเธอก่อนจะขยับอีกครั้งเพื่อให้เข้าไปลึกกว่าเดิมก่อนจะค่อยๆ ถอดออกมา
น้ำรักของเขามันมากมายพอที่จะไหลย้อนออกมารดกลีบกุหลาบบวมแดงของเธอ
"พะ พอแล้ว มุกเจ็บแล้ว ฮรึก ขอร้อง" เธออ้อนวอนให้เขาเห็นใจด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้าราวกับวิ่งมาหลายกิโล
"มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน ฉันจะหยุดก็ต่อเมื่อฉันต้องการที่จะหยุดเท่านั้น!!" พูดจบก็ถอดเนคไทออกจากข้อมือของเธอก่อนจะพลิกตัวเธอนอนหงายกางขากว้างปล่อยให้น้ำรักไหลย้อยออกมา
"อ๊ะ แสบ" เธอร้องออกมาเบาๆ เมื่อมือหนาลูบไล้แหวกกลีบกุหลาบงามของเธอ
"หึ นี่มันยังน้อยไปสำหรับเธอ"
"อึก อื้มม จ๊วบ จ๊วบ" เขากดจูบแทรกลิ้นไปคว้านน้ำหวานในปากเธออย่างเร่าร้อนและหนักหน่วงจนเธอแทบหายใจไม่ทัน
"อึก เจ็บ" เขาผละจูบออกและกระแทกแก่นกายเข้าสู่โพรงสวาทของเธออีกครั้ง
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ
"ระ แรงไป มุกเจ็บ" เธอเอ่ยเสียงแหบพร่า
ปึกกกก ปึกกกก ปึกกกกก เขาไม่ฟังโน้มตัวลงไปแนบชิดกับหน้าอกอวบของเธอก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขบเม้มทำรอยมือที่ว่างก็บีบขย้ำยอดอกสีสวยของเธออย่างแรงจนเธอรู้สึกเจ็บ
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ มาเฟียหนุ่มใช่มืออีกข้างรวบข้อมือเล็กของเธอเหนื่อหัวแนบชิดเตียงนอนก่อนจะกระแทกแก่นกายใหญ่แรงกว่าเดิมเพื่อเป็นการสั่งสอนว่าเธอไม่ควรดื้อและขัดคำสั่งเขาและจงเชื่อฟังเขาคำเดียวเท่านั้น
"อร๊าย อ๊าส์" และแล้วเธอและเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกันอีกครั้ง
ตั่บบบ ตั่บบบ ตั่บบบบ เขากระแทกแก่นกายใหญ่สองสามครั้งเพื่อรีดน้ำรักออก
"อมมันซะ!!" มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งเมื่อน้ำแก่นกายใหญ่ออกมาจากร่องสาวที่บวมแดงก่อนจะขยับตัวชิดหน้าอกเธอ
หญิงสาวใช่มือชัดรูดแก่นกายใหญ่ของเขาสองสามครั้งก่อนจะครอบริมฝีบางเเตะชิมลงไปและครอบลงไปจนเกือบสุดลำ
มันคับปากเธอไปหมด และเธอก็ต้องใช้มือชักรูดไปด้วยถึงจะกำไม่มิดก็เถอะ
อ๊อก อ๊อก อ๊อก เธอขยับศรีษะก่อนจะเริ่มจับจังหวะและดูดมันเข้าไปสักพักแต่ก็ไม่ทันใจเขาเขาจับศีรษะเล็กไว้มั่นก้อนจึงสวนแก่นกายเข้าปากเธออย่างแรงจนเธอน้ำตาเล็ดและจุกลำคอ
อ๊อก อ๊อก "จำเอาไว้ว่าอย่าขัดคำสั่งฉันหรือคุยกับมันอีก" เขาพูดเสียงรอดไรฟันตั้งหน้าตั้งตากระแทกแก่นกายเข้าสู้โพรงปากเล็กสักพักก่อนจะปลดปล่อยออกมา
อ๊อก อ๊อก "กลืนลงไปให้หมด" เขาสั่งเธอให้กลืนมันลงไปและเธอก็ยอมทำตามคำสั่งเขาเพื่อที่เธอจะได้ไม่เจ็บตัว
อึก อึก เสียงกลืนน้ำรักของเขาและแล้วเขาก็ทำการลงโทษเธออีกครั้งและอีกครั้งบทรักอันหยาบโลนดังขึ้นตลอดทั้งคืนจนเธอสลบลงไปก่อนที่เขาจะหยุดทุกอย่างลงเกือบฟ้าสาง
อื้อ~ หญิงสาวตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าเมื่อแสงแดดแยงตาก่อนจะรู้สึกตัวเเละเจ็บปวดไปทั่วร่างกายโดยเฉพาะกลีบกุหลาบงามของเธอที่กำลังบวมแดงก่อนจะสัมพัสได้ว่สเธอสวมเสื้อเชิ้ตสีดำตัวใหญ่ของเขาอยู่
"ซี๊ด เจ็บไปหมดเลย ฮรึกก" เธอร้องไห้ออกมาเมื่อนึกถึงสัมผัสอันโหดร้ายทารุณที่เขามอบให้และเธอก็สัมพัสได้ถึงความเย็นของข้อเท้าแน่นอนเมื่อเธอเหลือบไปมองมันคือ....โซ่
"ไม่จริง ฮรึกก คุณอองเดร คุณปล่อยมุกนะ ฮือ" เธอลุกลงจากเตียงเพื่อที่จะไปถึงประตูแต่เเล้วก็ได้แต่ติดที่โซ่มันสั้นเกินไป
"ฮืออ ขอร้อง ปล่อยมุก" เธอร้องไห้ฟูมฟายราวกับเขื่อนแตกก่อนจะเหลือบตาไปมองหาอะไรที่พอจะปลดโซ่ได้้
เธอมองหาก็ไม่มีมีเพียงแต่อาหารและน้ำดื่มที่เขาวางไว้ให้เท่านั้น
ส่วนมือถือของเธอเขาเอาไว้แล้วเพราะเขาคิดว่าเธอจะต้องโทรหามารดาเขาเป็นแน่!
"ฮืออ ปล่อยมุก มุกขอร้อง" เสียงร้องไห้ของเธอดังออกมาจนการ์ดหน้าห้องได้ยิน
"เอาไงดีวะคุณมุกร้องไห้หนักเลย"
"นายสั่งไว้ว่ายังไง จนกว่านายจะมาเราห้ามทำอะไรนอกเหนือจากที่นายสั่งเด็ดขาด"
"แต่คุณมุกเธอ..."
"นายสั่งเอาไว้ว่ายังไง ถ้ามึงอยากตายก็ลองเข้าไปช่วยเธอดูสิ" เมื่อพูดจบชายอีกคนก็สงบปากทันทีถึงจะเห็นใจแต่ก็กลัวเจ้านายมากกว่า
"ฮรึก ปล่อยมุกเถอะนะ มุกขอโทษ" ในห้องมีเพียงเสียงร้องไห้ของเธอดังขึ้นเรื่อยๆก่อนที่จะหยุดลงเมื่อเธอเผลอหลับไปอีกครั้งและละเมอถึงคนใจร้ายออกมาเบาๆ
- ผู้เขียน
