“บ้านหลังนั้นก็คือบ้านของเรา เหตุใดเยี่ยนถิงจะต้องการบ้านอีก”
ไม่รู้ว่านางจะได้มีสิทธิ์มาเล่นน้ำแบบนี้อีกนานแค่ไหน เวลาในภายภาคหน้าจางซงหยวนจะขอหย่าจากนางและมีแผนการอันใดต่อก็สุดที่นางจะล่วงรู้ได้
เยี่ยนถิงไม่อยากพูดจามากความเกินไปนัก นางยอมลุกขึ้นแล้วเดินกลับเข้าห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ ออกมากินข้าวพร้อมเขา แต่ไม่พบจางซงหยวนที่ด้านนอก
พอมองออกไปที่ร่างสูงใหญ่ไกลจากบ้านพอสมควร ก็พบว่ามีจางซงหยวนไม่ได้ยืนเพียงลำพัง
นางยืนมองที่ตรงชานด้านนอก เห็นว่าสองร่างที่นางมองเดินตรงมาทางนี้แล้วด้วย ก็ยืนนิ่งเพื่อรอมองว่าคนผู้นั้นคือใคร
จนทั้งคู่เดินหยุดตรงเบื้องหน้าของนางแล้ว เยี่ยนถิงจึงได้พบว่าชายผู้นั้นแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสกปรกมอมแมม ผมเผ้ายาวและพันกันเป็นกระจุกเป็นก้อน ทั้งยังมีกลิ่นไม่พึงประสงค์อีกด้วย
“กลับเข้าไปในห้องก่อน”
จางซงหยวนบอกแล้วเดินเข้ามาจับแขนให้นางหันกลับเข้าบ้านไป แ
