สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 28
หลังจากที่เขาออกไปแล้ว เธอก็มานั่งคิดอยู่ว่าจะจัดการยังไงกับความรู้สึกของตัวเอง และไอรินก็ได้คำตอบ..เธอควรที่จะไป เพราะเธอแทบไม่รู้จักผู้ชายคนนี้เลย แม้แต่ชื่อเขาเธอยังไม่รู้ ชื่อเธอเขาก็คงจะไม่รู้ เพราะวันนั้นที่เขาถามเธอก็ไม่ได้บอก
พอคิดได้แบบนั้นหญิงสาวก็ลุกขึ้นจัดการกับร่างกายของตัวเองให้ดูดีหน่อย เพราะเธอเป็นดีไซเนอร์ระดับเกียรตินิยมเลยนะ คิดแล้วก็อยากร้องไห้ ในวันที่เรียนจบไม่มีแม้ครอบครัวมาร่วมแสดงความยินดี ..ไอรินเธอเป็นคนอ่อนแอแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร มือเรียวยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกไปให้หมด
ไอรินใช้เวลาไม่นานก็พร้อมที่จะไปจากที่นี่แล้ว เธอเอาแค่ของจำเป็นที่ต้องใช้เวลาเดินทางกลับบ้านอีกจังหวัดหนึ่ง ส่วนที่เหลือเธอก็ทิ้งไว้ที่นี่
"เดี๋ยวผมจะไปส่ง" เอเห็นว่าเธอแต่งตัวสวยออกมาจากห้องคิดว่าคงจะไปแล้ว เพราะเจ้านายสั่งไว้ว่าให้ไปส่งเธอถึงที่
"ไม่ต้อง"
"ไม่ได้
