ชั่วโมงต่อมา...หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ มักซิมิเลียนก็ขับรถพาม่านรดากลับบ้านพักที่ท้ายไร่ทันที
“เมื่อตอนเช้าพี่เมสซี่ไปตรวจงานที่ไร่ชามาเป็นไงบ้างคะ เหนื่อยหรือเปล่า?” ม่านรดาเปิดประเด็นการสนทนา หลังรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่แสนจะอึมครึมมาได้สักพัก
“ต่อไปนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องบอกพี่ทุกเรื่อง แม้กระทั่งโดนมดกัดหรือว่าเดินผ่านแล้วหมาหันมามองหน้าโอเค้!” มักซิมิเลียนตอบด้วยเสียงดุๆ
“ค่ะ” ม่านรดาขานรับก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างอดไม่ได้กับประโยคหลัง
“หัวเราะอะไร นี่พี่ซีเรียสอยู่นะ” คนที่กำลังร้อนรุ่มใจมองค้อนอย่างขุ่นเคือง
“ขอโทษค่ะ” ม่านรดาบอกพร้อมกับรีบก้มหน้าลงมองที่พื้น
“อีกชั่วโมงหนึ่ง หมอนวดจะมาครับ” มักซิมิเลียนบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
“พี่เมสซี่อยากนวดตัวเหรอคะ” เธอเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ
“เราทั้งสองคนครับ นวดคลายเส้นสักหน่อย รู้สึกเหมือนเส้นของพี่จะตึงไปหมดแล้ว”
“เห็นด
