"หึ! เธอท้าฉันเองนะเคซีย์!!"ผมพูดแล้วแสยะยิ้มเย็นๆดันเคซีย์ไปด้านหลัง ท้าผมเองผมก็จัดให้ผมไม่กลัวอยู่แล้ว! ไม่รู้ใครกันแน่ที่กลัว!?!
"!!ทำไร!?!"ฉันจับมือพี่สเตย์ไว้ด้วยความตกใจ น้ำเสียงเมื่อกี้มันดูดุดันน่ากลัว ฉันก็เริ่มกลัวหวั่นนิดๆแล้วล่ะ
"อะไรกลัวแล้วหรอ?!"ผมหัวเราะในลำคอเย้ยหยันมองเคซีย์แววตาสั่นกลัว ผมรู้ว่าเคซีย์กลัวแต่อวดเก่งปากดีท้าทายผม!
"ใครกลัวนายแค่นี้ฉันไม่กลัวหรอก!!"ผมเลิกคิ้วขึ้นแล้วพยักหน้าตอบนิ่งๆ เขยิบเข้าไปหว่างขาเคซีย์อ้าออกกระโปรงมันถกขึ้นจนเห็นซับในผมมองแล้วเงยหน้ามาปลดกระดุมเสื้อออก
"ทำไมเธอแรดง่ายขนาดนี้วะ แบบนี้เค้าเรียกระ.........!?!!"
ปึกพรึ่บ!!
"ตัวฉันนายยุ่งอะไรด้วย!!"ฉันผลักพี่สเตย์ออกแล้วกระโดดลงจากโต๊ะยืนประจันหน้า พูดโครตดูถูกฉันเลยฉันแรดแต่ก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดหรอกนะ!
"แล้วที่ยอม!?!!"ผมถามกลับไปเสียงเรียบนิ่ง ผมไม่ได้อะไรหรอกที่ไม่ได้เอาเพราะอาร
