“อิจฉาจังเลยค่ะ ได้ไปเที่ยวไม่รู้ตั้งกี่ประเทศ” คนที่ไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศมาก่อนบอกอย่างใจเต้นแรง “แต่งงานกันเสร็จเมื่อไหร่พี่จะพาทัวร์ให้ครบครับ” มักซิมิเลียนเอาโปรมาล่อ ใช่! เขารู้ตัวว่าตัวเองเจ้าเล่ห์แหละ แต่ใครจะสน? ตอนนี้เขาทำได้ทุกอย่างเพื่อให้สาวตรงหน้ายอมแต่งงานด้วย “เราอาจจะไม่ไปถึงขั้นนั้นก็ได้ค่ะ” ม่านรดาเอ่ยท้วงอย่างขำๆ “แหม...เพิ่งจะเปิดใจคบกับพี่ได้คืนเดียว ก็จะถอดใจแล้วเหรอครับ” มักซิมิเลียนเอ่ยเย้า “อื้ม! อร่อยจังเลยค่ะ” ม่านรดาเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างรู้สึกเขินๆ เมื่อนึกไปภาพการร่วมรักของเขากับเธอเมื่อคืน มันรู้สึกเหมือนว่าเธอมีอีกมุมหนึ่ง หรือ อีกตัวตนหนึ่งซ่อนอยู่ “นี่ครับ ทานเยอะๆ นะ ผอมจนจะปลิวได้อยู่แล้ว” มักซิมิเลียนตักเฟตตูชินีซอสเห็ดทรัฟเฟิลเพิ่มลงในชามของสาวเจ้า “ขอบคุณค่ะ หนูไม่ได้ผอมขนาดนั้นสักหน่อย” เธอบอกพลางกลอกตาอย่างขำๆ “แต่น่าแปลกนะครับ ดูมๆ ใหญ่