Chapter 10 คนรักเก่าที่เหมือนไม่เคยรู้จักกัน

1757 คำ

เคล้ง!! เสียงจานกระแทกพื้นเคาน์เตอร์ครัวตามอารมณ์ความโมโหของคนวางดังขึ้น “คราวนี้จะออกไปกันได้หรือยัง” คนพาลมองลูกน้องตาขวาง ยืนเท้าสะเอวหน้าตึงเป็นยักษ์อยู่หน้าถังขยะเหมือนเดิม พอเห็นหน้าเข้มๆ เสียงแข็งๆ ลูกน้องก็ไม่กล้า รีบทำตามคำสั่งและเดินออกจากห้องไป ตะวันวาดหันหลังกลับเข้าห้องที่เธอใช้นอน และเป็นเพียงห้องเดียวที่เธอสามารถเข้าใช้ได้ นอกจากห้องโถง ครัว และระเบียง “จะไปไหน!” เสียงเข้มของคนเผด็จการดังขึ้นมาอีกครั้ง “คุณสั่งให้ทุกคนออกไปจากห้องนี้ไม่ใช่หรือ” “อย่ามาทำไขสือนะตะวันวาด เธอก็รู้ว่าฉันเป็นแบบนี้เพราะใคร” “คุณคงจำไม่ได้สินะ เราไม่เคยรู้จักกันสักนิด...คุณแพทริก เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันก็มั่นใจว่าเดาใจคุณไม่ออก” หญิงสาวตอบกลับเสียงเรียบพร้อมกับหันหลังเดินเข้าห้องตามความตั้งใจแรกของเธอ มือหนาคว้าต้นแขนเรียวเสลาของหญิงสาวไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะเดินออกไป แรงบีบทำให้หญิงสาวห่อปากด้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม