29

1321 คำ

“ท่านจะช่วยอย่างไร” นางถาม แววตาที่มองพี่ชายต่างมารดาก็ฉายแววสนใจขึ้นมาอีกครั้ง แล้วจึงเอียงตัวเข้าไปฟังว่ามีหนทางใดอีกที่นางจะเป็นฮูหยินของจางซงหยวนได้ จางซงหยวนรู้อยู่แล้วหลังจากที่ให้สาวใช้รายงาน แต่ก็ไม่อยากให้แผนการของบรรดาองค์หญิงว่างงานต้องผิดคาดจากที่พวกนางอุตส่าห์คิด เมื่อไล่ให้องค์หญิงเจ็ดออกไปได้แล้วนั้น ท่านแม่ทัพกำราบแคว้นก็ตรงไปยังห้องเล็กๆ ที่อยู่ยังอีกฟากของเรือนชาน ขาที่เต็มไปกล้ามมัด ขับเคี่ยวด้วยเรี่ยวแรงอัดแน่นจากยาปลุกกำหนัดเตะเปรี้ยงเข้าไปที่ประตู จนมันเปิดอ้าออกแล้วก็ล้มคว่ำลงไปกองที่พื้นอย่างน่าอนาจยิ่งนัก จางซงหยวนเดินเหยียบประตูปัญญาอ่อนตรงหน้าแล้วเดินหมายมาดพุ่งตรงไปยังร่างที่นอนขดอยู่บนเตียงในห้องนั้น “เหตุใดจึงมาอยู่นี่ใช่หรือไม่” จางซงหยวนเอ่ยถามพร้อมกับคว้าร่างของคนเล็กบนเตียงนอนที่ผวาลุกหนีแต่ก็ไปไหนได้ไม่ทันความรวดเร็วของเขา จางซงหยวนคว้าข้อมือข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม