Episode 1

1194 คำ
บอดี้การ์ด "ฉันว่า ฉันไม่ไหวแล้วว่ะ"หญิงสาวในวัย 27 ปีเอ่ยออกมาด้วยความมึนเมาที่เกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มกิน ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อนๆ หันกลับมามอง "อ้าวหรองั้นจะกลับเลยเปล่า"เพื่อนสนิทของเธอเอ่ยถามออกมา ทำให้ธิดาพยักหน้ารับก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้นจากโซฟาที่เธอนั่งอยู่ แต่เธอนั้นเดินได้เพียงไม่กี่ก้าวก็เสเกือบล้ม ทำให้บอดี้การ์ดที่คอยดูแล นั้นต้องเข้ามาพยุงก่อนที่หญิงสาวจะล้มลงกับพื้น "มาดามไหวไหมครับ"ชายหนุ่มถามออกมาด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่เขาทำงานดูแลเธอมาเขาก็ไม่เคยเห็นเจ้านายสาวของตัวเองจะดื่มแอลกอฮอล์มากถึงขนาดนี้ "ไหวสิฉันไหวฉันเดินได้หรอกน่า"เสียงที่ดังออกมาอย่างขัดใจพร้อมกับขณะเดียวกัน เธอนั้นสะบัดมือที่จับแขนของเธอไว้จนหลุดออก ก่อนที่เธอนั้นจะพยายามเดินออกมาจากห้องV VIP เหล่าบอดี้การ์ดที่คอยดูแลธิดาผู้เป็นเจ้านายสาว ซึ่งเจ้านายของพวกเขาสั่งให้คอยดูแลเธอเป็นอย่างดีหลังจากการที่เขานั้นกลับไปทำงานที่ต่างประเทศและไม่มีกำหนดกลับมาที่นี่ เหมือนเช่นทุกครั้ง "เปิดประตูสิยืนทำอะไรกัน"ธิดาส่งลูกน้องของตัวเองอย่างไม่พอใจอีกครั้งเมื่อทั้งหมดยังคงยืนนิ่งและยอมเปิดประตูรถอย่างที่คุณจะเป็น ลีโอหัวหน้าบอดี้การ์ดทำตามอย่างที่หญิงสาวต้องการอย่างไม่รีรอ ทำให้หญิงสาวนั้นก้าวเท้าขึ้นยังรถตู้คันสีดำ ก่อนที่ทั้งหมดจะรีบประจำที่ของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นการขัดใจธิดาอีกครั้ง "ทำไมอากาศร้อนแบบนี้ปรับแอร์ให้เร็ว"ธิดาไม่เอ่ยปากแต่เธอยังลูปไปตามตามลำคอระหงษ์ ก่อนจะย้ายมาที่กรอบใบหน้าที่มีไรผมเรียงลงมาอย่างสวยงาม เพื่อเช็คเหงื่อที่ไหลออกมาตามไร้ผมของตัวเอง "ผมปรับให้สุดแล้วนะครับ"ลีโอเอ่ยออกมาเมื่อเขาถูกธิดาสั่งให้ทำตามทั้งๆ ที่เขานั้นปรับความเย็นของแอร์ให้ต่ำสุดเท่าที่จะทำได้ ตั้งแต่ที่เห็นหญิงสาวขึ้นมาบนรถด้วยอาการที่ดูเหมือนเธอจะร้อน "โอ๊ยทำไมมันร้อนอย่างนี้เนี่ย"ที่ได้ยังคงบ่นอยู่ตลอดทางจนมาถึงคฤหาสน์ เธอไม่ลีรอที่จะเดินเข้าไปภายในคฤหาสน์โดยที่ลีโอเป็นคนเดินตามตลอดเวลา เขามีหน้าที่ดูแลเธอจนกว่าเธอนั้นจะเข้านอน เขาทำให้เธอตั้งแต่ตอนที่เธอมาอยู่ที่นี่ นับแต่วันแรกจนถึงตอนนี้เขายังคงทำเหมือนเดิม แต่กลับวันนี้ไม่ใช่เหมือนทุกวัน ลีโอเห็นว่าธิดาที่กำลังจะเดินขึ้นไปยังบันไดชั้น 3 ของบ้านและได้มีท่าทีที่แปลกไปจนทำให้เจ้าตัวไม่กล้าที่จะเดินตาม "ทำไมไม่เดินขึ้นมาล่ะ"ธิดาเอ่ยถามมาด้วยความแปลกใจ "ผมมีธุระต่อนะครับ"ลีโอตอบออกไปยังตะกุกตะไม่เป็นเสียงเท่าที่ควร "เดินตามขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ถ้านายกล้าขัดคำสั่งก็ลองดู"ท่าทีของหญิงสาวที่ดูจริงจัง จนอีกคนนั้นไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยอะไรออกมานอกจากการที่เขานั้นเดินตามเธอขึ้นมาอย่างที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก "มาดามจะทำอะไรครับ"ลีโอทำออกมาเมื่อธิดาที่ควรจะเดินเข้าไปภายในห้องนั้นยังยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง พร้อมกับดึงให้ลีโอเข้ามาใกล้ตัวเองจนอีกคนนั้นเกร็งไปทั้งตัว "เปล่า แค่สร้อยมันติดผมจะให้นายดูให้หน่อย" "เออผมว่าให้แม่บ้านมาดูให้ดีกว่าไหมครับ"ลีโอเอ่ยออกมายังไม่กล้า "ฉันสั่งก็ทำตามไปเถอะ"คำพูดของหญิงสาว ทำให้คนที่เป็นเพียงลูกน้องอย่างลีโอนั้นต้องทำตามเธอยังจำใจ ด้วยการเอื้อมมือไปโอบที่คอระหงษ์ ก่อนที่เขาจะขยับตัวเองเข้าไปใกล้ธิดามากกว่าเดิมเพื่อที่จะดูว่าสร้อยที่เธอใส่นั้นติดอยู่กับผมอย่างที่เธอพูดหรือเปล่า แต่ดูเหมือนเขาจะเสียท่าเธอเสียแล้ว ธิดาใช้มือโอบที่เอวของลีโอ ก่อนที่เธอนั้นจะเขย่งตัวหอมลงบนแก้มขาวของอีกคน "คุณธิดาจะทำอะไรครับ"ลีโอถามออกมาอย่างเผลอตัว "ช่วยฉันหน่อยสิ" "จะให้ผมช่วยอะไรครับ"ลีโอถามออกมาอย่างลองเชิงทั้งๆ ที่เจ้าตัวก็รู้ในความหมายของเธอ ท่าทางของธิดาที่ดูแปลกไปตั้งแต่ในไนท์คลับ ทำให้ลีโอเดาได้อย่างไม่ยากว่าเธอนั้นโดนอะไรมา "ฉันเป็นอะไรไม่รู้มันร้อนไปทั้งตัวเลยอ่ะ" ชายหนุ่มที่ได้ยินคำตอบของหญิงสาวก็ไม่พูดอะไรมากเพียงแต่เปิดประตูห้องของเธอพร้อมกับการให้เธอเข้าไปภายใน เขาจับที่ข้อมือเรียวของหญิงสาว ก่อนจะดึงให้เธอนั้นเดินตามเข้าไปภายในห้องน้ำ ลีโอไม่รอช้าที่จะเปิดให้สายน้ำไหลลงมาจากฝักบัว และดันร่างของธิดาเข้าไปเพื่อให้สายน้ำชโลมลงบนตัวเธอ เขาต้องการให้เธอนั้นลดความร้อนที่เกิดขึ้นจากภายในได้มากเท่าที่ตัวเองจะทำได้ ลีโอมองหญิงสาวที่บีดล่าอยู่ใต้สายน้ำด้วยสายตาที่ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเจ้าตัวคิดอะไรอยู่ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ทำอะไร ก็ถูกหญิงสาวดึงเข้าไปภายใต้สายน้ำที่ไหลมาจากฝักบัวที่เจ้าตัวเป็นคนเปิด "ปล่อยผมครับ คนอื่นมาเห็นมันจะดูไม่ดี" "นายนายคิดว่า การที่อยู่กับฉันในห้องคนอื่นจะเห็นหรอ" คำพูดชวนคิดของธิดาทำให้ลีโอนี้เงียบไปครู่หนึ่ง แต่ด้วยหน้าที่ของตัวเขาเองนั้นไม่สามารถทำตามในสิ่งที่หญิงสาวขอร้องได้ ลีโอดันร่างของธิดาชนเข้ากับกำแพง ก่อนที่ตัวเองจะถอยห่างเธอ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับหญิงสาวที่รูดซิปด้านหลังเพื่อปลดชุดเดรสที่เธอใส่อยู่ให้ลงไปกองอยู่บนพื้น ทำให้บนตัวเธอนั้นกลับเลยมีเพียงแต่พริตตี้ตัวจิ๋วที่ปกปิดเนินสงวนไม่ให้เป็นที่ประจักษ์ต่อหน้าของอีกคน แต่อีกคนก็อดที่จะจับจ้องมองไปยังเดินสงวนที่อวบนูนออกมาให้เห็นได้ชัดเจน ลีโอที่ได้สติก็หันหลังให้กับหญิงสาวแต่ดูเหมือนจะช้าไปเมื่อ ธิดาพุ่งตัวเข้าหาอีกคนยังไม่เหนียงอาย "ช่วยฉันหน่อยนะถือว่าฉันขอ" "ปล่อยผมเถอะครับ ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงนายผมไม่รอดแน่" "ไม่มีทาง ฉันไม่พูด นายไม่พูดซะอย่าง"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม