จังหวะที่ชายหนุ่มเดินผ่านเข้าไปในร้าน หญิงสาวนั่งแอบลงข้างๆ กระถางต้นไม้ พอให้บังสายตาได้ หวังว่าเขาคงจะไม่เห็นนะ กลับมาอีกทำไม ..มือเรียวแหวกกิ่งไม้ออกเล็กน้อยเพื่อจะมองเข้าไปในร้าน และเธอก็เห็นว่าเขามองกวาดไปทั่วร้านเหมือนหาอะไรบางอย่าง "คงไม่ได้มองหาเรานะ" ความสวยของเมขลาไม่ได้น้อยหน้าใคร เธอได้ทั้งเชื้อพ่อและแม่มาไว้ในตัว แม่ของเธอเป็นดาวสวยที่สุดในร้านนั้น จนทำให้พลเอกเรวทัตหลงใหล แต่ก็ไม่คิดจะจริงจัง "น้องครับพี่ถามอะไรหน่อยสิ น้องคนที่ชื่อเมขลา.." "ตามหาเราจริงด้วย?" แค่มองปากก็รู้แล้วว่าเขาเอ่ยชื่อเธอออกมา เด็กในร้านก็เลยมองดูว่าตอนนี้เมขลาอยู่ที่ไหน อีกคนชี้มาทางหน้าร้านว่าเห็นออกไปข้างนอก "จะบอกเขาทำไม" ถ้าไม่พลาดท่าเสียทีให้ เมขลาก็คงไม่หลบหน้าแบบนี้ หญิงสาวรีบไปห้องของตัวเองที่อยู่ด้านหลังร้าน เธอคงแอบอยู่ในนี้ได้ไม่นาน "เอาไงต่อดีเรา" ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว หรือว่