บทที่ 15 รู้ว่าผิด...แต่ก็ยังทำ

1599 คำ

“วันนี้จะเป็นอาหารไทยทั้งหมดเลยค่ะ ฉันคิดว่าตัวเองเหมาะกับอาหารไทย ตั้งแต่อาหารไทยพื้น ๆ อย่างผัดกะเพรา แกงเขียวหวาน แกงส้มชะอมกุ้ง...” เจตนัยนั่งที่หัวโต๊ะกินข้าว มองเจ้าของร่างบางที่กำลังสาธยายอาหารที่เธอทำตรงหน้า ซึ่งเยอะมาก ๆ เธอคงอยากให้เขาได้ลิ้มลองรสชาติ “เดี๋ยวให้พี่ชิมไปทีละอย่างนะ” เธอตักแกงใส่ถ้วยขนาดเล็กมาให้เขา พร้อมกับช้อนหนึ่งคัน “นี่ค่ะ” “อันนี้เคยทำอยู่แล้วหรือเปล่า” ก่อนจะชิมเขาก็เอ่ยถาม ชายหนุ่มทำหน้าหวั่น ๆ ราวกับกลัวว่าอีกฝ่ายจะใส่ยาพิษให้ “ทำหน้าอะไรคะนั่น ฮ่า ๆ ฉันไม่ใส่ยาพิษหรอก แต่อาจจะเค็มหน่อย ๆ” สีหน้าของเขานั้นทำให้กานต์พิชชาหลุดเสียงหัวเราะออกมาจนได้ หญิงสาวแก้เก้อโดยการใช้ช้อนคันใหม่ตักแกงเขียวหวานป้อนใส่ปากให้เขาซะเลย “อึก...” เจตนัยตกใจ แต่ก็ไม่ได้ปัดป้อง ชายหนุ่มค่อย ๆ ลิ้มรสอาหารที่เธอป้อนให้เขาเมื่อครู่ ซึ่งเจ้าตัวก็มองด้วยสีหน้าลุ้น ๆ “อร่อยไหมคะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม