“ทำไมห้องเงียบแบบนี้ หรือว่ายัยนั่น...”
ทางด้านโรมันที่พึ่งกลับมาถึงห้องด้วยสองมือเต็มไปด้วยถุงอาหารที่เขาแวะซื้อมา แต่ห้องกลับดูเงียบผิดปกติเขาเลยเดินเข้าไปมองหาอีกคนที่บอกให้อยู่ที่นี่ และก็มาเจอเธอนอนหลับอยู่ที่เตียงของเขา พลันความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยมีกลับตีตื้นขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้เพียงเพราะมีคนนอนรอเขากลับมาอย่างนี้
“ยังไม่ตื่นสินะ”
เขาพูดขึ้นเมื่อเห็นธารานอนหลับอยู่ เธออาจหลับไปเพราะยาหรืออาจหลับเพราะเหนื่อยจากเมื่อคืน แต่เหนื่อยยังไงเขากลับรู้สึกดีเวลาเธอนอนอยู่บนเตียงของเขาอย่างนี้
“อื้อ...นายกลับมาแล้วเหรอ...โทษที พอดีฉันรู้สึกเพลียๆ”
ธาราที่รู้สึกตัวหลังจากได้นอนหลับอย่างเต็มอิ่ม เธอลุกขึ้นมองโรมันอย่างรู้สึกอายที่มานอนห้องเขาอย่างสบายใจแถมหลับสนิทยาวมาจนถึงตอนนี้
“ยังเจ็บอยู่ไหม”
“ห๊ะ? เอ่อ เจ็บ เฮ้ย! ไม่เจ็บ...แล้ว...”
“งั้นคืนนี้คงต่อได้ ฉันซื้อของมา ออกมากินสิ”
