ตอนที่ 12

1488 คำ

ร่างบางค่อย ๆ ขยับตัวช้า ๆ ความเมื่อยขบระเบิดเข้าใส่ความรู้สึก ความเจ็บร้าวในเรือนกายกระหน่ำอยู่ในอก เตียงนอนใหญ่ว่างเปล่าไร้เงาของผู้ชายโตตัวอย่างยาห์มิล สาวน้อยกวาดตามองร่องรอยพิศวาสที่ยังฝังแน่นอยู่บนเตียงด้วยน้ำตาคลอเบ้า รอยเลือดจุดเล็กบนผ้าปูเตียงขาวสะอาดตอกย้ำเรื่องราวของเมื่อคืนนี้ได้เป็นอย่างดี พรหมจารีที่เคยหวงแหนถูกกระชากซะขาดวิ่นด้วยความไม่ปรานี หล่อนเคยสัญญากับตัวเองไว้ไม่ใช่หรือ ว่าจะรักษามันเอาไว้จนกว่าจะถึงคืนเข้าหอ แต่ทำไม... ทุกอย่างมันถึงได้ผิดพลาดไปถึงขนาดนี้ บัวบุษบาปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาตามร่องแก้ม เรียวปากอิ่มที่ยังบวมช้ำไม่หายเม้มเข้ากันแน่นเพื่อกลั้นเสียงสะอื้นที่ทำท่าจะระเบิดออกมาโชว์ความอ่อนแอของตัวเอง สาวน้อยรู้สึกเหมือนตัวเองยืนอยู่ใจกลางพายุหมุนรุนแรง ไม่อาจจะช่วยเหลืออะไรตัวเองได้แม้แต่นิดเดียว ได้แต่นั่งคร่ำครวญให้กับสิ่งที่ผ่านมาแล้ว มือบางยกขึ้นปิดหน้าคร่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม