วันต่อมาหลังจากตื่นตอนนอนตอนเช้าหลิวฉูฉู่ก็ไม่เห็นฝ่าบาทที่ทรมานเธอมาตลอดคืนแล้ว อาเหมียนรีบเข้ามารายงานฝ่าบาทออกว่าราชการตั้งแต่เช้า
หลิวฉูฉู่หาวหวอดพยักหน้าให้อาเหมียนทั้งยังเอ่ยเบา ๆ
"ฝ่าบาทคนนี้ร่างกายคงทำมาจากเหล็กถึงได้มีเรี่ยวแรงมากมายนัก ข้าอยู่กับเขาแบบนี้ถูกทรมานทั้งวันทั้งคืนข้าจะตายหรือเปล่าอาเหมียน"
แน่นอนว่าอาเหมียนไม่กล้าตอบ เพราะนางเองก็ไม่เคยเห็นใครตายเพราะถูกผู้เป็นสามีทรมานมาก่อน
หญิงสาวยันกายลุกขึ้นด้วยความอ่อนล้าหลังอาเหมียนปรนนิบัติกระทั่งรับประทานอาหารเช้าเสร็จนางกำนัลก็มารายงานว่าองค์ชายน้อยหายไป
หลิวฉูฉู่กุมขมับสั่งคนออกติดตามหาจนทั่ว ปวดหัวกับเด็กดื้อคนนี้จนสมองแทบระเบิด สุดท้ายแล้วทหารยามไปพบเด็กน้อยนอนสลบอยู่ท่ามกลางหิมะ เดือดร้อนหมอหลวงซวงต้องวิ่งวุ่นมาช่วยรักษาอีกรอบ
หลิวฉูฉู่ยังเฝ้าเด็กน้อยไม่ห่าง ร่างกายอ่อนแอและหากพิษกำเริบเธอจะทำยังไง หลิวฉูฉู่ยิ่งกล
