บทที่ 3
611 คำ
"ฉันว่าคุณปล่อยให้ฉันนั่งลงดีๆ จะไม่ดีกว่าเหรอคะ"
"แบบนี้ไม่ดีตรงไหนครับ"
"ก็ทุกตรงนั่นแหละค่ะ เกะกะคุณเปล่าๆ" จะขยับตัวแต่ละทีหน้าอกแทบจะไปเบียดกับใบหน้าของเขาอยู่แล้ว
"แต่ผมชอบแบบนี้มากกว่า" ขณะที่พูดริมฝีปากหนาขยับเข้าไปใกล้
กึก! แต่เมขลาคว้าแก้วเหล้ามาแนบเข้ากับริมฝีปากของเขาก่อน
"ดื่มเยอะๆ นะคะ"
ชายหนุ่มก็เลยอ้าปากเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายป้อน
ดีกว่าจะให้เขาหากำไรในร่างกายเธอ หญิงสาวก็เลยป้อนเหล้าใส่ปากให้
"เดี๋ยวผมป้อนคุณบ้าง" ชายหนุ่มเอื้อมไปหยิบอีกแก้วที่เธอผสมเตรียมมาให้เขา แล้วก็แนบเข้ากับริมฝีปากบาง
"ฉันเพิ่งดื่มไปเอง"
"กินแล้วกินอีกก็ได้นี่ เห็นคุณสั่งมาเยอะเลย"
"ถ้างั้นฉันกินเองก็ได้ค่ะ"
"ไม่เอาผมจะป้อน" ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยแก้วเหล้าให้กับเธอ จนหญิงสาวต้องได้เผยอริมฝีปากเล็กน้อยเพื่อจะจิบ
"อืม" แต่เขาป้อนเข้าไปจนเต็มปาก
"อีกสักแก้วนะครับ"
"พอก่อนค่ะ" คิดจะมอมเหล้าเขา กลับเป็นฝ่ายที่ถูกมอมเสียเอง "ฉันขอเข้าห้องน้ำหน่อยค่ะ"
"เดี๋ยวผมพาไป"
"ฉันจำทางไปห้องน้ำได้ค่ะ"
"ผมจะพาไป"
เมขลาก็เลยยอม เพราะถึงยังไงห้องน้ำที่นี่ก็แยกโซนชายหญิงอยู่แล้ว
"ห้องน้ำผู้ชายอยู่ฝั่งตรงข้ามค่ะ"
"ผมอยากเข้ากับคุณ"
"ไม่ได้นะคะคุณลูกค้า" สายตางามเหลือบมองไปหาตัวช่วย แต่ก็ไม่มีใครผ่านมา "อุ๊ย" หญิงสาวถูกพาเข้ามาในห้องน้ำ ร่างของเธอถูกอีกฝ่ายจับพิงผนังไว้
ริมฝีปากหนาโน้มเข้ามาใกล้จนคนตัวเล็กรีบหลับตาลง "จะให้ผมรออยู่ตรงนี้..หรือจะให้เข้าห้องน้ำไปด้วยดี"
ดวงตาที่เพิ่งหลับลงเปิดกว้างเมื่อคิดขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอเปิดทางให้
มือเรียวผลักร่างหนาออกแล้วรีบเข้าไปในห้องน้ำ
ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ ..เพราะไม่เหมือนลูกค้าที่มาใช้บริการบาร์เบียร์ทั่วไป เขาดูเจ้าเล่ห์แพรวพราวทุกกระเบียดนิ้ว
หญิงสาวออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าเขายังคงกอดอกยืนพิงผนังรอเธออยู่
เมขลาก็เลยเดินไปล้างมือที่อ่าง ดวงตางามแอบมองผ่านกระจก และเห็นว่าสายตาของเขาก็มองมาที่เธอเช่นกัน
"ฉันไม่คิดว่าคุณจะยังรออยู่" พอล้างมือเสร็จเธอก็เลยต้องได้เดินตามเขาออกมา ทีแรกคิดว่าจะชิ่งแล้วเชียว
"ฉันขอสั่งเพิ่มอีกได้ไหมคะ" แบบนี้ต้องเล่นงานให้หนักคูณสอง
"แต่ที่สั่งมายังทานไม่ถึงครึ่งเลยนี่ครับ"
"สั่งมานานอาหารก็หมดรสชาติแล้วค่ะ"
ขณะที่เธอกำลังจะเรียกพนักงานมาบริการ เพลิงก็ชิงเรียกก่อน
"เก็บชุดนี้ไป แล้วก็เอา Set A มาอีกชุดหนึ่ง" เขาเรียนรู้ได้เร็วมาก "แต่ผมขอย้ายโต๊ะนะ" ชายหนุ่มมองไปดูมุมหนึ่งของร้านนั้นที่ดูจะปลอดคนแถมมืดด้วย
"ทำไมต้องย้ายด้วยล่ะคะ ให้เด็กเก็บแป๊บเดียวเอง"
"เป็นกฎของที่นี่หรือครับว่าห้ามย้ายโต๊ะ"
"เปล่าหรอกค่ะ"
"ถ้างั้นเราไปนั่งมุมนั้นกันดีกว่า" มือหนาเอื้อมไปคว้าแขนอีกฝ่ายให้เดินตามมา.. ถ้าร้านนี้มีห้องพิเศษเขาคงจะใช้บริการไปแล้ว
- ผู้เขียน
